Witam!
Z tego, co Pani opisuje w pierwszej kolejności nasuwa się podejrzenie zaburzeń depresyjno-nerwicowych. Są ona bardzo rozpowszechnione i często ujawniają się przede wszystkim lękiem o zdrowie i życie. Bardzo charakterystyczne jest zamartwianie się, jak to Pani dobrze ujęła "o wszystko i nic", które jest najbardziej nasilone w godzinach porannych. Lekarz rodzinny lub psychiatra może w takim przypadku przepisać leki przeciwdepresyjne i ewentualnie (na krótki okres czasu lub do doraźnego stosowania) leki przeciwlękowe. Leki przeciwdepresyjne nowej generacji wywierają korzystny efekt na nastrój i choć do zadziałania potrzebują trochę czasu (2-4 tygodnie) to mogą znacznie pomóc na dłuższą metę.
Poza tym uważam, że podstawą jest podjęcie terapii psychologicznej, tak żeby znaleźć przyczynę opisywanych zaburzeń. Może się okazać, że dolegliwości zdrowotne zmniejszą się lub nawet znikną po zastosowaniu odpowiedniego leczenia związanego ze sferą psychiczną. Już samo zrozumienie, przetłumaczenie sobie samej, że dolegliwości wiążą się ze stanem ducha może pomóc lepiej je znosić.
Proszę nie zwlekać z wizytą u specjalisty, zwłaszcza że zbliża się sezon jesienno-zimowy, w którym obniżenie nastroju może się pogłębiać w związku z małą ilością światła słonecznego. Nie ma co liczyć na to, że "samo przejdzie", bo prawdopodobnie coś zbierało się przez lata a teraz "wychodzi" w taki a nie inny sposób.
Dodatkowo proponuję spacery, aktywność fizyczną i codzienne przyjmowanie witaminy D w dawce 2000j (przy posiłku bogatym w tłuszcze).
Pozdrawiam i życzę wiele wytrwałości!
