Czy faktycznie należy zbadać córkę pod kątem autyzmu?
Witam. Córka ma aktualnie 2 lata i 9 miesięcy. Urodziła się w 39 tyg ciąży. 4 punkty w 1 minucie. W ostatniej 9. Podawano chwilowo tlen, była sina.
Zawsze wszystko robiła z poślizgiem - unosiła głowę, siadala, raczkowala. Była pod opieką neurologa. Na ten moment nie mówi nic prócz tata, mama, dzidzi, ucho, mucha. Jest bardzo nerwowa. Często w złości, kiedy jej coś nie wychodzi rzuca przedmiotami, krzyczy.
Bardzo boi się wizyt u lekarza, na których nieprzerwanie płacze. Tak samo w nowym sklepie, aptece, piekarni, urzędzie. Odkąd pamiętam zawsze okropnie krzyczała przy kąpieli, ma tak do dzisiaj. Choć lubi myć ręce, wręcz szuka okazji żeby je gdzieś zmoczyc.
Tanczy, a raczej przechodzi z nogi na nogę, bujajac się na boki do muzyki, wirujacej pralki, szumu suszarki, lecącej wody z kranu, nawet jeśli ubijam kotlety na obiad. Nie lubi i boi się kiedy zgniatam plastikowe butelki do smieci. Jadąc w spacerowce wychyla się z wózka i ogląda kółka. Ma też ulubiona kolderke, której róg mizia o palce i wewnętrzna strone dłoni. Ssie też kciuk. Zdarza jej się chodzić w domu w kółko albo wyciągać i wkładać kredki do kubeczka. Córka nie lubi mieć plamki na ubraniu ani brudnych rączek. Jest bardzo żywym dzieckiem. Uprzedzajac pytania, utrzymuje kontakt wzrokowy, z rodzicami się przytula, na imię zazwyczaj reaguje. Lekarka widząc panikę i płacz dziecka w trakcie badania zasugerowała badania pod kątem autyzmu. Czy to może być to?
