Depresja u 18-latki

Witam. Od kilku dni praktycznie codziennie płacze, nie mam na nic ochoty, prawie nic nie jem, coraz czesciej myślę o tym, by się nałykać tabletek, by po prostu ze soba skończyć. Raz już mialam je nawet w ręku. Mam tak od kilku miesięcy, ale ostatnio się to nasiliło. Byłam raz u psychologa i mówił coś o stanie depresyjnym. Czy ja mogę mieć depresję? Pozdrawiam

KOBIETA, 18 LAT ponad rok temu

Depresja Psychologia

Mgr Justyna Piątkowska Psycholog, Gdynia

95 poziom zaufania

Dzień dobry!

Tak, to może być depresja, której nie można bagatelizować. Jeśli możliwe odzyskanie dobrego nastroju i pozbycie się myśli samobójczych. Warto, żeby była Pani pod opieką lekarza psychiatry (być może dobrym rozwiązaniem byłoby leczenie również farmakologiczne) oraz podjęła psychoterapię - stały kontakt z psychologiem.

Pozdrawiam!

Mgr Monika Wysota Psycholog, Kalisz

48 poziom zaufania

Szanowna Pani, po tak krótkim opisie nie da się tego stwierdzić tak na 100 procent, jednak Pani objawy mogą świadczyć o depresji. W takiej sytuacji proszę kontynuować wizyty u psychologa. Pani stan jest poważny skoro miała Pani myśli samobójcze. Dlatego tym bardziej musi Pani kontynułować leczenie. Być może wskazana będzie również wizyta u psychiatry. Pozdrawiam, Monika Wysota

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Poziom testosteronu a depresja – odpowiada Mgr Renata Trojan-Satora
Powracające objawy depresji – odpowiada Lek. Krzysztof Szmyt
Myśli samobójcze u 32-latka – odpowiada Mgr Monika Wysota
Spotkania AA i myśli samobójcze – odpowiada Lek. Jerzy Więznowski
Jak pomóc osobie z depresją z powodu kłopotów finansowych? – odpowiada Dr Krzysztof Dudziński
Podejrzenie depresji u siebie i myśli samobójcze – odpowiada Mgr Anna Ingarden
Problemy z zasypianiem, smutek i podejrzenie depresji – odpowiada Lek. Katarzyna Szymczak
Powiązanie niedoczynności tarczycy z depresją – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
Czy myśli samobójcze i smutek to depresja? – odpowiada Mgr Joanna Lida
Czy moje objawy to depresja? – odpowiada Paulina Witek

artykuły

Depresja po miłości. Co roku 1200 Polaków chce się zabić po rozstaniu

Co trzecia podejmowana w Polsce próba samobójcza p

Samobójstwa: Dlaczego mężczyźni przeważają w statystykach?

- Polska należy do krajów w Europie, gdzie prz

Jak postępować z osobą, która chce popełnić samobójstwo?

Myśli samobójcze należy zawsze traktować poważnie.

Czy to mogą być objawy depresji u 18-latki?

Dzień dobry, od 2021 mam ogromne stany lękowe, mam trudności z oddychaniem, nadciśnienie w chwilach stresu, który u mnie jest bardzo często.Mam również ogromne zawroty głowy które towarzyszą mi do dziś, nic jednak nigdy się nie stało, mam na myśli to że nie omdlałam ani nic, od dłuższego czasu zmagam się również z lękami takimi jak, lęk przed omdleniem, przed wyjściem z domu, i lęk przed nowym dniem, boje się tego co przyniesie mi nowy dzień, automatycznie kiedy wyjdę z domu moje nogi zaczynają się robić jak ,,z waty’’ zaczyna mi się kręcić w głowie i panikuje. O wyjściach do sklepów gdzie jest dużo ludzi to ja już nie wspomnę, to jest istne piekło. Dużo moich znajomych często gdzieś wychodzi, ale ja nie odważyłam się nigdy iść z którąś z nich bo wiem że skończyłoby to się tym że siedziałabym spanikowana z zawrotami głowy i czekała na rodzica aby po mnie przyjechał, jak już gdzieś idę to z siostrą albo mamą bo wtedy czuję chociaż trochę że jestem bezpieczna. Tych objawów nerwicy jest więcej. Od pewnego czasu ( ponad pół roku) wydaje mi się że mogę mieć depresje, nie chcę sama się diagnozować dlatego chciałabym aby jakiś specjalista mnie trochę nakierował. Po prostu czuje się wypalona, nie mam motywacji do niczego, jestem ciągle zmęczona, nie radzę sobie z podejmowaniem najmniejszych i najprostszych decyzji najczęściej ktoś robi to za mnie, nie cieszą mnie już rzeczy które cieszyły mnie wcześniej, z dużego grona znajomych nagle mam tylko kilku (mam na myśli na prawdę małą grupę ludzi może z 3) męczą mnie proste czynności takie jak umycie zębów, spakowanie plecaka, odkładam je na poźniej, kiedy tylko mogę całe dnie spędzam w łóżku, od pewnego czasu wybudzam się o 5 godzinie mimo tego ze jestem nadal zmęczona to nie mogę zasnąć, moi rodzice nie mogą wziąć tego pod uwagę że mam podejrzenia depresji, bo zawsze byłam szczęśliwa, według nich teraz to co przeżywam to to że w tym roku poszłam do liceum, nie jest to prawdą, oczywiście kosztowało mnie to dużo nerwów płaczu i nieprzespanych nocy związanych ze stresem ale teraz jest w miarę dobrze niestety wpadłam w kilka zagrożeń które teraz będzie mi ciężko poprawić, nie umiem się już uczyć, mogę siedzieć godzinami a i tak mi się nic do głowy nie wbije, jestem już bardzo wszystkim zmęczona, nie widzę ,, światełka w tunelu’’ mam wrażenie że w przyszłości będzie jeszcze gorzej i nie mam sensu życia, nikt mnie nie rozumie i nawet nie próbował zrozumieć, potrzebuję trochę wsparcia przeraża mnie to co ostatnio dzieje się u mnie w głowie i jak moje ciało reaguje na stres. Gdybym miała odpisywać co mi jest spędziłabym na tym pare dobrych dni, więc to skróciłam, czy jakiś specjalista będzie mi w stanie powiedzieć czy to może być depresja i co z tym zrobić?

KOBIETA, 18 LAT ponad rok temu

Neurologia Nadciśnienie Depresja Zawroty głowy Stres Nerwica Interna Psychologia Omdlenia Motywacja Podejmowanie decyzji Noga

Mgr Hanna Markiewicz Psychologia, Żelechów

100 poziom zaufania

Witam Panią,

Opisane przez Panią objawy wskazują na zaburzenia depresyjno-lękowe,

które dręczą Pani duszę, hamują aktywność społeczną i utrudniają

normalne funkcjonowanie w społeczeństwie, zabierając tym samym

całą radość życia.

Objawy, które Pani opisuje mogą być reakcją obronną ludzkiej psychiki

na stres, lęk, przeżywane emocje, czy traumatyczne przeżycie w przeszłości.

Psychika i ciało stanowią integralną i współzależną całość.

Stany psychiczne człowieka zawsze oddziaływają na procesy fizjologiczne

i vice versa.

Przy dużym stresie układ nerwowy, który zarządza całym organizmem,

jest w stanie ciągłego napięcia, niepokoju, pobudzenia lub lęku.

Trudno natomiast będzie Pani samej poradzić sobie z tym problemem.

„Dobre rady” raczej tutaj nie zadziałają.

Nie można jednak tego zaniedbać, gdyż objawy będą się nasilać

Żeby skutecznie Pani pomóc, należy poznać dokładnie naturę problemu,

dotrzeć do jego źródeł i na tej podstawie opracować właściwą

metodę terapii.

Zachęcam Panią do podjęcia odpowiedniej psychoterapii,

która jest najbezpieczniejszym i najskuteczniejszym sposobem leczenia

tego rodzaju zaburzeń.

Terapeuta pomoże Pani uporać się zarówno z objawami jak i przyczynami

zaburzeń depresyjno-lękowych oraz ich konsekwencjami,

dzięki czemu odzyska Pani spokój, harmonię wewnętrzną i radość życia.

Gdyby chciała Pani porozmawiać ze mną o problemie,

to zapraszam do kontaktu.

Istnieje możliwość konsultacji online,

np. za pośrednictwem komunikatora Skype.

Pozdrawiam serdecznie

Hanna Markiewicz,

psycholog,

e-mail: psycholog24x@gmail.com

tel. 505 075 298,

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Czy moje objawy wynikają z lęku? – odpowiada Mgr Hanna Markiewicz
Czy moje objawy świadczą teraz o nerwicy? – odpowiada Specjalista Medycyny Naturalnej - Naturoterapeuta Mariusz Bek
Czy może być to związane z nerwicą lub depresją? – odpowiada Mgr Hanna Markiewicz
Czy to wszystko może wpływać na moje nasilenie depresji? – odpowiada Redakcja abcZdrowie
Problemy z napadami płaczu u 18-latki – odpowiada Mgr Katarzyna Kulczycka
Czy to mogą być objawy depresji u 27-latki? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
Co zrobić w przypadku nadmiernego zmęczenia i zaburzeń nastroju? – odpowiada Mgr Hanna Markiewicz
Jakie mogą być przyczyny lęku przed ludźmi? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
Czy moje objawy odnośnie guza mogą być prawdziwe? – odpowiada Mgr Hanna Markiewicz
Czy mam objawy nerwicy lękowej? – odpowiada Specjalista Medycyny Naturalnej - Naturoterapeuta Mariusz Bek

artykuły

Introwertycy w czasie epidemii koronawirusa. "Ta sytuacja dla mnie mogłaby trwać znacznie dłużej"

Izolacja, samotność i brak kontaktów towarzyskich.

"Chcę nadal być mamą" - gwiazda "M jak miłość" Judy Turan o walce z rakiem

W głowie - wola walki, w ciele - nowotwór, który c

Syndrom ocalałego dotyka uchodźców. Jak go rozpoznać i pomóc?

Mogłoby się wydawać, że Ukraińcy, którzy imigrują

Dr n. med. Anna Błażucka Neurolog, Warszawa

umów wizytę

Lek. Małgorzata Krześniak-Bohdan Nefrolog, Gdańsk

umów wizytę

Lek. Albert Boguszewski Neurologia, Lublin

umów wizytę

Artur Fussek Neurologia, Rzeszów

umów wizytę

Problemy z depresją u 18-latki

Moja córka (l. 18) zmaga się od ok. 3 lat z depresją i zaburzeniami odżywiania. 3 lata temu przeszła leczenie szpitalne z powodu wygłodzenia. Od tamtej pory radzi sobie jakoś w odżywianiu, choć zrezygnowała z jedzenia mięsa, ale ignoruje dietę zrównoważoną i jej konsekwencje. Podejmowaliśmy próby nakłonienia jej na spotkania z psychologiem/psychoterapeutą, ale każda z wizyt kończyła się odmową kontynuacji. Stany depresji pogłębiają się. Jak przełamać niechęć córki do wizyt u specjalisty ?

MĘŻCZYZNA, 53 LAT ponad rok temu

Depresja Zaburzenia odżywiania Psychologia Dziecko Żywienie

Mgr Barbara Szalacha Psychologia, Rzeszów

72 poziom zaufania

Witam serdecznie,
oczywiście służę pomocą .jeżeli coś "drgnie",ale czasami potrzebna jest obecnośc rodzica w początkowym kontakcie z terapeutą,bo to bardzo delikatny i wrażliwy problem a jak czytam Pana troskę,mam wrażenie,że także z tego powodu strach córki przed "oddaniem obcym ludziom"jest uzasadniony.Tak więc proszę spróbować takimi argumentami ją przekonać/że Pan lub mama będzie przy niej ,dopóki ona sama nie zadecyduje inaczej/.
Pozdrawiam i zachęcam.Także samych rodziców,gdy nie da się inaczej.

Mgr Patrycja Stajer Psycholog, Kraków

83 poziom zaufania

Dzień dobry,

Czy leczenie szpitalne oznacza leczenie na oddziale somatycznym czy psychiatrycznym, specjalizującym się w leczeniu zab.odżywiania ?

To co Państwo mogą zrobić to znaleźć ośrodek/psychoterapeutę/, w którym prowadzona jest psychoterapia rodzinna (systemowa) i umówić się na konsultację. Jeżeli nawet córka nie będzie chciała udać się na wspólną wizytę, proszę wraz z żoną - udać się na konsultacje.

Mgr Magdalena Golicz Psycholog

93 poziom zaufania

Warto poszukać ośrodka specjalizującego się w zaburzeniach jedzenia. Lekarze i specjaliści psychoterapeuci znający tego typu trudności będą mogli zaoferować najlepsza i najskuteczniejszą pomoc. Inną opcją- również skuteczną- jest psychoterapia rodzinna. Warto także skonsultować się z psychodietetykiem.