Witam,
W sytuacji przemocy polecam udać się do Ośrodka Interwencji Kryzysowej (oddział Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej) w danym mieście. Można tam uzyskać bezpłatnie pomoc i konkretne porady odnośnie postępowania.
W przypadku problemów psychicznych należy zgłosić się do Poradni Zdrowia Psychicznego dla Dzieci i Młodzieży. Konieczna jest konsultacja psychiatryczna i psychologiczna.
Przy ryzyku próby samobójczej należy bezwzględnie wezwać pogotowie.
Można również zadzwonić na bezpłatny telefon zaufania dla dzieci i młodzieży 116 111.
Pozdrawiam
W takim przypadku potrzebne jest wsparcie szkoły (pedagoga, psychologa), tylko oni dysponują narzędziami, które mogą pomóc Pani koleżance.
Niestety inny rodzaj wsparcia i prywatna wizyta u psychoterapeuty nie wchodzi w grę bez zgody przynajmniej jednego z jej rodziców.
Witam,
Najlepszym rozwiązaniem jest zgłoszenie tego problemu w szkole, w której uczy się koleżanka - nauczyciele/dyrektor mogą zawiadomić odpowiednie placówki o przemocy występującej w domu (możliwe, że zainteresuje się tym wtedy Pomoc Społeczna i zostanie założona Niebieska Karta). Oczywiście można również skorzystać z telefonu zaufania.
Najlepiej połączyć obie opcje, aby mieć wsparcie na co dzień i zainterweniować.
Pozdrawiam serdecznie,
Magdalena Rachubińska
PSYCHOLOG, PSYCHOTERAPEUTA
Witam, jesteś bardzo wrażliwą osobą, bardzo martwisz się o koleżankę. To dobrze że jesteś dla niej wsparciem. Twoja koleżanka ma anoreksję, obniżony nastrój, myśli samobójcze i okalecza się. Możesz poinformować o całej sytuacji wychowawcę, psychologa, pedagoga szkolnego. Mogą oni napisać do sądu rodzinnego wniosek o wgląd w sytuację dziecka. Pismo może być anonimowe. Możesz zadzwonić na numer telefonu zaufania, przesyłam link do strony: http://116111.pl/mlodziez Czy Twoja koleżanka mogłaby również sama zadzwonić? Może w ten sposób uzyska dodatkowe wsparcie. Czy koleżanka korzystała kiedyś z pomocy lekarza, psychologa (link do poradni w Twoim mieście: http://www.psychoterapia-zdrowie.pl/) ? Pacjent w wieku 16-18 lat ma prawo do współdecydowania o swoim zdrowiu. Podjęcie leczenia takiego pacjenta wymaga uzyskania zgody podwójnej: pacjenta i jego przedstawiciela (rodzica, opiekuna). W przypadku gdy jedna ze stron nie wyraża zgody potrzebna jest zgoda sądu opiekuńczego.
Pozdrawiam
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
- Jak pomóc koleżance chorej na anoreksję? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
- Jak pomóc koleżance, która ma anoreksję – odpowiada Mgr Kamila Drozd
- Jak poradzić sobie z myślami samobójczymi przed wizyta u lekarza? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
- Próba samobójcza i samookaleczenia u 16-latka – odpowiada Mgr Kamila Drozd
- Pomoc psychologiczna przez Internet i myśli samobójcze – odpowiada Mgr Justyna Piątkowska
- Jak radzić sobie z myślami samobójczymi i ciągłym smutkiem? – odpowiada Mgr Anna Ingarden
- Co ja mam robić? Nie mam siły tak dalej żyć – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
- Zdiagnozowanie depresji i próby samobójcze – odpowiada Mgr Ewa Czernik
- Autoagresja i myśli samobójcze u 14-latki – odpowiada Mgr Kamila Drozd
- Jak pomóc koleżance z rodzinnymi problemami? – odpowiada Mgr Barbara Szalacha