Szanowny Panie,
opisane przez Pana trudności mogą wynikać z kilku przyczyn i warto podejść do tematu etapowo, żeby ustalić źródło problemu.
1. Czy to było złamanie prącia?
„Trzask” w czasie stosunku, o którym Pan wspomina, raczej nie był klasycznym złamaniem prącia, ponieważ przy takim urazie typowe są:
nagły, bardzo silny ból,
szybki obrzęk i krwiak („siniak”),
natychmiastowe ustąpienie wzwodu.
Skoro u Pana nie było ani silnego bólu, ani krwiaka, to bardziej prawdopodobne, że chodziło o naciągnięcie lub mikrouraz osłonki białawej ciał jamistych, który z czasem mógł wpłynąć na jakość erekcji, ale sam w sobie nie jest złamaniem.
2. Możliwe przyczyny zaburzeń erekcji w Pana wieku
Psychogenne – stres, lęk przed niepowodzeniem, niska pewność siebie, pornografia, oczekiwania wobec „idealnego” stosunku.
Hormonalne – niedobory testosteronu, problemy z przysadką/tarczą.
Naczyniowe lub strukturalne – np. mikrouraz prącia, choroba Peyroniego (powstawanie blizn w prąciu), zaburzenia krążenia.
Neurologiczne – uszkodzenie przewodnictwa nerwowego (rzadziej w tym wieku).
Styl życia – brak snu, używki, otyłość, mała aktywność fizyczna.
Brak porannych i spontanicznych erekcji sugeruje, że przyczyna może być organiczna (naczyniowa, hormonalna lub strukturalna), ale i przewlekły stres/psychika mogą je tłumić.
3. Jakie badania warto wykonać?
1. Hormonalne: testosteron całkowity i wolny, LH, FSH, prolaktyna, TSH.
2. USG prącia z dopplerem – ocena przepływu krwi i ewentualnych blizn po mikrourazach.
3. Morfologia, glukoza, profil lipidowy – wykluczenie problemów metabolicznych.
4. Test nocnych erekcji (RigiScan) – pozwala odróżnić przyczynę organiczną od psychogennej.
4. Leczenie
Zmiana stylu życia: regularny sen, unikanie alkoholu/nikotyny, aktywność fizyczna.
Leczenie farmakologiczne: leki z grupy inhibitorów PDE-5 (sildenafil, tadalafil) – skutecznie pomagają, ale nie leczą przyczyny.
Terapia psychoseksualna: szczególnie jeśli pojawia się stres, lęk przed porażką, niskie zaufanie do swojego ciała.
Leczenie ukierunkowane: jeśli badania wykażą problem hormonalny lub naczyniowy, leczenie prowadzi endokrynolog lub urolog.
W przypadku mikrourazów i podejrzenia choroby Peyroniego – potrzebna konsultacja urologiczna, bo wczesne leczenie daje najlepsze efekty.
Najlepszym krokiem będzie wizyta u urologa-androloga w Warszawie (tam, gdzie Pan mieszka). Ten specjalista zajmuje się zarówno organicznymi, jak i psychoseksualnymi przyczynami zaburzeń erekcji.
Z wyrazami szacunku
Położna
Martyna Dudzińska
