Napady złości u 22-latki a wpływ na dzieci

WITAM MAM 22 LATA MAM MEZA I CORECZKE KTORA MA 2.5 ROKU. PRZED NARODZENIEM CORKI BARDZO SIE CIESZYLAM ZE ZAMIESZKALISMY Z MEZEM RAZEM I ZE NA SWIAT PRZYJDZIE NAM MALA POCIECH NO I DO TEJ PORY SIE Z TEGO CIESZE TYLKO ZE OD PRZESZLO DWOCH LAT CZESTO ZDARZAJA MI SIE NAPADY ZLOSCI OGOLNIE BEZ POWODU A DO TEGO CZESTO PLACZE I NIBY CIESZE SIE Z WIELU RZECZY ALE JEDNAK TO CZCZESCIE COS WE MNIE TLUMI. CZY KTOS MI POMOZE I POWIE CO MAM Z TYM ZROBIC MOJA CORKA DORASTA I MOZNO SIE NA NIEJ ODBIJA MOJ STAN

KOBIETA, 22 LAT ponad rok temu

Psychologia Problemy psychologiczne

Choroby neurologiczne jako przyczyny depresji

Depresja to choroba cywilizacyjna. Wciąż jednak nie jest to dobrze znana choroba. Obejrzyj film i poszerz swoją wiedzę o depresji. Psychiatra Agnieszka Jamroży wyjaśnia związek miedzy chorobami neurologicznymi a depresją.

Mgr Ewa Czernik Psychologia, Łódź

56 poziom zaufania

Witam,

napady złości i płacz zapewne mają jakąś przyczynę. Dobrze by było, gdyby skontaktowała się Pani z psychologiem lub psychoterapeutą, np. w Poradni Zdrowia Psychicznego i spokojnie porozmawiała o swoich trudnościach.

Pozdrawiam
Ewa Czernik

Mgr Barbara Szalacha Psychologia, Rzeszów

72 poziom zaufania

Witaj,
Najczęstszym powodem powodem podobnych problemów jest tzw.przemieszczenie emocji,czyli odreagowanie ich w sytuacjach niezwiązanych z przyczyną,ale bezpieczniejszych/bo np.nie zostaniesz wyrzucona,zbagatelizowana tak,jak w miejscu,gdzie jest ich żródło/.Niedobrze jednak dzieje się wówczas,gdy dziecko,na skutek przygnębienia najbliższej mu osoby traci również radość i zamienia się albo w jej pocieszyciela,co pozbawia prawa do dzieciństwa i opieki,albo przyjmuje postawę przeciwnika w walce o własne prawa i sprawia kłopoty.Tak więc,układ wzajemnej zależności zostaje zaburzony i dla dobra wszystkich trzeba próbować go naprawić.
Nie jest wykluczone,że cierpisz na rodzaj depresji poporodowej,bo sugeruje to okres złego nastroju/niedługo po urodzeniu dziecka/.Proponuję ze swej strony popracować nad tym problemem np.poprzez psychoterapię wspólną z mężem.
Ze swej strony zachęcam i oczywiście,w razie potrzeby zapraszam.