Witam serdecznie!
Na początku chcę powiedzieć, że bardzo Pani współczuję sytuacji, w której teraz się Pani znalazła. Domyślam się, jak wiele bólu i wątpliwości Pani odczuwa, gdy wieloletnia bliska relacja została zerwana (zawieszona?) przez Pani partnera w tak nagły sposób i właściwie bez wyjaśnienia.
Na odległość nie jest możliwa interpretacja zachowania pani partnera, prawdopodobnie z bliższej odległości, posiadając więcej szczegółów byłyby to również jedynie spekulacje.
Na depresję choruje dzisiaj około 15% populacji ludzkiej. To bardzo trudna choroba, dostarczająca wiele cierpienia. Chory często nie do końca rozumie sam siebie, stanów i emocji, których doświadcza i bardzo się za nie obwinia. Autoodrzucenie w depresji to jeden z najboleśniejszych jej mechanizmów. Dlatego związki z osobą chorującą są trudne. Może ona zachowywać się w sposób niezrozumiały i nie być w stanie tego wyjaśnić. Odrzucanie samego siebie powoduje, że człowiek ten nie jest w stanie przyjąć, uwierzyć, doświadczyć miłości innej osoby. Często też, gdy powodem depresji jest bolesne dzieciństwo, osoba taka w miłosnym związku poszukuje miłości absolutnej, bezinteresownej – takiej, jaką mogą dać jedynie rodzice z uwagi na charakter relacji.
Czy jest możliwe tworzenie związku, dobre długie życie z osobą chorą na depresję? Zdecydowanie tak. Mimo iż jest to choroba przewlekła i prawdopodobnie jej symptomy będą choremu towarzyszyć w różnym nasileniu do końca życia, jednak można ją oswoić. Nauczyć się choroby oraz samego siebie w trakcie silniejszych nawrotów. Potrzebna jest czasami farmakoterapia, a na pewno psychoterapia, by zastąpić niezasobne schematy zachowania wyniesione z przeszłości tymi zdrowymi.
W żaden sposób nie jestem w stanie powiedzieć, czy Pani partner mówi o braku miłości, gdyż ma w tej chwili jeden z epizodów depresji i np. odczuwa w tej chwili ogólnie niewiele emocji, czy też jego zachowanie jest spowodowane innymi czynnikami.
Decyzję, jak teraz Pani postąpi podejmie Pani sama, gdyż nikt nie jest w stanie tego Pani narzucić. Nikt inny również nie poniesie skutków tej decyzji za Panią. Proszę rozważyć konsekwencje, to, jak będzie wyglądała ta relacja za kilka lat. Czy znajdzie Pani w sobie siłę na kolejne tego typu sytuacje? Czy chce być Pani wciąż tą silniejszą osobą w związku? Proszę się nastawić, że ten związek prawdopodobnie będzie trudny, zwłaszcza, gdyby w przyszłości założyli Państwo rodzinę i wspólnie mieli zmierzać się z codziennymi problemami. Osoba chorująca na depresję będzie czasami zawodzić pokładane w niej oczekiwania. Będzie też bardzo potrzebować Pani akceptacji, wsparcia i siły.
Jeśli zdecyduje się Pani nadal trwać w tej relacji, proszę postarać się bardzo wzmocnić samą siebie. Dowiedzieć się dużo na temat depresji. Dowiedzieć się dużo o samej sobie, swoich motywach i pragnieniach. Pogłębić swoją wiedzę na tematy takie jak DDD (dorośli z rodzin dysfunkcyjnych), matczyna rana, nurty w psychoterapii, teoria stylów przywiązania Johna Bowbly. Myślę, że zwłaszcza ostatnie pojęcie (style przywiązania) być może pomoże Pani zrozumieć niektóre zachowania partnera.
Pozdrawiam Panią ciepło i życzę wypracowania miłosnej relacji, jakiej Pani pragnie.
Podpowiadam też kilka artykułów na temat depresji:
• https://portal.abczdrowie.pl/zaburzenia-depresyjne
• https://pytania.abczdrowie.pl/pytania/jak-leczyc-zaburzenia-depresyjno-lekowe
• https://pytania.abczdrowie.pl/pytania/szanse-na-calkowite-wyleczenie-depresji-i-nerwicy-lekowej
Przypominamy, że udzielane informacje stanowią jedynie informację poglądową. W celu uzyskania diagnozy oraz zaplanowania leczenia, prosimy o zasięgnięcie osobistej porady lekarskiej.
