Witam,
W sytuacji przemocy polecam udać się do Ośrodka Interwencji Kryzysowej (oddział Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej) w danym mieście. Można tam uzyskać bezpłatnie pomoc i konkretne porady odnośnie postępowania.
W przypadku problemów psychicznych należy zgłosić się do Poradni Zdrowia Psychicznego dla Dzieci i Młodzieży. Konieczna jest konsultacja psychiatryczna i psychologiczna.
Przy ryzyku próby samobójczej należy bezwzględnie wezwać pogotowie.
Można również zadzwonić na bezpłatny telefon zaufania dla dzieci i młodzieży 116 111.
Pozdrawiam
W takim przypadku potrzebne jest wsparcie szkoły (pedagoga, psychologa), tylko oni dysponują narzędziami, które mogą pomóc Pani koleżance.
Niestety inny rodzaj wsparcia i prywatna wizyta u psychoterapeuty nie wchodzi w grę bez zgody przynajmniej jednego z jej rodziców.
Witam,
Najlepszym rozwiązaniem jest zgłoszenie tego problemu w szkole, w której uczy się koleżanka - nauczyciele/dyrektor mogą zawiadomić odpowiednie placówki o przemocy występującej w domu (możliwe, że zainteresuje się tym wtedy Pomoc Społeczna i zostanie założona Niebieska Karta). Oczywiście można również skorzystać z telefonu zaufania.
Najlepiej połączyć obie opcje, aby mieć wsparcie na co dzień i zainterweniować.
Pozdrawiam serdecznie,
Magdalena Rachubińska
PSYCHOLOG, PSYCHOTERAPEUTA
Witam, jesteś bardzo wrażliwą osobą, bardzo martwisz się o koleżankę. To dobrze że jesteś dla niej wsparciem. Twoja koleżanka ma anoreksję, obniżony nastrój, myśli samobójcze i okalecza się. Możesz poinformować o całej sytuacji wychowawcę, psychologa, pedagoga szkolnego. Mogą oni napisać do sądu rodzinnego wniosek o wgląd w sytuację dziecka. Pismo może być anonimowe. Możesz zadzwonić na numer telefonu zaufania, przesyłam link do strony: http://116111.pl/mlodziez Czy Twoja koleżanka mogłaby również sama zadzwonić? Może w ten sposób uzyska dodatkowe wsparcie. Czy koleżanka korzystała kiedyś z pomocy lekarza, psychologa (link do poradni w Twoim mieście: http://www.psychoterapia-zdrowie.pl/) ? Pacjent w wieku 16-18 lat ma prawo do współdecydowania o swoim zdrowiu. Podjęcie leczenia takiego pacjenta wymaga uzyskania zgody podwójnej: pacjenta i jego przedstawiciela (rodzica, opiekuna). W przypadku gdy jedna ze stron nie wyraża zgody potrzebna jest zgoda sądu opiekuńczego.
Pozdrawiam
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
- Jak pomóc koleżance chorej na anoreksję? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
- Jak pomóc koleżance, która ma anoreksję – odpowiada Mgr Kamila Drozd
- Próba samobójcza i samookaleczenia u 16-latka – odpowiada Mgr Kamila Drozd
- Jak poradzić sobie z myślami samobójczymi przed wizyta u lekarza? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
- Pomoc psychologiczna przez Internet i myśli samobójcze – odpowiada Mgr Justyna Piątkowska
- Jak radzić sobie z myślami samobójczymi i ciągłym smutkiem? – odpowiada Mgr Anna Ingarden
- Co ja mam robić? Nie mam siły tak dalej żyć – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
- Zdiagnozowanie depresji i próby samobójcze – odpowiada Mgr Ewa Czernik
- Jak pomóc koleżance z rodzinnymi problemami? – odpowiada Mgr Barbara Szalacha
- Gdzie może zadzwonić osoba chora na depresję z myślami samobójczymi? – odpowiada Agnieszka Jamroży
artykuły
Samobójcy - grupy ryzyka, samobójstwo wśród młodzieży
Samobójcy stanowią coraz większy odsetek osób zmar
Rośnie liczba zatruć paracetamolem. Celowe przedawkowania leków bez recepty
Lekarze alarmują. Ilość zatruć paracetamolem, popu
Telefony zaufania dla chorych na nerwicę
Telefony zaufania są formą pomocy psychologicznej,