Jak należy postępować, chorując na epilepsję?

Witam. Choruję na epilepsję, mam chłopaka z którym od niedawna współżyję. Nie ukrywam, że on chciałby już zostać tatą (jest po 30) natomiast ja się boję, bo pani neurolog kazała unikać mi antykonpcepcji z powodu choroby a ja się boję zaliczenia wpadki i przykrych konsekwencji ze względu na moją chorobę.Jak należy postępować chorując na epilepsję, na co zwracać największą uwagę bo konsultacji z ginekologiem na pewno się nie uniknie.Proszę o pomoc, tak mało mówi się o profilaktyce tej choroby i jak przygotować się do macierzyństwa w tym temacie a uważam, że mój strach jest uzasadniony.

KOBIETA, 29 LAT ponad rok temu

Tomografia komputerowa Neurologia Padaczka Badania neurologiczne

Lek. Paweł Szadkowski

92 poziom zaufania

Najistotniejsza jest konsultacja z neurologiem, który prowadzi Pani chorobę. Już przed zajściem w ciążę leki powinny być odpowiednio dostosowane do Pani planów. Bardzo ważne, aby sama Pani nie odstawiała leków - brak leków może zaszkodzić dziecku bardziej, niż ich przyjmowanie. W obawie przed teratogennym działaniem leków niektóre kobiety same redukują dawki lub całkowicie odstawiają leczenie, a to poważny błąd i zwiększa ryzyko napadu podczas ciąży. Lekami przeciwwskazanymi w ciąży będą kwas walproinowy, fenytoina i karbamazepina. Lekiem o udowodnionym małym wpływie teratogennym jest np. lamotrygina, dlatego tak ważna będzie wcześniejsza wizyta u neurologa i dostosowanie leczenia (czas powinien być dość długi, żeby mieć pewność, że nowe leki dobrze działają). Już podczas ciąży nie zaleca się zmiany leczenia, ze względu na duże ryzyko napadu, który może prowadzić do bradykardii i niedotlenienia płodu. Proszę też pamiętać o stosowaniu kwasu foliowego, który może być zbyt niski przy stosowaniu leków przeciwpadaczkowych, a w ciąży jest niezbędny do prawidłowego rozwoju dziecka. Pozdrawiam.