Czy rehabilitacja łąkotki przyśrodkowej pozwoli zażegnać problem dalszej degeneracji chrząstki?
Z badania MRI stawu kolanowego wynika, że:
1) Na pograniczu rogu tylnego oraz tylnej części trzonu łąkotki przyśrodkowej dyskretne pasmo podwyższonego sygnału, bez łączności z powierzchniami stawowymi łąkotki, jak w przypadku obecności niewielkich zmian
degeneracyjnych.
2) Zmiany w obrębie chrząstki widoczne na obszarze o średnicy ok. 5 mm.
3) W sąsiedztwie powyższych zmian widoczne lokalne nierówności obrysów chrząstki kłykcia przyśrodkowego kości udowej, z miernego stopnia jej scieńczeniem oraz obecnością śladowych zmian obrzękowych szpiku kostnego w ich sąsiedztwie.
Wnioski: Śladowe zmiany degeneracyjne łąkotki przyśrodkowej, na ich poziomie prawdopodobne niewielkie, lokalne
uszkodzenie chrząstki stawowej, z obecnością dyskretnej strefy obrzęku szpiku kostnego.
Czy dobrze rozumiem, że rehabilitacja łąkotki przyśrodkowej pozwoli zażegnać problem dalszej degeneracji chrząstki?