Witam Panią
Trudno stwierdzić przyczynę tego niepokojącego zachowania
nie widząc dziecka, na podstawie krótkiego opisu.
Rzetelną diagnozę można postawić tylko podczas
osobistej konsultacji, po przeprowadzeniu badania dziecka,
po wnikliwym wywiadzie i zbadaniu okoliczności,
które doprowadziły do opisanych zaburzeń.
Nie można jednak tego lekceważyć. Ważne, żeby poznać przyczyny.
Jest to koniecznym warunkiem udzielenia fachowej pomocy.
Proszę udać się z dzieckiem do psychologa dziecięcego,
np. w Poradni Psychologiczno – Pedagogicznej.
Pozdrawiam serdecznie
Hanna Markiewicz
psycholog
konsultacje@psycholog24online.pl
http://psycholog24online.pl
Dzieci rozwijają się skokowo. Oznacza to również, że czasem w jednym obszarze mogą wyprzedzać swoją fazę rozwojową i równolegle w innym obszarze mieć jeszcze nie dość rozwinięte umiejętności. Być może Pani synek ma bardzo dobrze rozwiniętą percepcję przy jednoczesnej nie dość dojrzałej regulacji emocji (to bardzo częste właśnie w tym wieku). Oznacza to w praktyce mniej więcej tyle, ze otoczenie, które bardzo intensywnie poznaje robi na nim bardzo duże wrażenie, z którym nie do końca jeszcze sobie radzi. Pomocne w regulacji emocji jest wsparcie dorosłych czyli rodziców. Uczymy dziecko nadając ton emocjonalny pewnym sytuacjom. Jeśli więc reaguje ono na coś bardzo intensywnie, my towarzyszymy mu z jednoczesnym łagodnym reagowaniem na tę sama okoliczność. Stajemy się jego regulatorem emocji do czasu aż sam nie będzie miał swoich gotowych wzorców reakcji, które pozwolą mu na opanowanie doznań, kontrolę wewnętrzną. Rozumiem, ze Pani się martwi. Myślę też, ze Pani synek także się tym sugeruje (bo wyczuwa to, jak każde dziecko) i to dziś może potęgować jego reakcje. Jeśli budzi się w nocy i czuje Pani zaniepokojenie to automatycznie zamiast się uspokoić, jego napięcie rośnie. Proszę spróbować wytwarzać wtedy atmosferę spokoju i bezpieczeństwa. Pomocne też byłoby wyciszenie dziecka już na długo przed położeniem go spać. Czyli ostatnie dwie godziny dnia spędzone na opowiadaniu bajek, przytulaniu, wspólnym leżeniu przed zaśnięciem z ograniczeniem wszelkich bodźców zewnętrznych. Takich technik wspierających jest sporo. Może warto skonsultować to u specjalisty. Zachęcam do skorzystania z konsultacji wychowawczych z doświadczonym psychologiem. Proszę pamiętać, ma Pani ogromny wpływ na nastrój synka. Pozdrawiam serdecznie.
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
- Jaki jest powód płaczu dziecka i trudności w uspokojeniu się przez 30 min? – odpowiada Mgr Irena Mielnik - Madej
- Jaki jest powód płaczu dziecka 2-letniego w miejscach publicznych? – odpowiada Mgr Anna Szyda
- Jak wychowywać 2-letnie dziecko? – odpowiada Mgr Hanna Markiewicz
- Moje dziecko strasznie krzyczy – odpowiada Mgr Aurelia Grzmot-Bilska
- Czy powodem tej agresji jest zazdrość? – odpowiada Mgr Dorota Nowacka
- Histerie u 6,5-letniego dziecka – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
- W jaki sposób zwalczyć u dziecka lęk przed psami i kotami? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
- Jaki jest powód braku posłuszeństwa u 2,5-letniego dziecka? – odpowiada Mgr Irena Mielnik - Madej
- Karanie 2,5-letniego dziecka – odpowiada Mgr Dorota Szykulska-Paprocka
- Co jest powodem moczenia się w nocy 6-letniego dziecka? – odpowiada Mgr Irena Mielnik - Madej
artykuły
Psycholog - kim jest i czym się zajmuje?
Psycholog to osoba posiadająca odpowiednie wykszta
Histeria - przyczyny, objawy, leczenie. Histeria u dziecka
Histeria, znana również jako nerwica histeryczna j
Poradnia psychologiczna dziecięca i dla dorosłych - kiedy się udać?
Poradnia psychologiczna jest placówką, z pomocy i