Co mogą oznaczać skroniowe bóle głowy?

Dzień dobry. Mam 29 lat, jestem kobietą. Od paru lat mam różne stany zdrowia. Tzn wpierw miałam zawroty głowy, kolatania serca, pocenie dłoni i ogólny nie pokój. Zrobiono mi badania podstawowe czyli morfologia, żelazo, ob. Wszystko wyszło w porządku. Szukając przyczyny zrobiłam również badanie tarczycy, usg jamy brzusznej oraz badania ginekologiczne. Zawsze wszystko wychodziło w porządku. Lekarz rodzinny zasugerował udać się do psychologa. Jednak nigdy się nie zdecydowałam. Nigdy też nie byłam badana u kardiologia czy neurologa. Jakoś nauczyłam się z tym żyć. Raz jest lepiej, raz gorzej. Jednak teraz chcemy z mężem starać się o dziecko. A ja jestem pełna obaw. Mój stan zdrowia na ten moment to częste bóle głowy i towarzyszące przy tym podwyższone ciśnienie, biorę po kilka tabletek przeciwbólowych. Mam takie dni gdzie mam takie dziwne uczucie w głowie jak by się mi kolysalo a stoję lub siedzę prosto. Czuje ogólne zmęczenie i duże osłabienie. Bóle głowy najczęściej towarzyszą mi w skroniach. Miewam problemy trawienne głównie zaparcia. Bardzo lubię ćwiczyć i staram się to robić codziennie lecz mam czasem na to mało energii. Czuję że nie daje rady. Przez te kilka lat towarzysą mi wstrętne myśli tzn. boję się gdzieś wyjść bo na pewno będzie mi słabo, w windzie czy autobusie jest mi duszno, dłonie się poca, chce uciec jak najszybciej z takiego miejsca. Mam zaproszenie od znajomych lecz w głowie już myśli czy będę się dobrze czuć. Oczywiscie miewam dni i tygodnie gdzie fizycznie dobrze się czuje. I teraz nie wiem co robić. Proszę o pomoc. Do jakiego lekarza się zgłosić? Lekarz rodzinny od razu twierdzi że to nerwica. Ale do psychologa nie daje skierowania. A Ja tak na prawdę nie wiem do kogo się powinnam udać?. Czy nie powinny być wykluczone choroby ze strony układu nerwowego? Pragnę zostać mama jednak boję się że z moim stanem zdrowia jest to nie osiągalne. Jestem tym przerażona. Czekam na odpowiedź i pozdrawiam serdecznie. Ewa

KOBIETA, 30 LAT ponad rok temu

Badanie ginekologiczne Badanie krwi Badanie powłok jamy brzusznej USG USG jamy brzusznej Neurologia Ból głowy Kołatanie serca Zaparcia Zawroty głowy USG tarczycy Rozmaz krwi obwodowej Nerwica USG ginekologiczne Interna Psychologia Medycyna rodzinna Duszności Osłabienie Planowanie ciąży Ćwiczenia fizyczne Dziecko Żelazo Dłonie Serce Tarczyca Układ nerwowy

Czy autyzm jest wyleczalny?

Autyzm to dziecięce zaburzenie rozwojowe. Częściej występuje u chłopców niż u dziewczynek. Sprawdź, co jeszcze warto wiedzieć na temat autyzmu. Obejrzyj film i dowiedz się, czy autyzm jest wyleczalny.

Mgr Bożena Waluś Psychologia, Gliwice

94 poziom zaufania

Szanowna Pani,

wskazana jest konsultacja kardiologiczna i neurologiczna oraz diagnostyka W Poradni Zdrowia Psychicznego.
Zaburzenia nerwicowe, związane ze stresem i pod postacią somatyczną często objawiają się np. tachykardią (przyspieszonym biciem serca) i podwyższone ciśnienie krwi, inne objawy to; nerwobóle, uczucie zdenerwowania, drżenie, napięcie mięśniowe, pocenie się, zawroty głowy, ucisk w klatce piersiowej, klucha w gardle, suchość w jamie ustnej, problemy gastryczne, przyspieszony oddech w wyniku pobudzenia układu autonomicznego (współczulnego). Lęk jest reakcją pojawiającą się w sytuacji, w wyniku interpretacji przez osobę zagrożenia, wyróżniamy aspekt; poznawczy (myśli, wyobrażenia), fizjologiczny (doznania w ciele) oraz behawioralny (odnosi się do zachowania).
Wszystkie te czynniki wzajemnie na siebie oddziaływają wywołując stany lękowe. Aspekt fizjologiczny jest instynktem samozachowawczym, czyli reakcją organizmu w odpowiedzi na zagrożenie, mobilizuje organizm do walki lub ucieczki, w wyniku pobudzenia układu współczulnego (autonomicznego). Aspekt poznawczy bazuje na myślach, wyobrażeniach o treści negatywnej, występuje pierwotnie w stosunku do emocji i aspekt behawioralny - to są przejawiane zachowania, Lęk można zniwelować na dwa sposoby: zmniejszając poczucie zagrożenia (farmakologicznie) lub zwiększając wiarę we własne umiejętności radzenia sobie z trudną sytuacją. Pomocny jest trening relaksacyjny; kiedy jesteśmy fizycznie zrelaksowani – następuje odprężenie psychiczne i odwrotnie, gdy psychicznie się zrelaksujemy – nastąpi odprężenie fizyczne. W Pani przypadku zalecana jest psychoterapia poznawczo - behawioralna, techniki relaksacyjne, psychoedukacja, która pomoże zrozumieć mechanizm powstawania objawów.
Z wyrazami szacunku, Bożena Waluś

Mgr Łucja Fitchman Psychoterapia, Wrocław

70 poziom zaufania

Pani Ewo
Z opisanych objawów można przypuszczać, że cierpi Pani z powodu nerwicy. Warto iść do psychiatry (nie trzeba skierowania na NFZ, prywatnie ok. zł 150), by otrzymać leki wspierające. Do tego - potrzebna jest psychoterapia (nie każdy psycholog jest psychoterapeutą). We Wrocławiu zapraszam do mnie, albo na Skype.
Pozdrawiam
Łucja