Witam,
Myślę, że jest to reakcja na stres. Trudna sytuacja finansowa, przymus wykonywania obecnej pracy, lęk odczuwany w pracy, oraz być może niechęć do obecnego zajęcia mogą wpływać na to jak Pani się czuje.
Warto sobie odpowiedzieć co tak na prawdę chce Pani robić w życiu? Czy ta praca jest jedyną możliwą czy może warto poszukać czegoś innego? Gdyby to miała być inna praca czy miałabym w niej podobny problem? Jeśli na to ostatnie odpowiedź brzmi twierdząco, warto byłoby się zastanowić jak reaguje Pani na wchodzenie w nowe środowisko. Czy pojawia się lęk i chęć wycofania się; czy jest Pani pełna obaw co do oceny Pani osoby?
Odpowiedzi na te pytania powinny bardziej rozjaśnić sytuację w której Pani się znajduje.
Być może ogólnie boi się Pani opinii innych i każda nowa praca będzie wywoływać u Pani duży poziom stresu - wtedy należałoby nauczyć się (być może przy pomocy specjalisty lub poradników) jak radzić sobie z objawami stresu i podwyższyć swoje poczucie wartości.
Z drugiej strony może być tak, że skrajnie nie lubi Pani pracy, którą musi Pani wykonywać - wtedy jest to wyraźna informacja, iż należy zastanowić się co tak na prawdę chciałaby Pani w życiu robić i jak do tego dążyć (oczywiście uwzględniając wszystkie okoliczności).
Trzymam kciuki,
Anna Mochnaczewska
Po tak krótkiej informacji diagnoza depresji jest nieuprawniona. Dla głębszego zbadania problemu oraz uzyskania trafnej diagnozy najlepiej, aby zgłosiła się Pani do psychologa.
Wydaje mi się, iż przeżywa Pani stres. Stres związany z pracą, jakąś jej częścią, czy też stres bardziej uogólniony na Pani sytuację życiową - trudno mi aktualnie stwierdzić, jednakże polecam zajęcie się tym elementem (jakże niepotrzebnym) Pani życia.
Polecam przede wszystkim zastosować trening relaksacyjny (Jacobsona, Schultza), który pomoże się Pani rozluźnić. Ponadto proszę codziennie zaplanować sobie czas "dla siebie" - zająć się tym, co sprawia Pani przyjemność i daje satysfakcję, co rozluźnia, co wprawia w dobry nastrój. Lęk i płaczliwość mogą być wynikiem stresu, który w żaden (lub niewielki) sposób jest rozładowywany.
Dodatkowo fakt, iż jest Pani nowym pracownikiem również może wpływać na Pani stres (tzw. stres organizacyjny) - jeśli czuje Pani zagubienie, najlepiej będzie porozmawiać z przełożonym na temat Pani obowiązków. Być może podświadomie nie wie Pani co dokładnie ma robić, jaką ma rolę w przedsiębiorstwie itd. Rozmowa na ten temat pozwoli właściwie podjąć obowiązki, a dzięki temu - zmniejszyć stres.
Powodzenia!
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
- Depresja i ataki paniki u męża – odpowiada Mgr Lidia Polsakiewicz-Grzesiczek
- Problemy ze stresem w pracy u 28-letniej osoby – odpowiada Mgr Anna Ingarden
- Depresja a starania o dziecko – odpowiada Mgr Marta Ptaszyńska
- Myśli samobójcze, brak pracy i długi – odpowiada Mgr Katarzyna Garbacz
- Czy diagnoza depresji jest słuszna? – odpowiada Dr Krzysztof Dudziński
- Coś ze mną jest nie tak - nie mam chęci na nic... – odpowiada Agnieszka Jamroży
- Jak pokonać ataki paniki? – odpowiada Mgr Maja Suwalska-Wąsiewicz
- Czy codzienny stres w pracy może mieć niekorzystny wpływ na przebieg terapii? – odpowiada Mgr Marta Dziekanowska
- Ataki paniki u 25-latki – odpowiada Mgr Hanna Markiewicz
- Płaczliwość, bezsenność i stres z powodu pracy – odpowiada Mgr Agnieszka Pośpiech
artykuły
"Zwykle stresem jest to, co dotyczy sfery życia, w której nie czujemy się pewnie..."
Żyjemy w lęku i strachu przed kolejnym dniem. Zami
Objawy depresji poporodowej
Depresja po porodzie nie jest powodem ani do wstyd
Joanna Pawluśkiewicz o COVID: To było tak, jakby moje ciało zaczęło się po kolei wyłączać
- Łatwo jest mówić, że teraz musisz odpuszczać