Sytuacja, którą Pan opisał jest bardzo trudna. Nie jest łatwo zaopiekować się kimś, kto sam nie chce sobie pomóc. Wręcz niemożliwe jest udzielenie pomocy Pana dziewczynie wbrew jej woli, dla tego zachęcam Pana do uświadamiania jej w delikatny sposób, że martwi się Pan o nią, i że chciałby jej Pan jakoś ulżyć. Już sam wyraz troski może przynieść jej pewną dozę ulgi.
Z całą pewnością bardzo korzystnym rozwiązaniem dla jej stanu psychicznego byłoby skorzystanie przez nią z pomocy psychologa szkolnego. Psycholog w szkole to naprawdę dobry specjalista, który bezpłatnie i bez konieczności angażowania w to rodziców Pana partnerki będzie w stanie udzielić jej profesjonalnego wsparcia. Warto przy tej okazji uświadamiać dziewczynę, że psycholog udziela pomocy w trudnych sytuacjach życiowych i pomaga poradzić sobie z doświadczanym kryzysem. Fakt korzystania z jego pomocy nie oznacza od razu choroby psychicznej, czy nie radzenia sobie.
W dalszej perspektywie, gdy Pana dziewczyna będzie pełnoletnia może zgłosić się do przychodni psychologicznej w celu skorzystania z psychoterapii refundowanej przez NFZ (potrzebne jest tylko skierowanie od lekarza pierwszego kontaktu), lub jeśli będzie mogła sobie na to pozwolić, prywatnie do psychoterapeuty.
