Dzień dobry,
Nie ma nic nienaturalnego w tym, że obawia się Pani swojego "pierwszego razu", trzeba bowiem podkreślić, że ten debiut zdarzy się tylko raz i więcej się nie powtórzy. Dlatego też warto by zadbać, by dokonał się w atmosferze wzajemnego zaufania i przyjaznych okolicznościach. Natomiast z Pani opisu wynika, że tak naprawdę nie jest Pani gotowa na podjęcie współżycia, a raczej ulega potrzebom partnera w obawie, że może go Pani stracić. W tym miejscu można byłoby się zastanowić, ile jest wart związek, który według Pani może się rozpaść z powodu Pani obaw związanych ze współżyciem?
Mówiąc inaczej - wszystko wskazuje, że nie jest Pani aktualnie gotowa na współżycie seksualne, a z Pani opisu wynika, że niebanalną przyczyną tego braku gotowości jest osoba partnera i obawa, że chodzi mu tylko o seks.
Odpowiadając na Pani wątpliwości związane z własną orientacją, można stwierdzić, że jest mało prawdopodobne by była Pani aseksualna, skoro się Pani masturbuje - osoby aseksualne raczej nie odczuwają podniecenia, a co za tym idzie - potrzeby masturbowania się.
Konkludując - seks partnerski może być niezwykłym i pięknym doświadczeniem, jednak prawie zawsze tylko wtedy, gdy współżyjące osoby czują się ze sobą dobrze i bezpiecznie. Pani opis raczej na tego rodzaju uczucia nie wskazuje. Dlatego też sugerowałbym poważne rozważenie czy warto rozpoczynać współżycie wbrew sobie. Niezależnie od powyższego namawiałbym również Panią na konsultację seksuologiczną, celem przyjrzenia się swojej seksualności i poszukania przyczyn Pani wstydu i lęku.
Na koniec powyższych rozważań jeszcze jedna uwaga - seks to nie tylko współżycie genitalno-genitalne - zatem powstrzymanie się od niego nie musi oznaczać rezygnacji z wszelkich zachowań erotyczno-seksualnych, takich jak dotykanie, pieszczenie, całowanie, itp., itd.
Pozdrawiam.
Maciej Rutkowski. www.abovo.bialystok.pl
