Szanowna Pani,
jeżeli mama wyrazi zgodę, wówczas może się z nią Pani umówić kolejno do: lekarza ogólnego, psychiatry i psychologa-terapeuty celem omówienia, jak mama może wydobrzeć z Pani pomocą. Jak już wspomniałam - musi tu być jednak i Pani chęć na uczestnictwo w tej pomocy i chęć mamy, by Pani ją wspierała.
Triada ta podsumuje dotychczasowe leczenie, wpływ leków, stan zdrowia fizycznego oraz jakie trudności mama sama odczuwa w swoim życiu psychicznym, funkcjonowaniu. Być może na tym etapie mama uzna, że woli podjąć dalsze leczenie sama, bez Pani obecności.
Warto też porozmawiać z mamą o konsekwencjach częstych zmian lekarzy (m.in. że lekarz nie ma szansy zmienić leczenia, bo pacjentka już "ucieka" oraz że kolejny lekarz to kolejny start od nowa).
Jeżeli jednak mama odmawia pomocy, to poza Pani codziennym wsparciem, zachęceniem bliskich do wspierania mamy i łagodnym motywowaniem do przemyślenia zmiany swojego postępowania - niewiele może Pani zrobić. Wówczas poleca się samodzielne objęcie się opieką, by nie przeżywać poczucia bezradności i porażki. Nie wszystko niestety zależy od nas.
W razie pytań zapraszam do kontaktu,
Anna Szostak, www.ctzo.org
