Rozumiem, że niedawno Pani otrzymała diagnozę. Adaptacja do choroby przewlekłej oraz zmiana stylu życia wymaga czasu. Diagnoza może wzbudzać różne uczucia, począwszy od przerażenia, po smutek, czy złość.
Nie wątpię, że informacja o cukrzycy przewróciła Pani świat" do góry nogami", może warto aby skorzystała Pani z pomocy psychologicznej? Praca z psychologiem pomogłaby Pani poradzić sobie w tym trudnym czasie.
W przypadku cukrzycy typu 2 dbając o dietę, aktywność fizyczną i przyjmując odpowiednie leki można bardzo spowolnić jej postęp, a przy niewielkim, początkowym nasileniu objawów, nawet wrócić do pełni zdrowia.
Zachęcam do znalezienia sobie (jeśli już tego Pani nie zrobiła) lekarza diabetologa i wypytania go o możliwości leczenia. Bardzo dobrym pomysłem jest też konsultacja z dietetykiem. Z doświadczenia wiem, że dieta i więcej ruchu to nic strasznego, można się w parę tygodni przyzwyczaić :) A jeśli przyzwyczaić się będzie trudno - tutaj warto skorzystać z pomocy psychologa.
Pozdrawiam!
Proszę też pamiętać
Około 90% wszystkich chorych na cukrzycę choruje również na polineuropatię cukrzycową.
Polineuropatią nazywamy uszkodzenie nerwów obwodowych.
Polineuropatia może przebiegać skrycie i ujawniać się w różnie długim okresie od momentu rozpoznania cukrzycy.
Najczęściej pierwszym i głównym objawem jest ostry, piekący i przeszywający ból zlokalizowany jako „ skarpetki”.
Bólom towarzyszy mrowienie i drętwienie kończyn, uczucie ich oziębienia, często przeczulica skóry kiedy to lekki dotyk powoduje ból.
Po pewnym czasie pojawiają się zaburzenia czucia w kończynach.
Objawy nasilają się nocą.
Diagnostyką i leczeniem zajmują się niektórzy neurolodzy. Proszę pamiętać o kontroli
https://portal.abczdrowie.pl/polineuropatia-grozne-powiklanie-cukrzycy
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
