Leki w leczeniu depresji - czy dobrze działają?

Witam. Mam 14 lat. Stwierdzono u mnie depresję umiarkowaną. Mój stan trwa od prawie 2 lat, ale leczenie farmakologiczne zaczęłam dopiero miesiąc temu. Biorę lek z grupy SSRI raz dziennie – rano. Przez pierwsze 3-4 dni przyjmowania leku byłam śpiąca i spowolniona, ale to ustąpiło i wróciłam do stanu wcześniejszego (tj. zanim zaczęłam brać leki). Obecnie biorę je już 4 tygodnie i mój nastrój znacznie się poprawił, mam większy napęd do życia.

Nie jestem już stale przygnębiona, zobojętniała. Jednak codziennie wieczorami mam strasznego doła, bez powodu, bo w ciągu dnia wszystko jest w porządku. Czuję się wtedy fatalnie, właśnie tak jak wcześniej zanim zaczęłam brać leki i miałam takie gorsze dni. Ciężko jest mi wtedy nawet znaleźć siłę aby umyć się i pójść spać. Następnego dnia gdy wstaję, znów wszystko jest w porządku, aż do kolejnego wieczora... Czy jest to normalne w procesie leczenia?

Wiem, że na początku może pojawiać się senność, potem przez 3-4 tygodnie nastrój się nie poprawia, tylko zwiększa się sam napęd, a dopiero po ok.4 tygodniach poprawia się nastrój. Tylko dlaczego u mnie nastrój poprawia się w ciągu dnia, a wieczorem znacznie spada? Może lekarz powinien zwiększyć mi dawkę leku, np. żebym brała dwa razy dziennie czy coś...? I w ogóle jak mam sobie radzić, co ze sobą zrobić, kiedy wszystko wydaje się takie okropne i chce po prostu zniknąć, bo jest mi tak źle?

I jeszcze kilka pytań... Czy w leczeniu depresji lepsza jest pomoc psychologa czy terapeuty? Jeśli zalecono mi rozpoczęcie systematycznej terapii indywidualnej, to powinnam się zgłosić do psychoterapeuty czy psychologa, a może to bez różnicy większej dla mnie? Bo obecnie chodzę tu i tu (muszę chodzić do psychologa, abym mogła do psychiatry w poradni zdrowia psychicznego), ale nie wiem, czy nie zrezygnować z czegoś, bo bardziej pomaga mi chyba wizyta u terapeuty.

I kolejne, już ostatnie nurtujące mnie pytanie. Czy spotkanie z terapeutą raz na 3 tygodnie to wystarczająca ilość? Bo szczerze mówiąc, jak dla mnie to jest to trochę rzadko i nie wiem, jak ma mi to pomóc. Ostatnio, gdy powiedziałam terapeucie, żeby dał mi jakiś szybszy termin to dał mi za 2 tygodnie... W internecie czytałam, że najlepiej chodzić raz na tydzień. Co mam zrobić, żebym dostawała szybsze terminy bez upominania się o to jak ostatnio?

Tylko jest jeden problem... Nie chcę za bardzo mówić tego wprost, bo jakoś tak mi głupio :| Można by to jakoś zasugerować? Bo wydaje mi się, że mój terapeuta sam z siebie powinien mi dawać szybsze terminy, bo zna przecież moje problemy i chyba nie są one jakieś małe... częste myśli samobójcze, problemy z jedzeniem (na szczęście jakoś się tego pozbyłam, jednak myśli pozostały), ogólnie obniżony nastrój cały czas (no teraz już nie), niska samoocena, bezsens życia i wiele innych...

Z góry bardzo dziękuję za odpowiedź.