Witam Panią,
Objawy, które Pani opisuje, w tym lęk o własne zdrowie,
często towarzyszą zaburzeniom, lękowym, nerwicowym.
Prawdopodobnie stres lub przykre doświadczenia
z przeszłości wywołały u Pani bezpodstawny,
a jednak dla Pani zatrważający lęk.
Możliwe, że cierpi Pani na hipochondrię, która jest silnym
zaburzeniem nerwicowym.
Jednak rzetelną diagnozę można postawić tylko podczas osobistej
konsultacji po wnikliwym przyjrzeniu się różnym sytuacjom
i wydarzeniom na przestrzeni Pani życia, które doprowadziły
do opisanych zaburzeń.
Jednak koncentrowanie się nawet na niewielkich dolegliwościach
powoduje, że lęk o zdrowie i o własne życie narasta
i co raz trudniej go ujarzmić.
Żeby Pani pomóc, trzeba poznać dokładnie naturę Pani
problemu, dotrzeć do przyczyny Pani lęków
i na tej podstawie opracować właściwą metodę terapii.
Zachęcam Panią do podjęcia psychoterapii.
Terapeuta pomoże Pani odzyskać równowagę wewnętrzną,
wypracować umiejętności radzenia sobie ze stresem, z emocjami ,
a także uporać się z lękami oraz odzyskać spokój i radość życia..
Gdyby chciała Pani porozmawiać ze mną o problemie,
to zapraszam do kontaktu.
Istnieje możliwość konsultacji online,
np. za pośrednictwem komunikatora Skype.
Pozdrawiam serdecznie
Hanna Markiewicz,
psycholog,
psycholog24x@gmail.com
tel. 505 075 298,
http://psycholog24online.pl
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
Witam Panią
Objawy, które Pani opisuje często towarzyszą zaburzeniom
lękowym. Jednak rzetelną diagnozę można postawić
tylko podczas osobistej konsultacji.
W zaburzeniach nerwicowych, w sytuacjach szczególnie
obciążających, na plan pierwszy wysuwa się lęk i napięcie.
Lęk często przyjmuje postać różnych fobii – stąd u Pani
lęk przed chorobą, przed śmiercią.
Możliwe, że stres lub przykre doświadczenia z przeszłości
wywołały u Pani bezpodstawny, a jednak dla Pani przeraźliwy lęk.
Każdy lęk, również ten przed zachorowaniem, a co za tym idzie
przed śmiercią, przyczynia się do odczuwania różnych
nieprzyjemnych objawów psychicznych i somatycznych,
które jeszcze bardziej potęgują lęk.
Przy tanatofobii lęk jest bardzo silny i często trudno powiązać go
z czymś, co go spowodowało, dlatego tak trudno rozpoznać,
zrozumieć i poradzić sobie z nim bez specjalisty.
Nie możemy wybrać czasu, miejsca i sposobu umierania,
ale możemy wybrać sposób, w jaki spędzimy resztę życia.
Przed Panią wiele długich lat życia.
Ważne, żeby przeżyła je Pani ciesząc się każdym dniem
swojego życia i czerpiąc z niego to, co najlepsze.
Żeby wyleczyć zaburzenia lękowe, w tym lęk przed śmiercią,
trzeba poznać dokładnie naturę Pani problemu, dotrzeć do źródła
Pani lęków i na tej podstawie opracować właściwą metodę terapii.
Dlatego zachęcam Panią do podjęcia psychoterapii.
Terapeuta pomoże Pani uporać się zarówno z objawami
jak i przyczynami lęków oraz ich konsekwencjami,
dzięki czemu odzyska Pani spokój, równowagę wewnętrzną
i radość życia.
Gdyby chciała Pani porozmawiać ze mną o problemie,
to zapraszam do kontaktu.
Istnieje możliwość konsultacji online,
np. za pośrednictwem komunikatora Skype.
Pozdrawiam serdecznie
Hanna Markiewicz
psycholog
konsultacje@psycholog24online.pl
http://psycholog24online.pl
Witam, najbardziej korzystnie byłoby skorzystać z pomocy psychologicznej i dłużej porozmawiać o Pani sytuacji, poświęcić jej więcej uwagi. Przesyłam link gdzie znajdzie Pani placówki NFZ (skierowanie może wystawić lekarz rodzinny): https://zip.nfz.gov.pl/GSL/ lub skorzystać z pomocy w prywatnym gabinecie.
Pozdrawiam serdecznie
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
Witam,
zachęcam do szczegółowej diagnostyki w Poradni Zdrowia Psychicznego.
Spójrzmy na kontinuum, z jednej strony są; spokój, a z drugiej niepokój, czyli jest to stan, jaki każdy organizm doświadcza w określonym kontekście (sytuacji), w momencie, kiedy ocena, czyli myśl automatyczna pojawia się (pozytywna lub negatywna), wpływa na to, co czujemy w danej chwili (emocje pozytywne lub negatywne) adekwatne do treści myśli. „Strach ma wielkie oczy” – możemy to interpretować odnosząc do siebie, to czego się boimy - jest wyolbrzymiane przez nas samych, to są nasze fantazje nie fakty, które interpretują rzeczywistość.
Lęk objawia się zmianami fizjologicznymi; tachykardią (przyspieszonym biciem serca), inne objawy to; nerwobóle, uczucie zdenerwowania, drżenie, napięcie mięśniowe, pocenie się, zawroty głowy, ucisk w klatce piersiowej, klucha w gardle, suchość w jamie ustnej, problemy gastryczne, przyspieszony oddech. Aspekt fizjologiczny jest instynktem samozachowawczym, czyli reakcją organizmu w odpowiedzi na zagrożenie, mobilizuje organizm do walki lub ucieczki, w wyniku pobudzenia układu współczulnego (autonomicznego). Lęk jest reakcją pojawiającą się w sytuacji, w wyniku interpretacji przez osobę zagrożenia, wyróżniamy aspekt; poznawczy (myśli, wyobrażenia), fizjologiczny (doznania w ciele) oraz behawioralny (odnosi się do zachowania). Aspekt poznawczy bazuje na myślach, wyobrażeniach o treści negatywnej, występuje pierwotnie w stosunku do emocji i aspekt behawioralny - to są przejawiane zachowania. Wszystkie te czynniki wzajemnie na siebie oddziaływają wywołując stany lękowe. Lęk można zniwelować na dwa sposoby: zmniejszając poczucie zagrożenia (farmakologicznie) lub zwiększając wiarę we własne umiejętności radzenia sobie z trudną sytuacją. Pomocny jest trening relaksacyjny; kiedy jesteśmy fizycznie zrelaksowani – następuje odprężenie psychiczne i odwrotnie, gdy psychicznie się zrelaksujemy – nastąpi odprężenie fizyczne. W sytuacjach zagrożenia, ludzie skupiają uwagę na fizycznych doznaniach lub rozmyślaniu, które wpływa na podsycanie lęku. Środki farmakologiczne powodują szybką ulgę, w sytuacjach związanych z lękiem, a tym samym odbierają okazję do nauki innych technik radzenia sobie z niepokojem, uniemożliwiają ćwiczenia i rozwoju nowych umiejętności. Terapia poznawczo – behawioralna uczy poprzez zmianę myślenia kształtować emocje i zachowania, co korzystnie wpływa na samopoczucie fizyczne. A zatem celem terapii poznawczo-behawioralnej jest zmiana dysfunkcjonalnego (nieadaptacyjnego) sposobu myślenia, co w konsekwencji ma przyczynić się do poprawy samopoczucia i zmiany w zachowania.
Pozdrawiam serdecznie
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
Myśli automatyczne to wytwory umysłu, które pojawi
Terapia kognitywna to jedno z podejść w psychotera
Niepokój wpływa na podstawowe elementy twojego
