Mam 26 lat, 3 wspaniałych dzieci i męża i coraz większy smutek w sobie. Nie potrafię normalnie funkcjonować, nic mnie nie cieszy, wszystko mnie nuży, ciągle jestem zmęczona, mogłabym spać całymi dniami, mam wieczną chandrę, wszystko wykonuję machinalnie, bez emocji i zadowolenia, zaangażowania, gdyby nie dzieci, całe dnie mogłabym spędzić na niczym, tylko dla nich się mobilizuję, test na depresję wyszedł na 46 pkt, ten stan mnie dobija, co dalej...?
Szanowna Pani
Opisane przez Panią objawy i dolegliwości mogą wskazywać na depresję. Aby jednak ustalić właściwe rozpoznanie i plan dalszego postępowania, konieczna jest wizyta u psychiatry. Każdy przypadek jest inny, oprócz obecności typowych dla zaburzeń depresyjnych dolegliwości (które opisała Pani w mailu) kluczowe dla diagnozy jest ich nasilenie oraz obecność ewentualnych objawów towarzyszących lub chorób somatycznych. Testy i kwestionariusze są znakomitą wskazówką, w żadnym razie nie zastąpią jednak rozmowy ze specjalistą.
Nie powinna Pani zwlekać z wizytą u psychiatry, bądź w ramach Poradni Zdrowia Psychicznego, bądź prywatnie. Depresja nie wybiera, dotyka ludzi bardzo różnych, odbiera radość życia, satysfakcję z pracy i zadowolenie z życia rodzinnego, sprawia, że wykonywanie codziennych obowiązków staje się męczarnią. Bez specjalistycznej pomocy droga do wyzdrowienia jest bardzo trudna. Pozdrawiam serdecznie i życzę szybkiego powrotu do pełnej sprawności.
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
