Dzień dobry.
Jeśli partnerzy akceptują "poziom" życia seksualnego w związku, przyjmuje się go za normę. Innymi słowy - jeśli całkowity brak seksu w związku odpowiada i Pani i partnerowi, nie ma powodu by stan ten uznać za niepokojący. Jeżeli jednak tak nie jest - należałoby przyjrzeć się tej kwestii - najlepiej w ramach konsultacji seksuologicznej.
Dodać jednak trzeba, że, przynajmniej we własnej praktyce, nie spotkałem się z sytuacją, by obie strony były zadowolone z braku seksu w związku. Częściej natomiast jedna ze stron z różnych przyczyn godzi się na ten brak, zastępując go masturbacją, poszukiwaniem wrażeń za pośrednictwem Internetu czy też nawiązując przelotne romanse. Nierzadko zdarza się też, że strona odmawiająca seksu godzi się na taki sposób zaspokajania popędu przez partnera, dzięki czemu ma "święty spokój" - a przynajmniej tak się jej wydaje.
Jak jest w Pani związku sama wie Pani najlepiej.
Pozdrawiam.
Jeżeli zadaje Pani pytanie na portalu, można przypuszczać, iż jest to dla Państwa (albo przynajmniej jednego z Was) problem. Polecam przyjrzeć się sytuacji bardziej szczegółowo - czy brak zbliżeń jest Waszą obopólną decyzją, czy też jest ucieczką od czegoś (czego?). Tak, jak napisał pan mgr Rutkowski - akceptowanie przez obie strony związku takiego poziomu życia seksualnego jest jak najbardziej w porządku, każda para bowiem buduje swoje "normy" jak często chce uprawiać seks. Jednakże jeśli obecna sytuacja powoduje dyskomfort u któregokolwiek z Państwa, to może oznaczać że przydałaby się zmiana. Polecam odbyć szczerą, otwartą rozmowę z partnerem i - jeśli będzie taka potrzeba - udać się na konsultację do psychologa-seksuologa. Powodzenia!
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
- Byłem uzależniony od narkotyków i seksu. Bra
Aż 96 proc. Polek w wieku 18-65 lat deklaruje, że
Na początku ciąży współżycie seksualne może budzić
