W podobnej sytuacji najlepiej skorzystać z pomocy grup wsparcia dla rodziców starających się o dziecko lub skorzystać z pomocy psychologa (jako para lub indywidualnie). Przepracowanie trudności emocjonalnych związanych z leczeniem, ale także presją nie tylko obniży lęk, pomoże osiągnąć większy spokój i zmianę nastawienia, ale będzie miała także pośredni wpływ na leczenie.

Dzień dobry, zachęcam do kontaktu z psychologiem - razem ustalicie państwo dalsze postępowanie, może to być rozpoczęcie pracy terapeutycznej lub uczestniczenie w grupie wsparcia co może być bardzo pomocne. Pozdrawiam.

Witam serdecznie,
Jest to często najbardziej trudny moment w oczekiwaniu na zajście w ciążę. Z jednej strony staracie się Państwo być pełni nadziei, że w końcu się uda; z drugiej strony widok mam z małymi dziećmi sam z siebie nasuwa myśli typu: "dlaczego nie ja; w czym jesteśmy gorsi?". Pojawiają się wtedy emocje złości, frustracji, bezradności i rozpacz. To wszystko wybija nas z rytmu wiary w to, że w końcu się uda.
Często ten problem pojawia się u mnie w gabinecie podczas pracy z parami, które starają się zostać rodzicami. Zastanawiamy się wtedy skąd się biorą te myśli, z jakimi innymi naszymi przekonaniami się wiążą i jak możemy sobie z nimi radzić po ta aby nie stracić wiary. Warto byłoby zastanowić się jak do tej pory radziła sobie Pani z tymi sytuacjami; jakie dokładnie myśli przychodzą wtedy Pani do głowy; jak się Pani czuje; i jak wpływa to potem na Pani codzienne funkcjonowanie? Sugerowałabym również zastanowić się jak Pani partner może wtedy Pani pomóc; czy wie co ma robić? To co jest również znamienne w tego typu sytuacjach to to, że staranie się o dziecko staje się tak priorytetowe - pacjentki zaczynają wtedy mówić o zawieszeniu w codziennym życiu. Nic innego już nie jest aż tak ważne. Przez to również popadają w depresję, stany bezradności.
Zachęcałabym do kontaktu z psychologiem, psychoterapeutą, po ta aby nauczyć się jak radzić sobie w takich sytuacjach i uzyskać wsparcie w tym ważnym i ochronnym dla Pani czasie.

Pozdrawiam serdecznie,
Anna Mochnaczewska