Kliknij "AKCEPTUJĘ I PRZECHODZĘ DO SERWISU", aby wyrazić zgodę na korzystanie w Internecie z technologii automatycznego gromadzenia i wykorzystywania danych oraz na przetwarzanie Twoich danych osobowych przez Wirtualną Polskę, Zaufanych Partnerów IAB (880 partnerów) oraz pozostałych Zaufanych Partnerów (405 partnerów) a także udostępnienie przez nas ww. Zaufanym Partnerom przypisanych Ci identyfikatorów w celach marketingowych (w tym do zautomatyzowanego dopasowania reklam do Twoich zainteresowań i mierzenia ich skuteczności) i pozostałych, które wskazujemy poniżej. Możesz również podjąć decyzję w sprawie udzielenia zgody w ramach ustawień zaawansowanych.
Na podstawie udzielonej przez Ciebie zgody Wirtualna Polska, Zaufani Partnerzy IAB oraz pozostali Zaufani Partnerzy będą przetwarzać Twoje dane osobowe zbierane w Internecie (m.in. na serwisach partnerów e-commerce), w tym za pośrednictwem formularzy, takie jak: adresy IP, identyfikatory Twoich urządzeń i identyfikatory plików cookies oraz inne przypisane Ci identyfikatory i informacje o Twojej aktywności w Internecie. Dane te będą przetwarzane w celu: przechowywania informacji na urządzeniu lub dostępu do nich, wykorzystywania ograniczonych danych do wyboru reklam, tworzenia profili związanych z personalizacją reklam, wykorzystania profili do wyboru spersonalizowanych reklam, tworzenia profili z myślą o personalizacji treści, wykorzystywania profili w doborze spersonalizowanych treści, pomiaru wydajności reklam, pomiaru wydajności treści, poznawaniu odbiorców dzięki statystyce lub kombinacji danych z różnych źródeł, opracowywania i ulepszania usług, wykorzystywania ograniczonych danych do wyboru treści.
W ramach funkcji i funkcji specjalnych Wirtualna Polska może podejmować następujące działania:
Cele przetwarzania Twoich danych przez Zaufanych Partnerów IAB oraz pozostałych Zaufanych Partnerów są następujące:
W ramach funkcji i funkcji specjalnych nasi Zaufani Partnerzy IAB oraz pozostali Zaufani Partnerzy mogą podejmować następujące działania:
Dla podjęcia powyższych działań nasi Zaufani Partnerzy IAB oraz pozostali Zaufani Partnerzy również potrzebują Twojej zgody, którą możesz udzielić poprzez kliknięcie w przycisk "AKCEPTUJĘ I PRZECHODZĘ DO SERWISU" lub podjąć decyzję w sprawie udzielenia zgody w ramach ustawień zaawansowanych.
Cele przetwarzania Twoich danych bez konieczności uzyskania Twojej zgody w oparciu o uzasadniony interes Wirtualnej Polski, Zaufanych Partnerów IAB oraz możliwość sprzeciwienia się takiemu przetwarzaniu znajdziesz w ustawieniach zaawansowanych.
Cele, cele specjalne, funkcje i funkcje specjalne przetwarzania szczegółowo opisujemy w ustawieniach zaawansowanych.
Serwisy partnerów e-commerce, z których możemy przetwarzać Twoje dane osobowe na podstawie udzielonej przez Ciebie zgody znajdziesz tutaj.
Zgoda jest dobrowolna i możesz ją w dowolnym momencie wycofać wywołując ponownie okno z ustawieniami poprzez kliknięcie w link "Ustawienia prywatności" znajdujący się w stopce każdego serwisu.
Pamiętaj, że udzielając zgody Twoje dane będą mogły być przekazywane do naszych Zaufanych Partnerów z państw trzecich tj. z państw spoza Europejskiego Obszaru Gospodarczego.
Masz prawo żądania dostępu, sprostowania, usunięcia, ograniczenia, przeniesienia przetwarzania danych, złożenia sprzeciwu, złożenia skargi do organu nadzorczego na zasadach określonych w polityce prywatności.
Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień Twojej przeglądarki oznacza, że pliki cookies będą umieszczane w Twoim urządzeniu końcowym. W celu zmiany ustawień prywatności możesz kliknąć w link Ustawienia zaawansowane lub "Ustawienia prywatności" znajdujący się w stopce każdego serwisu w ramach których będziesz mógł udzielić, odwołać zgodę lub w inny sposób zarządzać swoimi wyborami. Szczegółowe informacje na temat przetwarzania Twoich danych osobowych znajdziesz w polityce prywatności.
Witam
rzeczywiście to co Pani opisuje, jest niepokojące!
To b.ważne że postanowiła Pani działać - poszukując pomocy dla męża.Proszę skorzystać z porady najbliższej Poradni Zdrowia Psychicznego w Rejonie, rozmowa ze specjalistą (psychologiem, psychiatrą) umożliwi Pani zaplanowanie dalszych działań i ewentualnych badań specjalistycznych czy też leczenia.
pozdrawiam
A.Aleksandrowicz
https://www.facebook.com/pages/Psychoterapia-Anga-Aleksandrowicz/849652415108571?fref=ts
Konieczna byłaby wizyta męża w Poradni Zdrowia Psychicznego i konsultacja z lekarzem psychiatrą.
Elżbieta Grabarczyk
http://ppp-salamandra.blogspot.com/
Dzień dobry, zachęcam do konsultacji z lekarzem psychiatrą, który po badaniu zaleci dalsze kroki postępowania. Pozdrawiam.
Witam,
Proszę zachęcić męża do skontaktowania się z psychologiem/psychoterapeutą. Objawy są niepokojące, warto, żeby porozmawiał ze specjalistą jak najszybciej. Z pewnością jest wytłumaczeni tego stanu rzeczy i podczas konsultacji wiele się wyjaśni, a także zostanie stworzony plan jak pomóc mężowi wrócić do formy.
Pozdrawiam,
Elwira Chruściel
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
Poradnia psychologiczna jest placówką, z pomocy i
Mężczyzna trafił do szpitala z zaawansowaną anemią
Psychiatria w Polsce jest w fatalnej sytuacji, a t
Witam,
Zachęcam Panią do konsultacji z lekarzem w POZ lub prywatnie (jeśli może sobie Pani na to pozwolić). Zleci badania i konsultacje aby w pierwszej kolejności dokładnie zdiagnozować stan Pani zdrowia fizycznego (jeśli miała Pani już jakieś badania proszę je ze sobą zabrać) i wtedy będzie możliwość sprawdzenia przyczyn Pani dolegliwości oraz określenia drogi leczenia. Proszę dłużej nie lekceważyć tych objawów, z pewnością utrudniają Pani życie a im szybciej zacznie Pani leczenie tym lepiej.
Pozdrawiam i życzę skutecznego leczenia.
Witam.
Czytam, że od dwóch lat dokuczają Pani różne dolegliwości. To dość długi okres. Jednocześnie nie wspomina Pani o jakimkolwiek kontakcie ze specjalistą w sprawie uzyskania pomocy. Swoje wołanie o pomoc kieruje Pani w wirtualną przestrzeń. Niestety jest to przestrzeń, w której nikt nie jest w stanie Pani pomóc. Jeżeli ma Pani wątpliwości w sprawie przyczyn dolegliwości somatycznych powinna się Pani skonsultować z lekarzem. Jeżeli potrzebuje Pani pomocy w związku z dolegliwościami natury psychicznej i/lub objawy somatyczne mają podłoże nerwicowe, wskazany byłby kontakt z psychoterapeutą lub psychologiem.
Na podstawie krótkiej informacji zamieszczonej przez Panią trudno jest mi określić jakiego rodzaju pomocy Pani potrzebuje. Być może w dokonaniu wyboru specjalisty pomoże Pani niniejszy tekst: http://psychoterapia.juszkiewicz.com.pl/2013/08/kim-sa-psychoterapeuta-psycholog-psychiatra/
Z poważaniem
Anna Wagner-Juszkiewicz
Objawy tego typu mogą mieć podłoże nie tylko czysto psychiczne, ale mogą mieć związek z zaburzeniami chormonalnymii lub innymi problemami fizjologicznymi. Polecam przed przystąpieniem do konsultacji psychologicznych zbadać możliwe fizjologiczne podłoże tych zaburzeń. Potem wyniki badań skonsultować z lekarzem i z nim rozważyć możliwość podjęcia psychoterapii.
Pozdrawiam
Daniel Filipek
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
Ból brzucha, nudności, biegunka, wzdęcia są to nie
Decyzja o szukaniu pomocy psychologicznej jest zwy
Somatyzacja jest słowem wywodzącym się z języka gr
A miały być takie spokojne święta. Moja siostrzenica ma męża (38 lat). Od pięciu lat pracuje na delegacji na terenie całego kraju jako kierownik budowy. W domu do tej pory był od piątku wieczorem do poniedziałku rano. Znów wyjeżdżał i tak na okrągło. Od dwóch miesięcy pracuje na tyle blisko, że przyjeżdża codziennie. Podejmując takiego rodzaju pracę, chciał bezwzględnie zaspokajać swoje ambicje zawodowe. Obecnie twierdzi, że to żony rodzina zmusiła go do tego, aby podjął taką pracę. Jego żona jest lek. stom. i pracuje w domu. Mają sześcioletnią córkę - z dużą alergią pokarmową, szczególnie na gluten i fruktozę. W związku z tym są problemy żywieniowe. Ojciec dziecka ignoruje to kompletnie, twierdząc że dziecko nie ma prawo chorować, bo on nie chorował nigdy. Nie wspomaga żony w jej działaniach zarówno fizycznie, jak i finansowo, nie łożąc na utrzymanie rodziny, bo ponoć składa pieniążki na budowę domu. I tak myślę, że składa pilnując, żeby nic nie wydać, chyba że na szpanerskie prezenty dla dziecka, ale na życie to nigdy w życiu. Ale i tu ma problemy, bo nie ma dla niego odpowiedniego miejsca, wracając do jego postępowania. Kiedyś ja proponowałam, aby zamieszkali w moim domu, a ja bym się z niego wyniosła, to odmówił, bo remontu nie będzie robił, obecnie mieszkają z mamą żony, mają dwa pokoje.
Mama siostrzenicy (72 lat) - pracujący lek stom. proponowała zamianę mieszkań z dwóch pokoi na trzy, ale również problemem był remont. Przychodząc z pracy, zjada w locie obiad, przebiera się w kapcie, dresy i siada na tapczanie, kładąc na kolana laptopa i tak może przesiedzieć spokojnie w międzyczasie jedząc, nieco śpiąc do poniedziałku rano. U swojej teściowej jest zwyczaj, że siada się do posiłków razem, żeby po prostu być razem i porozmawiać. Ale mąż mojej siostrzenicy jedynie pomrukuje coś pod nosem, nie odzywając się do nikogo, jak on skończy jedzenie, to wstaje (ani dziękuję, ani że smaczne lub nie) i wychodzi, idąc znów na tapczan. Wszyscy w domu dla niego są wrogami, wszyscy są winni, że jemu w życiu się nic nie udaje i to jest wina domowników. Od żony żąda, żeby była mu posłuszna bezwzględnie. Ma myśleć i mówić tak jak on. Ma nie cierpieć swojej rodziny. Chorujące dziecko potrzebuje pomocy, trzeba je zawieść do lekarza samochodem, ale on nigdy nie ma na to czasu, a jak ja bez problemu zawiozę, to jestem wrogiem, do którego nie należy się odzywać. W tym samym mieście mieszka siostra jego mamy, która jest również lek stom. - osoba samotna w wieku 67 lat (ma swoje dzieci, ale na odległość). Więc wychodzi on do swojej cioci. Nie wiem, o czym rozmawiają, ale zawsze przychodzi od niej tak naładowany, że jest w stanie zawsze zrobić awanturę. Awantury oczywiście odbywają się przy córce, która jest tak nerwowa, że z nerwów dziecko aż sie dusi.
Siostra żony urodziła synka 27, więc zrobiła urodziny w pierwsze święto, stwierdził, że zrobiła to na złość jemu, bo on chciał jechać do swojej mamy i nie przyjdzie. Nigdy ostatnio nie przychodzi, bo to nie jego rodzina, a on może tylko chodzić do swojej rodziny. W tym roku w Wigilię był spokój, wydawało się nawet, że normalnie, rozpakowywał prezenty, bawił się z dzieckiem (co jest ewenementem). Cieszył się z prezentów, które dostał. Siostra żony (siostra bliźniaczka) przyszła i mężem i synkiem na drugą część Wigilii i było ok. W pierwsze święto mieli jechać do jego rodziców. Jesteśmy rodziną wierzącą, więc poszłyśmy do kościoła. On został z córką w domu. Potem przyszliśmy z kościoła i teściowa w spokojny sposób odezwała się, że może poszliby na kawę i za godzinkę spokojnie pojechali. Na to wpadł w taką furię, że cały się trząsł, prawie biegając po domu krzyczał, że nienawidzi teściowej i wszystkich co tu mieszkają, że jego żona nie potrafi oderwać się od pępowiny matki, że ten dom to dla niego jeden pech, że jest wsiokiem, że nie jest katolikiem (brał ślub kościelny i chodził do kościoła), że nie usiądzie nigdy to przy stole. Uspokajałam go, ale nic nie pomagało. Nie zjadł obiadu. Po jakimś czasie pojechali. Jego rodzice mieszkają w odległości 120 km. Tak była ponoć następna awantura. Byli rodzice jego, ciocia, o której wcześniej pisałam itd. Wszyscy jednogłośnie stwierdzili, że całe zło to teściowa, z którą mieszka, że ona go nienawidzi. Mama jego nawet przepłakała cały dzień, że jej syn ma się tak źle i jest gnębiony przez teściową.
Ona nie wyzywa, nie krzyczy, jedynie pomaga, wspomagając swoją córkę i wnuczkę. Po prostu jest na miejscu i w każdej chwili pomaga i chce pomagać. Finansuje utrzymanie całego domu i żeby nie ona, to nie wiem, kto utrzymywałby ten duży dom. No może nieraz coś spokojnie powie, ale tego to nawet słoń by nie wytrzymał. A w oczach jego rodziny to postrach może nawet całego miasta. Nie wiem, mam wrażenie, że to właśnie ta ciocia nastawia wszystkich w swojej rodzinie, tj. jego rodzinie przeciwko mojej rodzinie, a jest w swojej rodzinie autorytetem. Chcę przyjąć jego do siebie, namawiając, żeby wyprowadził się od żony i dziecka, no i tej strasznej teściowej. Jeszcze nie wrócili, ale aż boję się dalszych awantur. Czy można coś z takim problemem zrobić ? Bardzo proszę o jakąkolwiek podpowiedź, u nas zawsze wszyscy się kochali i szanowali, a teraz taki straszny problem. Dziękuję za odpowiedź.
Witam serdecznie!
Bardzo trudno radzić w kontekście relacji rodzinnych. Nie wiem, jak wygląda cała sytuacja ze strony rodziny męża Pani siostrzenicy. Znam jedynie Pani relację, która na pewno jest subiektywna. Dziwi mnie tylko trochę fakt, że to Pani prosi o pomoc i jakąkolwiek interwencję w tej sprawie, a nie sama osoba, którą bezpośrednio dotyczą problemy, a więc Pani siostrzenica. Nie wiem, czy jest aż tak zastraszana przez męża, czy ignoruje problem, czy po prostu boi się przyznać sama przed sobą, że jej małżeństwo nie prezentuje zbyt dobrej jakości. Wydaje mi się, że problem nie dotyczy tylko i wyłącznie nieprawidłowych relacji na linii mąż-żona i potencjalnego kryzysu małżeńskiego, ale trudności mają bardziej rozlany charakter.
Z Pani opisu wyłania się obraz dwóch wzajemnie rywalizujących ze sobą rodzin – opozycyjnych zespołów. Zarówno chce interweniować w życie kobiety jej rodzina – Pani jako ciocia, jej matka, ale też rodzina męża Pani siostrzenicy, czyli jego ciotka czy rodzice. Każda ze stron uważa, że chce lepiej dla pary, że przeciwna strona chce gorzej, a co więcej wykorzystuje małżeństwo. W ten sposób łatwo skłócić małżonków, którzy nie wiedzą, za kim mają się opowiedzieć. Wydaje mi się, że najzdrowiej byłoby, gdyby małżonkowie – Pani siostrzenica i jej mąż razem z córeczką wyprowadzili się i zaczęli żyć na własny rachunek. Nie w domu u teściowej, nie w domu u matki kobiety, ale samodzielnie. Oczywiście, wsparcie rodziny jest ważne, ale źle pojęta troska o dzieci może przynieść więcej szkód niż dobra.
Przestańcie traktować się jako potencjalnych wrogów. Pora zrozumieć, że od momentu zawarcia małżeństwa Pani siostrzenicy rodzina jej partnera jest w pewnym sensie też Waszą rodziną. Bez sensu wprowadzać podziały na MY i ONI. Rozumiem Pani obawy i wątpliwości, jeśli chodzi o zachowanie męża siostrzenicy – jego ciągłe pretensje, awantury, brak wsparcia finansowego dla żony, ignorowanie choroby córki itp. Nie zamierzam usprawiedliwiać jego zachowania. Chodzi mi o to, że to Pani siostrzenica musi zauważyć problem i podjąć kroki w kierunku naprawy związku albo podjąć decyzję o rozstaniu z mężem. Pani może dyskretnie doradzać, rozmawiać z nią, ale nie może być inicjatorką zmian ani decydować o jej życiu. Pani siostrzenica musi zacząć żyć samodzielnie – jest dorosłą osobą, ma własne życie i bierze za nie odpowiedzialność.
Wkraczając w jej życie ze „złotymi radami”, uniemożliwiacie jej swobodne dokonywanie wyborów. Ona może czuć się jak w matni: z jednej strony mąż, z którym zapewne chciałaby żyć z zgodzie, chociażby dla dziecka, z drugiej strony rodzina, kochająca, wspierająca, ale być może czasami zbyt nachalnie ingerująca w jej prywatne życie. Osobiście radziłabym Pani siostrzenicy szczerą rozmowę z mężem na temat jej oczekiwań, marzeń, potrzeb, tego, co jej się nie podoba w zachowaniu męża, rozmowę na temat tego, czego pragnie jej mąż, dlaczego jest antagonistycznie nastawiony do jej rodziny. Dobrze by było, gdyby ich rozmowa (bez świadków żadnej z rodzin) była wstępem do rozważenia decyzji o podjęciu terapii małżeńskiej. Myślę, że wsparcia psychologa nie tylko potrzebuje mąż Pani siostrzenicy, ale również ona sama. Jej nie jest łatwo, ale możliwe, że go również męczą ciągłe wyjazdy, bo praca, bo kariera zawodowa, co przekłada się na brak czasu dla żony i dziecka.
Pozdrawiam i życzę powodzenia
Witam Panią Serdecznie,
Wskazana byłaby zwyczajna rozmowa z psychologiem, by mogła Pani zobaczyć ten temat z innej perspektywy, do czego serdecznie Panią zachęcam i przez to być pomocną
w relacji z Najbliższymi.
Życzę Pani tylko radości i pomyslnśsci,
irena.mielnik.madej@gmail.com
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
Grzegorz Religa to syn najsłynniejszego polskiego
30 lat temu musiała rodzić syna na kozetce, poniew
Nadchodzące święta Katarzyna Bosacka spędzi w Pozn
