Najczęściej najskuteczniejszą metodą walki z tego rodzaju zachowaniem ze strony dzieci jest dopowadzić do sytuacji, w której jedynym możliwym do zaspokojenia głodu posiłkiem jest ten nowy i nieznany. Wymaga to od rodziców silnych nerwów (najlepiej też kilku wolnych dni, które możmy ze spokojem poświęcić na ukształtowanie nowych nawyków żywieniowych). Praca tego typu sprowadza się do doprowadzenia dziecka do stanu głodu (zjawisko większości współczesnych dzieci w ogóle nie znane, bo rodzice i opiekunki bezustannie serwują różne posiłki lub przekąski). Pani zapewne w trosce o dziecko jak tylko swoim zachowaniem okaże, że nie zje danego posiłku, ulega i podaje to co mały lubi, jest to zupełnie normalne zachowanie większości mam. Ale dziecko wyciąga z tego naukę - pomarudzę to dostanę na co mam ochotę, warto marudzić. Musi Pani w sposób nieugięty nie dać do jedzenia nic innnego niż potrawa, którą chce Pani żeby skosztował. Proszę się też nie martwić - nie będzie mu żadna krzywda tego powodu. Zdecydowana większość dzieci jak zrobi się głodna i zrozumie, że nie wymusi na rodzicach swojej woli zje cokolwiek im się poda. Życzę powodzenia.
