Depresja - jak sobie z nią radzić?

Witam! Mam 43 lata i niedawno po 22 latach straciłam pracę. Nigdy nie byłam zbyt pewna siebie, ale to mnie całkowicie zdołowało. Jest źle. Bardzo krytycznie patrzę na siebie, na zasadzie: po co ja żyję, nie ma ze mnie żadnego pożytku. Każdego ranka zastanawiam się czy wstać z łóżka, bo po co? Chodzić szukać pracy? Tego też nie umiem. Moje CV jest bardzo krótkie - szkoła średnia i jeden zakład pracy, wręcz wstydzę się je pokazywać. Nie umiem się odnaleźć w tych realiach. Boję się o siebie. Pojawiają się wręcz myśli samobójcze, to mnie przeraża. Jestem na tyle racjonalną osobą, że je odsuwam, ale jak długo jeszcze mi się to będzie udawało? Chciałam szukać pomocy u psychiatry, ale w moim mieście nie ma lekarza tej specjalizacji. Nie wiem, co robić.J ak mam sobie z tym poradzić? Czy jest to możliwe bez pomocy specjalisty?

KOBIETA, 43 LAT ponad rok temu

Neurologia Depresja Psychologia

Mgr Magdalena Boniuk Psycholog, Warszawa

56 poziom zaufania

Witam,
Z tego co napisałaś to Twoje objawy można określić jako depresyjne.
Myślę, że jak najbardziej wskazana jest konsultacja ze specjalistą. Proponowałabym raczej poszukać psychologa prowadzącego terapię poznawczo-behawioralną. Jest to najkrótsza terapia z proponowanych, zatem biorąc pod uwagę, że musisz dojeżdżać do innej miejscowości, dla Ciebie najbardziej polecana.
Zanim jednak gdziekolwiek się zgłosisz, przypomnij sobie co wcześniej dawało Ci radość? Przecież nie tylko praca jest ważna w życiu.
Utrata zatrudnienia w dzisiejszych czasach, to niemalże doświadczenie każdego człowieka.
Ponadto, praca w jednym miejscu przez ponad 20 lat, to atut, a nie wstyd!
Nie pomniejszaj swoich atutów!!

Serdecznie pozdrawiam,
Magdalena Boniuk

Mgr Bożena Waluś Psychologia, Gliwice

94 poziom zaufania

Szanowna Pani,

depresja jest chorobą - wymaga specjalistycznego leczenia psychiatrycznego, w Poradni Zdrowia Psychicznego uzyska Pani pomoc (NFZ) - lekarz psychiatra zastosuje farmakoterapię, w momencie, kiedy poczuje się Pani lepiej, łatwiej będzie poradzić sobie ze znalezieniem pracy. Równolegle z farmakoterapią, wskazana jest dla Pani psychoterapia, która pozwoli odbudować poczucie własnej wartości czyli samoocenę trzeba kształtować, tak żeby była optymalna i stabilna. Wiele czynników składa się na poczucie własnej wartości, takich jak; postrzeganie samego siebie, wiara w siebie, własna skuteczność, samoakceptacja, poczucie własnej godności. Ogólnie mówiąc jest to opinia nas samych o sobie, inaczej mówiąc negatywne automatyczne myśli dotyczące siebie, wysoki krytycyzm w stosunku do siebie.
Jednocześnie z zastosowaniem leków, przydałaby się pomoc psychologa/psychoterapeuty, proces terapeutyczny umożliwi Panu zrozumieć swoje zachowanie w określonym kontekście (sytuacji) i umożliwi zmodyfikować wzory myślenia, to wpłynie na poprawę funkcjonowania społecznego.

Pozdrawiam serdecznie