Cenimy Twoją prywatność

Kliknij "AKCEPTUJĘ I PRZECHODZĘ DO SERWISU", aby wyrazić zgodę na korzystanie w Internecie z technologii automatycznego gromadzenia i wykorzystywania danych oraz na przetwarzanie Twoich danych osobowych przez Wirtualną Polskę, Zaufanych Partnerów IAB (870 partnerów) oraz pozostałych Zaufanych Partnerów (403 partnerów) a także udostępnienie przez nas ww. Zaufanym Partnerom przypisanych Ci identyfikatorów w celach marketingowych (w tym do zautomatyzowanego dopasowania reklam do Twoich zainteresowań i mierzenia ich skuteczności) i pozostałych, które wskazujemy poniżej. Możesz również podjąć decyzję w sprawie udzielenia zgody w ramach ustawień zaawansowanych.


Na podstawie udzielonej przez Ciebie zgody Wirtualna Polska, Zaufani Partnerzy IAB oraz pozostali Zaufani Partnerzy będą przetwarzać Twoje dane osobowe zbierane w Internecie (m.in. na serwisach partnerów e-commerce), w tym za pośrednictwem formularzy, takie jak: adresy IP, identyfikatory Twoich urządzeń i identyfikatory plików cookies oraz inne przypisane Ci identyfikatory i informacje o Twojej aktywności w Internecie. Dane te będą przetwarzane w celu: przechowywania informacji na urządzeniu lub dostępu do nich, wykorzystywania ograniczonych danych do wyboru reklam, tworzenia profili związanych z personalizacją reklam, wykorzystania profili do wyboru spersonalizowanych reklam, tworzenia profili z myślą o personalizacji treści, wykorzystywania profili w doborze spersonalizowanych treści, pomiaru wydajności reklam, pomiaru wydajności treści, poznawaniu odbiorców dzięki statystyce lub kombinacji danych z różnych źródeł, opracowywania i ulepszania usług, wykorzystywania ograniczonych danych do wyboru treści.


W ramach funkcji i funkcji specjalnych Wirtualna Polska może podejmować następujące działania:

  1. Dopasowanie i łączenie danych z innych źródeł
  2. Łączenie różnych urządzeń
  3. Identyfikacja urządzeń na podstawie informacji przesyłanych automatycznie
  4. Aktywne skanowanie charakterystyki urządzenia do celów identyfikacji

Cele przetwarzania Twoich danych przez Zaufanych Partnerów IAB oraz pozostałych Zaufanych Partnerów są następujące:

  1. Przechowywanie informacji na urządzeniu lub dostęp do nich
  2. Wykorzystywanie ograniczonych danych do wyboru reklam
  3. Tworzenie profili w celu spersonalizowanych reklam
  4. Wykorzystanie profili do wyboru spersonalizowanych reklam
  5. Tworzenie profili w celu personalizacji treści
  6. Wykorzystywanie profili w celu doboru spersonalizowanych treści
  7. Pomiar efektywności reklam
  8. Pomiar efektywności treści
  9. Rozumienie odbiorców dzięki statystyce lub kombinacji danych z różnych źródeł
  10. Rozwój i ulepszanie usług
  11. Wykorzystywanie ograniczonych danych do wyboru treści
  12. Zapewnienie bezpieczeństwa, zapobieganie oszustwom i naprawianie błędów
  13. Dostarczanie i prezentowanie reklam i treści
  14. Zapisanie decyzji dotyczących prywatności oraz informowanie o nich

W ramach funkcji i funkcji specjalnych nasi Zaufani Partnerzy IAB oraz pozostali Zaufani Partnerzy mogą podejmować następujące działania:

  1. Dopasowanie i łączenie danych z innych źródeł
  2. Łączenie różnych urządzeń
  3. Identyfikacja urządzeń na podstawie informacji przesyłanych automatycznie
  4. Aktywne skanowanie charakterystyki urządzenia do celów identyfikacji

Dla podjęcia powyższych działań nasi Zaufani Partnerzy IAB oraz pozostali Zaufani Partnerzy również potrzebują Twojej zgody, którą możesz udzielić poprzez kliknięcie w przycisk "AKCEPTUJĘ I PRZECHODZĘ DO SERWISU" lub podjąć decyzję w sprawie udzielenia zgody w ramach ustawień zaawansowanych.


Cele przetwarzania Twoich danych bez konieczności uzyskania Twojej zgody w oparciu o uzasadniony interes Wirtualnej Polski, Zaufanych Partnerów IAB oraz możliwość sprzeciwienia się takiemu przetwarzaniu znajdziesz w ustawieniach zaawansowanych.


Cele, cele specjalne, funkcje i funkcje specjalne przetwarzania szczegółowo opisujemy w ustawieniach zaawansowanych.


Serwisy partnerów e-commerce, z których możemy przetwarzać Twoje dane osobowe na podstawie udzielonej przez Ciebie zgody znajdziesz tutaj.


Zgoda jest dobrowolna i możesz ją w dowolnym momencie wycofać wywołując ponownie okno z ustawieniami poprzez kliknięcie w link "Ustawienia prywatności" znajdujący się w stopce każdego serwisu.


Pamiętaj, że udzielając zgody Twoje dane będą mogły być przekazywane do naszych Zaufanych Partnerów z państw trzecich tj. z państw spoza Europejskiego Obszaru Gospodarczego.


Masz prawo żądania dostępu, sprostowania, usunięcia, ograniczenia, przeniesienia przetwarzania danych, złożenia sprzeciwu, złożenia skargi do organu nadzorczego na zasadach określonych w polityce prywatności.


Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień Twojej przeglądarki oznacza, że pliki cookies będą umieszczane w Twoim urządzeniu końcowym. W celu zmiany ustawień prywatności możesz kliknąć w link Ustawienia zaawansowane lub "Ustawienia prywatności" znajdujący się w stopce każdego serwisu w ramach których będziesz mógł udzielić, odwołać zgodę lub w inny sposób zarządzać swoimi wyborami. Szczegółowe informacje na temat przetwarzania Twoich danych osobowych znajdziesz w polityce prywatności.

Czy faktycznie mój partner może mieć depresję?

czy to depresja? Mój mężczyzna, zanim go poznałam okazało sie ze miał problem z alkoholem i depresję. Brał leki (oxazepam, citabax 20, andepin, relanium). Jest dobrym, ciepłym, bardzo spokojnym człowiekiem ale ma słabą psychikę. Popada też często ze skrajności w skrajność - na czymś mu bardzo zależy po czym szybko stygnie jego zapał i już mu jest obojętne. Bardzo lubi się nad sobą rozczulać, wymyśla sobie choroby, wkręca sobie że ma koronawirusa przez co codziennie po kilka razy mierzy sobie temperature i jest przeważnie rozczarowany bo temp jednak jest w porządku (on by wolał zeby była wyższa). Poza tym życie rodzinnie toczy sie wokół niego. Absorbuje swoją osobą, by trzeba było ciągle nad nim skakać ciągle go pocieszać itp. w pracy tez słomiany zapał, wszystko go męczy i jest niezadowolony. Pieniądze jak zarobi to szybko wydaje - sam nie pamięta na co. Bardzo narzeka na ból stawów, ciągle mu jest niewygodnie, w nocy ma problem ze spaniem itd. Jest także uzależniony od telefonu i papierosów. Moje pytanie brzmi czy to faktycznie depresja czy problem tkwi głębiej. Chce mu pomóc ale nie bardzo wiem od czego zacząć. Proszę o komentarz specjalisty. Dziękuje.
MĘŻCZYZNA, 46 LAT ponad rok temu

Dzień dobry,
Niestety na podstawie samego opisu nie mogę postawić diagnozy. Sądzę, że tak może być to depresja, ale niekoniecznie. Postawienie diagnozy jaką jest depresja wymaga spełnienia przez pacjenta określonych kryteriów a więc obecności, co najmniej kilku objawów takich jak m.in. obniżony nastrój, utrata zainteresowań, zmniejszenie energii, osłabienie uwagi i koncentracji, zab. snu, zab. apetytu, myśli samobójcze, zaniżona samoocena, pesymistyczna wizja własnej przyszłości, poczucie winy. Na podstawie tej krótkiej charakterystyki wnioskuję, że może być to nawet kwestia samej osobowości, którą niewykluczone że można by określić jako depresyjną. Sądzę, że postawienie szczegółowej diagnozy i jednoznaczna ocena wymagałaby konsultacji na żywo z lekarzem psychiatrą. Jeśli chciałaby Pani pomóc partnerowi to polecałabym namówienie go na wizytę u psychologa psychoterapeuty, gdyż tutaj najlepsze efekty mogłaby przynieść psychoterapia. Doradzałabym terapię w podejściu psychodynamicznym, gdyż umożliwia ona całościową pracę nad zmianami w osobowości oraz ich utrwaleniem. Mam nadzieję, że moja odpowiedź jest wyczerpująca.
Pozdrawiam serdecznie,
Katarzyna Kulczycka
http://psycholog - kulczycka.pl/

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Mój partner ma depresję

Witam. Mam 20 lat i starszego od siebie partnera o 10 lat. Mój chłopak ma 30 lat, stracił w wypadku przyjaciela, którego traktował jak brata, od wypadku minęło 9 miesięcy i praktycznie w ogóle nie rozmawiamy na ten temat. Praca, pewne przedmioty, to, że mieszkał po sąsiedzku i bywał codziennie oraz msze w intencji zmarłego (nigdy nie opuścił i nie opuściłby żadnej) przypominają o tym wszystkim. Starałam się wspierać chłopaka, jesteśmy ze sobą od 4 lat, więc dostrzegam wszystkie zmiany w jego zachowaniu.

Martwią mnie pewne objawy:  spadek apetytu - partner schudł 10 kg, częste wizyty w toalecie (5 wypróżnień), izolacja od znajomych, brak chęci na jakiekolwiek wyjścia, mówi o obojętności na wszystko (koledzy, znajomi, rodzina), z nikim nie potrzebuje kontaktu i nie bardzo chce mu się spotykać. Mówi o wszystkim z humorem żeby ukryć problemy. Ucieka w pracę, chce dużo pracować, o niczym nie myśleć. Mówi, że nie chce mu się ze mną kochać, bo wydaje mu się, że to nudne, ostatnio mówi też, że nie wie czy chce być ze mną, bo zrobiłam mu się obojętna - jak jestem to fajnie, jak mnie nie ma to OK. Mówi również, że czas zatrzymał się w miejscu, że przeleciała mu wiosna i lato. Czasami mówi, że chcialby żeby brat mu powiedział co tam się stało, żeby przyszedl tak jak dawniej i powiedział o tym wypadku…

Nie wiem co robić. Próbowałam rozmawiać z partnerem o tym, żeby skorzystał z konsultacji u terapeuty, ale powiedział, że nigdzie nie pójdzie. Jesteśmy ze sobą długo, dużo poświęciliśmy, żeby być razem, przeżyliśmy wszystkie wzloty i upadki, związek na odległość… Kocham go i chcę z nim być, ale tym, że mówi, że wszystko jest mu obojętne, nawet ja, że nudne jest mówienie "kocham" i że nic mu się nie chce i nie wie czy chce być z kimkolwiek rani mnie. Boli mnie ten brak zainteresowania moją osobą, boli mnie to, że odłożył mnie na bok. Chcę mu pomóc, ale nie wiem czy nie lepiej będzie dla niego jeżeli odejdę. W końcu może doszukuję się depresji u partnera, a jego miłość do mnie po prostu się wypaliła?

Proszę, napiszcie mi co mam robić, jak mam pomóc jemu i sobie, bo ja również mam swoje problemy, a wszystko to dodatkowo mnie wyniszcza - nie śpię w nocy, myślę o nim, boli mnie brzuch… Czasami po prostu tak bardzo żałuję, że to nie ja zginęłam - on byłby szczęśliwy i ja nie czułabym tego, co czuję teraz.

KOBIETA, 20 LAT ponad rok temu

Witam!

Z Pani listu wynika, że bardzo zależy Pani na partnerze i stara się Pani go wspierać. Partner stał się obojętny, mówi wiele negatywnych słów, czym Panią rani. Może to być jeden z czynników, dlaczego odczuwa Pani dolegliwości fizyczne i psychiczne.

Partner przeżywa okres żałoby po stracie bliskiego przyjaciela. Jest to trudny czas, kiedy osoby pogrążone są w żalu, przeżywają ból i cierpienie. Mają także poczucie niesprawiedliwości. Jest to czas także dużego stresu związanego z przystosowaniem i zaakceptowaniem nowej sytuacji. Żałoba ma swoje charakterystyczne etapy, jednak jej długość zależy od indywidualnych predyspozycji.

Może Pani porozmawiać ze swoim partnerem na temat jego i Pani uczuć. Mimo bólu, jaki przeżywa, nie powienien wzbudzać w Pani poczucia winy. Czasu nie możemy cofnąć, dlatego prędzej czy później on będzie musiał zaakceptować obecny stan rzeczy.

Pani też ma prawo do swoich uczuć i do własnych przeżyć. Partner jest tak skupiony na sobie, że nie zauważa tego, co dzieje się z Panią. Może go Pani o tym informować. Jeśli nie chce pomocy terapeuty, to może zechce skorzystać z pomocy telefonu zaufania. Może go Pani nadal zachęcać do skorzystania z pomocy specjalistycznej.

Zapewnia Pani partnerowi poczucie bezpieczeństwa i otacza go opieką, ale powinna Pani także zadbać o siebie i swoje potrzeby.

Pozdrawiam 

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Czy to faktycznie depresja?

Mam 36 lat, jestem z zawodu pielęgniarką. Mam 13-letnią córkę. Dwanaście lat temu rozwiodłam się. Później byłam w trudnym związku, którego nie akceptowała moja córka. Od pół roku jestem z moim byłym mężem. Jesteśmy bardzo szczęśliwi i nasza córka też. Wyprowadziłam się do miejscowości męża. Zostawiłam wspaniałą pracę, rodzinny dom i wróciłam do niego. Jest wspaniałym człowiekiem. Bardzo się zmienił, zresztą tak jak ja... Wtedy byliśmy za młodzi... Teraz mamy piękny dom, o którym zawsze marzyłam. Od jakiegoś czasu zaczęły się problemy, ale nie między nami. Plotki na nasz temat, konflikt z byłą kobietą męża. Poza tym nasza córka zaczęła zbyt szybko dorastać. Mając 12 lat, ma chłopaka. Zmieniła się, zaczęła używać wulgaryzmów, pyskować, spędzać więcej czasu z rówieśnikami. Później ktoś zamieścił córki zdjęcie w internecie z obraźliwą treścią... To mnie już dobiło... Po jakimś czasie wszystko się wyjaśniło, córka zrozumiała, że źle postępowała. Mój mąż był zawsze przy mnie... Dawał mi wsparcie emocjonalne... Ale problem w tym, że ja nie jestem już taka silna, ciągle płaczę, rozmyślam, jest mi źle... Są momenty, że czuję, że żyję. Wtedy mogłabym góry przenosić, ale to tylko chwilę, dzień lub dwa, a potem znowu to przychodzi. To okropne przygnębienie i chce mi się płakać... Nie cieszy mnie dom... Chcę powiedzieć, że obecnie nie pracuję. Najgorzej jest, jak zostaję sama w domu. Czuję się niepotrzebna, pomimo że mąż i córka okazują mi dużo miłości. Czasem zmuszam się, żeby zrobić makijaż czy obiad... Byłam zawsze pełna życia... Co się dzieje...? Czy to depresja...? Bardzo proszę o pomoc... Czy muszę pójść do specjalisty...? A może to tylko chwilowe i minie, jak pojawi się wiosna (uwielbiam wiosnę i słońce). Z góry dziękuję.

KOBIETA, 36 LAT ponad rok temu
Paulina Witek Psycholog, Warszawa
72 poziom zaufania

Szanowna Pani!

Opisane objawy mogą świadczyć o pojawieniu się depresji. Rzeczywiście aura jesienno-zimowa sprzyja jej wystąpieniu, jednak czekanie do wiosny nie jest rozwiązaniem problemu. Jeśli depresyjny nastrój towarzyszy Pani przez co najmniej dwa tygodnie, powinna się Pani skonsultować z lekarzem psychiatrą lub psychologiem klinicznym. Bezpłatnie i bez skierowania od lekarza pierwszego kontaktu może Pani umówić się na taką wizytę w Poradni Zdrowia Psychicznego.

Może warto pomyśleć o podjęciu psychoterapii? Na szczęście w Pani życiu sprawy poukładały się pomyślnie, ale też dużo Pani do tej pory przeszła. Spotkania z psychoterapeutą pomogłyby Pani uporządkować swoje życie emocjonalne i znaleźć przyczynę zaburzeń depresyjnych. Dlatego jeszcze raz gorąco namawiam do spotkania z psychologiem.

Proszę również pomyśleć o regularnym relaksie, na przykład uprawianiu jakiegoś sportu, wyjściu raz w tygodniu do teatru itp. Warto, abyście spędzili Państwo - w miarę możliwości - ten czas wspólnie. Wspólne wyjście na basen czy do kina pomoże Wam oderwać się od trudnej codzienności i znaleźć oparcie w sobie.

Pozdrawiam serdecznie i życzę powodzenia!

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty