Znaczące obniżenie nastroju

Witam, Od około dwóch miesięcy, rano oraz najbardziej wieczorem występuje u mnie znaczące obniżenie nastroju - często zdarza się tak, że zaczynam płakać bez powodu. Czy to depresja? Jeśli tak to czemu najsilniejsza jest w godzinach 20-24 kiedy podobno najbardziej na jej skutki narażonyn się jest rano? Co w tej sytuacji zrobić?
KOBIETA, 21 LAT ponad rok temu
Mgr Anna Kubis Psycholog, Warszawa
21 poziom zaufania

Dzień dobry,
ponieważ obserwowane przez Panią obniżenie nastroju znacząco odbiega od przeciętnie występującego u Pani samopoczucia i wpływa na codzienne funkcjonowanie, najbardziej istotny wydaje mi się tutaj fakt, że powoduje ono u Pani cierpienie. W tej sytuacji należy nie tylko zrozumieć wzór okołodobowych wahań nastroju, ale też ustalić przyczynę pogorszenia stanu psychicznego oraz obraz pełnej symptomatologii. Zachęcam, aby zgłosiła się Pani do lekarza psychiatry lub psychoterapeuty, którzy na podstawie rozmowy i obserwacji ocenią Pani stan, i zalecą odpowiednie leczenie. Pozdrawiam.

0

Witam,

Czy Pani obajwy można zaliczyć do jednych z symptomów depresji oraz czy jest to faktycznie depresja, można stwierdzić po dokładniejszym wywiadzie diagnostycznym. Ważne jest to, że Pani samopoczucie sprawia, że zauważyła Pani odmienność od wcześniejszych stanów oraz zaczyna Pani poszukiwać pomocy. Warto skorzystać z możliwości zdiagnozowania przez specjalistę oraz zaplanowania przez niego dalszej drogi poprawy samopoczucia.

Pozdrawiam,

Małgorzata Mazurek

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Odchudzanie i obniżenie nastroju

Dzień dobry. Rok temu urodziłam syna przez cc. W ciąży przytyłam prawie 30kg. W 6mscu ciąży miałam wycięty jajnik z torbielą skórzastą. Choruję na hashimoto oraz łysienie plackowate. Podejrzewam u siebie lekką depresję, ale nie mam odwagi pójść do lekarza. Od porodu nie mogę zrzucić nadmiaru kg, nigdy nie czułam się tak źle ze sobą. Zastanawiam się, czy mogę przejść na 6tyg post warzywno-owocowy dr Ewy Dąbrowskiej? Czy to jest w ogóle bezpieczne?
KOBIETA, 25 LAT ponad rok temu

Przy chorobie Hashimoto, łysieniu i po porodzie proszę tak nie robić.
Proszę iść do lekarza na nowo uregulować hormony, sprawdzić ich poziom - pewnie potrzeba nowej dawki leków.
Może się Pani odchudzić ale pod okiem dietetyka, bo ma Pani małe dziecko.
Jeśli karmi Pani piersią nie może Pani zastosować takiej diety.et to przechodzi - proszę poszukać psychoterapeuty.

Życzę powodzenia.
Pozdrawiam
Joanna Arciszewska.
Ma PAni prawo mieć depresję w obecnej sytuacji, wielekobi

0
Mgr inĹź. Joanna Arciszewska
Mgr inĹź. Joanna Arciszewska

Witam ciepło

Ciąża, poród (szczególnie przez cc) w połączeniu z autoagresywnym zapaleniu tarczycy - to naprawdę wiele czynników wpływających na zachwianie gospodarki hormonalnej.
Oprócz zaburzonej pracy naszego organizmu odbija się to niekorzystnie na psychice i emocjach.
Chęć wysmuklenia sylwetki i powrotu do figury sprzed ciąży jest czymś zupełnie naturalnym.
Ale trzeba to robić z głową, a nie z żołądkiem.
Karmi Pani piersią - wszystko co Pani zje, zje również Maluszek.
Nie wiem czy zdaje sobie Pani sprawę, ale hormony i emocje są ze sobą tak głęboko związane, że mleko kobiety smutnej robi się gorzkie ....
Jeśli chce Pani podtrzymać okres karmienia piersią jak najdłużej - czego z całego serca życzę i Pani i dziecku - to bardzo gorąco zachęcam Panią do uśmiechu.
W drugim etapie - proszę pozwolić sobie pomóc, wybrać się do zaufanego i polecanego psychoterapeuty, zabrać ze sobą mega-pakę chusteczek higienicznych, wypłakać się porządnie. I rozpocząć terapię.
Sukces zaczyna się w naszych głowach, jeśli nasze myśli są pozytywne, to już zwyciężyliśmy.
Dietę powinien dobrać rozsądny dietetyk (proszę się nie nabierać na żadne dietetyczne nowości, bez żadnego potwierdzenia klinicznego).
Do tego ukierunkowana farmakoterapia.
I na spacerach z dzieckiem troszkę można podkręcić tempo marszu. Wykonać kilka ćwiczeń przy wózku (wózek to świetny rekwizyt do ćwiczeń).
Dotleleniona i zrelaksowana wraca Pani do domu.
Zrobiła dobry uczynek dla siebie i dla Maluszka.
Do poduszki podsyłam krótki, własny artykuł.
http://kwestiadiety.com/osiem-prostych-zasad-dobry-poczatek-odchudzania/

Pozdrawiam ciepło
Asia Szmitka-Łuszczyk

Mgr inĹź. Joanna Arciszewska
Mgr inĹź. Joanna Arciszewska

Witam raz jeszcze, nie wiem gdzie ja przeczytałam, że karmi Pani jeszcze .... :-)

redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Obniżenie nastroju u nastolatki

mam 17 letnią córkę która od pewnego czasu dziwnie sie zachowuje ,durzo czasu spędza na komputerze ,opusciła sie w nauce kiedy z nią rozmawiam mówi mi że nic jej się nie chce ,nic jej nie cieszy ,nie ma żadnego celu ,czuje się głupia zaczynz płakać ,jak jej pomóc,gdzi sie znia udac po pomoc.
KOBIETA, 37 LAT ponad rok temu

Wygląda na problem depresyjny. Może Pani się udać do Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej (umówić się lub do punktu Interwencji Kryzysowej). Tam uzyska Pani darmową (i mam nadzieję) fachową pomoc ze wskazaniem, co dalej. Od razu Panią przestrzegam przed konsultacjami psychiatrycznymi i podawaniem leków. Problem trzeba rozwiązać, a nie "zalekować". Natomiast Pani może się wstępnie zastanowić, co takiego córka utraciła, lub od czego ucieka (w świat wirtualny). Proszę rozmawiać z córką. Jaki temat wywołuje płacz - może jest związany z konkretną osobą (np. chłopak, rodzic, ona sama)? Pzdr.

0

Witam, opisane przez Panią symptomy wskazują na nastroje depresyjne, a komputer staje się dla wielu młodych osób sposobem na oderwanie się od bolesnej rzeczywistości. Osobom w depresji trudno skoncentrować się na nauce, mają poczucie braku celu, zmienne nastroje, problemy ze snem lub są bardzo senne. Córka jest w wieku, kiedy młody człowiek musi poradzić sobie z różnymi zbliżającymi się lub już trwającymi zmianami, a nie zawsze jest na nie gotowy emocjonalnie. Warto też się przyjrzeć, jak wyglądają jej relacje rówieśnicze, może stało się coś co spowodowało jej wycofanie się z kontaktów. Dobrze, że próbuje się Pani dowiedzieć co się dzieje, bo dla córki jest to sygnał, że Pani się o nią martwi i ona jest ważna. Warto skorzystać z konsultacji z psychoterapeutą. Pozdrawiam Agnieszka Glica

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty