Emocjonalne zachowanie i duża nerwowość

Witam.Jestem mamą dwójki dzieci 21 miesięcznej Oliwki i 8 letniego Dominika.Jestem bardzo nerwową osobą.Reaguje bardzo emocjonalnie na pewne sytuacje i często wybucham.Chodzę do psychologa bo chce coś z tym zrobić.Był już moment że było lepiej ale teraz mam wrażenie że wracam do punktu wyjścia.Nie wiem sama czy jest to spowodowane przemęczeniem.OLiwka często krzyczy i piszczy.Wszędzie jej pełno.Owszem mąż mi pomaga jak ma czas,ale czsami za dużo pije.Też tym się denerwuje.Ostatnio często płaczę
KOBIETA, 36 LAT ponad rok temu

Dzień dobry!

Warto, aby o swoich wątpliwościach, "kryzysie" porozmawiała Pani ze swoim terapeutą. Być może tematem, który mogłaby Pani poruszyć jest także nadużywanie alkoholu przez męża. Niekiedy własna praca nad sobą jest też najskuteczniejsza, kiedy łączy się ją z konsultacją małżeńską, wspólną refleksją i rozpoznaniem, czy są jakieś obszary, nad którymi możecie Państwo popracować razem jako para.

Pozdrawiam!

0

Jeśli jest Pani pod opieka psychologa, w terapii to warto wykazać się cierpliwością w pracy nad sobą. Faktem jest, ze (prawdopodobny) alkoholizm męża tego nie ułatwia. Dlatego, może dodatkowo warto skorzystać z pomocy dla osób współuzależnionych i rodzin osób uzależnionych w odpowiednich ośrodkach? Tego typu grupy wsparcia pomagają w budowaniu asertywności, poczucia własnej wartości, umiejętności oddawania pijącemu odpowiedzialności za picie itp.

0

Witam. Zachęcam do wprowadzenia technik relaksacyjnych w pani terapie, jesli jeszcze sie takie nie pojawiły. Napisała pani, że był moment, kiedy było lepiej. Proponuje przyjrzeć sie sobie bliżej i wychwycić sytuacje, ktore powodują, że staje sie pani bardziej nerwowa. Czasem mozna im poprostu zapobiec lub zmienic o nich sposób myślenia. Organizacja dnia i odpowiednie zarzadzanie swoim czasem, pomoże pani znaleźć chwile dla siebie, by zadbać o siebie i troche odpocząć. Z pewnością przemeczenie ma duzy wpływ na pani nastroje, terapia powinna pomoc w radzeniu sobie ze swoimi emocjami, jednak jest to proces, który troszkę trwa i bedzie wymagał od pani dużego zaangażowania. Proponuje rownież spokojną rozmowę z mężem o tym, z czym pani sie na codzień boryka, co pani w nim ceni, a co chciałaby pani zmienić, jakie ma pani oczekiwania względem niego. Jego wsparcie bedzie pomocne w radzeniu sobie z różnymi trudnościami. Trzymam kciuki, by jak najszybciej odnalazła pani równowagę. Aneta

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty