Szanowna Pani!
Zdjęcie radiologiczne (RTG) zębów umożliwia zobrazowanie jedynie przewlekłych stanów zapalnych oraz ich powikłań. Zapalenie miazgi zęba nie będzie widoczne na zdjęciu. Ponadto radiogram jest przydatny dla oceny stopnia zaawansowania próchnicy zębów, urazów (złamań) zębów oraz oceny powodzenia leczenia kanałowego.
W Pani przypadku najważniejsza jest wizyta u lekarza stomatologa, który dokładnie zbada stan jamy ustnej i zębów oraz zbierze właściwy wywiad. Na tej podstawie będzie mógł postawić prawidłowe rozpoznanie i włączyć odpowiednie leczenie. Być może się okaże, że zdjęcie RTG nie będzie konieczne.
Bardzo często ból zęba jest następstwem stanu zapalnego, który rozwija się w obrębie miazgi, czyli galaretowatej tkance wypełniającej komorę zęba i kanały korzeniowe. Jest ona bogato unerwiona i unaczyniona. Miazga pełni w zębie przede wszystkim funkcję odżywczą – poprzez sieć naczyń krwionośnych dostarcza tlen i różne substancje do zębiny, czyli warstwy, która otacza jamę zęba. Kolejną funkcją miazgi jest funkcja czuciowa – pulpa dentis reaguje bólem na szkodliwy wpływ czynników bakteryjnych, termicznych, chemicznych oraz mechanicznych, co zmusza nas do podjęcia szybkich środków zaradczych.
Kiedy w zaatakowanym przez próchnicę zębie powstają głębokie ubytki, znajdujący się w miazdze nerw zostaje odsłonięty i poddany działaniu bodźców mechanicznych i termicznych. Pokarm i napoje (zwłaszcza zimne i gorące) drażnią zakończenia nerwów przechodzących przez żywą miazgę i wywołują natychmiastową odpowiedź bólową. Jednak ból może się pojawić także wówczas, kiedy ząb nie jest dziurawy, a jego korona jest szczelnie zamknięta wypełnieniem. Dzieje się tak dlatego, gdyż stan zapalny uszkadza naczynia krwionośne i doprowadza do obrzęku miazgi, która – jak wiemy – jest zamknięta w twardej, nierozciągliwej komorze. W efekcie obrzęku we wnętrzu zęba następuje wzrost ciśnienia, powstaje ucisk na zakończenia nerwowe i pojawia się odczucie dojmującego bólu.
W przypadku nieodwracalnych zapaleń zęba jedyną możliwością jest leczenie endodontyczne (potocznie leczenie kanałowe). Oznacza to usunięcie części miazgi (tzw. amputacja miazgi w przypadku zębów stałych po urazie lub zębów mlecznych) lub całości miazgi (tzw. ekstyrpacja miazgi w przypadku gdy zapalenie obejmie całą miazgę). Następnie kanały są wypełniane materiałem, najczęściej gutaperką (w przypadku amputacji stosowane są odpowiednie lekarstwa bezpośrednio na miazgę) a ząb jest odbudowywany.
