Witam Panią,
Anhedonia, czyli brak odczuwania uczuć i emocji
oraz brak odczuwania przyjemności zmysłowej, emocjonalnej,
intelektualnej i duchowej, a przede wszystkim brak zdolności
odczuwania radości życia, zwykle jest główną cechą
poważnego zaburzenia depresyjnego.
Może być też skutkiem długotrwałego stresu, lęku,
przeżytej w dzieciństwie traumy, uzależnienia od amfetaminy
i kokainy lub stosowania antydopaminergicznych leków
przeciwdepresyjnych lub leków przeciwpsychotycznych.
Poczucie derealizacji to zaburzenie dysocjacyjne,
które wyzwala się w okresach bardzo dużego stresu
niechcianych emocji, traumatycznych wydarzeń
i / lub pod wpływem silnych lęków.
Bardzo często współwystępuje również z zaburzeniami lękowymi,
depresją kliniczną, chorobą afektywną dwubiegunową,
zaburzeniem obsesyjno-kompulsywnym, w napadach paniki
a także po traumatycznych przeżyciach w dzieciństwie.
Zdarza się, że w szczególnie obciążających sytuacjach
lękowych umysł, broniąc się przed poczuciem zagrożenia,
powoduje odcięcie od otaczającej rzeczywistości całkowicie
zniekształcając jej odbiór.
Powinna Pani jednak wiedzieć, że leczenie farmakologiczne
jest leczeniem objawowym.
Środki farmakologiczne nie leczą zaburzeń lękowych
i nie rozwiązują Pani problemów, jedynie tłumią objawy.
Aby skutecznie wyleczyć zaburzenia lękowe i ich uciążliwe
konsekwencje, derealizację, anhedonię…, trzeba poznać
dokładnie naturę Pani problemu,
dotrzeć do przyczyny Pani lęków
i na tej podstawie opracować właściwą metodę terapii.
Zachęcam Panią do podjęcia psychoterapii.
Terapeuta pomoże Pani uporać się zarówno z objawami
jak i przyczynami zaburzeń lękowych
oraz ich konsekwencjami dzięki czemu odzyska Pani spokój,
równowagę wewnętrzną i radość życia.
Gdyby chciała Pani porozmawiać ze mną o problemie,
to zapraszam do kontaktu.
Istnieje możliwość konsultacji online,
np. za pośrednictwem komunikatora Skype.
Pozdrawiam serdecznie
Hanna Markiewicz,
psycholog,
e-mail: psycholog24x@gmail.com
tel. 505 075 298,
http://psycholog24online.pl
