Dlaczego ja tak mam?

Jestem kobietą, mam 19 lat. Niby wszystko jest w porządku, w związku, w domu, w pracy, ale ciągle mam poczucie, że coś jest nie tak, ciągle się zastanawiam, czy partner mnie nie zdradza, mam głupie myśli, wydaje mi się, że mnie unika, że nie chce spędzać ze mną czasu i wpadam w histerię. Często też w jakichkolwiek kłótniach wmawiam sobie, że wszystko jest moją winą, że do niczego się nie nadaję. Czuję się strasznie, nie mam celu w życiu, bo wiem, że nawet jeżeli będę chciała, to i tak coś stanie mi na przeszkodzie, żeby go osiągnąć, odpuściłam już sobie studia prawnicze. Boję się, że zwariuję, że ludzie zaczną patrzeć na mnie jak na wariatkę, nikomu nie czuję się potrzebna. Wykonałam badania diagnostyczne i wszystko wskazywałoby na silną depresję.

KOBIETA, 19 LAT ponad rok temu

Neurologia Depresja Psychologia

Przyczyny autyzmu

Autyzm to dziecięce zaburzenie rozwojowe. Częściej występuje u chłopców niż u dziewczynek. Co jeszcze warto wiedzieć na temat autyzmu? Obejrzyj film i dowiedz się, jakie są jego przyczyny.

Dr n. med. Anna Zofia Antosik Psychiatra, Warszawa

66 poziom zaufania

Szanowna Pani,

Nie jestem do końca pewna co ma Pani na myśli, pisząc "wykonałam badania diagnostyczne"? Czy chodzi Pani o wypełnienie kwestionariusza dostępnego np. na naszej stronie, czy też o wizytę diagnostyczną u psychiatry. Proszę pamiętać, że kwestionariusze mogą być wskazówką, że należy zgłosić się do lekarza, gdyż u danej osoby występuje problem natury psychicznej, nie mogą jednak zastąpić wizyty. Istnieje wiele jednostek chorobowych, których objawy są bardzo zbliżone. Subtelne różnice w objawach, występowanie jednych dolegliwości, brak innych oraz dane zebrane podczas bezpośredniego badania pozwolą lekarzowi na różnicowanie i określenie właściwego rozpoznania.

W Pani mailu brakuje mi informacji dotyczących nastroju (czy jest on cały czas obniżony, czy tylko chwilowo, czy bywa podwyższony), napędu (jak z pani codzienną aktywnością), snu, łaknienia i kilku innych rzeczy, stąd trudno mi się do niego odnieść. Na pewno jednak uznałabym te dolegliwości, które Pani opisała na tyle niepokojące, że doradzałabym szybką wizytę u psychiatry. W jednym ze zdań pisze Pani, że odpuściła Pani sobie już studia prawnicze. Jeśli ktoś ma objawy i dolegliwości, które na tyle zmieniają mu komfort życia, codzienne funkcjonowanie i uniemożliwiają realizację planów zawodowych, to jest to jasny sygnał, że należy z tym problemem zgłosić się do lekarza.

Życzę szybkiego powrotu do zdrowia!