Rumień wędrujący to bardzo typowa reakcja przy boreliozie i często nazywany jest też "bawolim okiem". Pojawia się on od 3 dni do nawet 3 tygodni po ukąszeniu kleszcza i znika zazwyczaj po około 3 tygodniach od momentu pojawienia się. Początkowo ma postać czerwonawej plamki, która rozchodzi się promieniście. W środku znajduje się natomiast centralne przejaśnienie. Zazwyczaj średnica rumienia ma zazwyczaj 5 cm. Jest to niezwykle typowy objaw boreliozy, pojawia się jednak jedynie w około 30 proc. przypadków choroby, więc osoby, u których występuje mogą szybciej otrzymać terapię antybiotykową i dzięki temu uniknąć późnych powikłań.
Czasami po ukąszeniu pojawia się reakcja alergiczna, łatwo jednak odróżnić ją od rumienia wędrującego.
Co do ukąszenia kleszcza, to zazwyczaj się go nie czuje, ponieważ ślina kleszczy ma silne waściwości znieczulające. Po pewnym czasie, gdy kleszcz wypije większą ilość krwi, a jego odwłok się powiększy, w miejscu ugryzienia pojawia się zaczerwienie i swędzący obrzęk. Kleszcz zostaje na ciele gospodarza przez kilka dni, a potem sam "opuszcza: jego ciało. Jeśli kleszcz pozostawał na ciele mniej niż 24 godz., ryzyko przeniesienia boreliozy jest znikome. Kleszcze najczęściej umiejscawiają się pod pachami, w pachwinach, po wewnętrznej stronie rąk i nóg, na brzuchu i na klatce piersiowej. Warto więc przy powrocie z lasu obejrzeć zawsze te rejony.
Borelioza jest chorobą groźną i w formie przewlekłej trudną do rozpoznania. Objawia się, w późniejszym stadium, osłabieniem, zmęczeniem, zmniejszeniem masy ciała, gorączką, dreszczami, porażeniami nerwów i drętwieniem. Mogą towarzyszyć jej również bóle mięśni i stawów. Są to objawy niespecyficzne, dlatego trudne jest jej rozpoznanie.
Leczenie opiera sięna podawaniu antybiotyków. IgM i IgG mogą zostać podwyższone w testach serologicznych przez wiele lat, nawet po efektywnym leczeniu.
Ważna jest profilaktyka przyszłych zakażeń.
