Witam Panią serdecznie. W Pani liście nie widzę nic niepokojącego z mojego punktu widzenia. Ma Pani inteligentne, radosne dziecko, które potrafi aktywnie się bawić, jak również skupić uwagę przez dłuższą chwilę nad zabawami wymagającymi koncentracji. Każdy człowiek, więc również i dziecko ;) ma również potrzebę wyrażania swoich uczuć, włącznie ze złością. U tak małego dziecka wyrażanie emocji przez działanie jest czymś normalnym. Wspomina Pani, że chłopiec mówi, jest to też sygnał, że można go zachęcać do wyrażania uczuć za pomocą słów. W takich momentach można mówić "widzę, że się złościsz, zaciśnij piąstki i pokaż jak mocno się złościsz" lub "o chciałbyś się jeszcze tu pobawić i złościsz się, że musimy iść. To rzeczywiście była świetna zabawa". Chodzi o to, żeby Pani przyjęła jako ważne i zaakceptowała uczucia syna, równocześnie zachęcając go, żeby wyrażał je słowami, a nie gestem. W celu nauczenia go tego powinna Pani najpierw opisywać te uczucia sama, jak w przykładzie. Nie ma więc powodu do niepokoju, a następnym zadaniem dla małego jest nauczyć go mówić o tym, co czuje. Powodzenia. Małgorzata Danielewicz
