Szanowna Pani, mielofibroza jest rzadko występującym schorzeniem polegającym na włóknieniu szpiku kostnego. Najczęściej występuje u chorych w średnim lub starszym wieku, często przebiega bezobjawowo do późnego okresu choroby. Najczęstszym objawem jest powiększenie śledziony i/lub wątroby. Mielofibroza ma charakter przewlekły, a średni czas przeżycia od chwili rozpoznania wynosi zazwyczaj 5 lat, choć znane są przypadki długoletnich przeżyć. Jedyną możliwością wyleczenia jest przeszczep szpiku pochodzącego od dawcy. Należy uświadomić sobie, że w przypadku braku możliwości wykonania przeszczepu szpiku jest to niestety choroba nieuleczalna, aczkolwiek istnieją możliwości przedłużenia życia chorych i poprawy jakości życia.
Leczenie w mielofibrozie stosuje się jedynie w przypadku niestabilności choroby, kiedy obserwuje się niedokrwistość, nadmiar płytek (trombocytozę), nadmiar leukocytów (hiperleukocytozę) lub powiększanie się śledziony.
Trudno mi ocenić sposób postępowania na podstawie danych, które Pani przesłała, nie ma w nich informacji o początku choroby, wyjściowych wyników, na podstawie których włączono hydroksykarbamid. Z pewnością leczenie mielofibrozy powinno być prowadzone przez doświadczonego lekarza hematologa i miejmy nadzieję, że i tak jest w tym przypadku.
