Czy tęsknota za kochaną osobą mnie dobija?

Witam serdecznie! Mam wielki problem ze sobą. Od kiedy spadł pierwszy śnieg czuję się zmęczona, bez chęci do życia, mam zawroty w głowie tak jakbym miała odpłynąć. Potem strach wielki, że będę chora dzieci, zostaną same i robi mi się wtedy słabo, odczucie jakbym miała zemdleć. Co się ze mną dzieje, czy to depresja? Od 2 tygodni biorę po jednej tabletce z dziurawcem i piję melisę. Trochę czuję się lepiej, ale to jeszcze nie to. Mam troje dzieci w wieku 15, 13 i 2 latka, muszę się trzymać dla nich, bo bardzo je kocham. Dzieciństwo moje było paskudne, ojciec alkoholik, znęcał się nad mamą, stałe ucieczki po sąsiadach. Gdy dorosłam odeszłam z domu z mężczyzną, wielokrotnie on mnie zostawiał i wracał do swej żony i dzieci. W 1995 roku urodziłam córeczkę, po 2 latach synka. Mój facet się rozwiódł i zamieszkaliśmy razem. Układa nam się wspaniale z dziećmi z małżeństwa jego mam wspaniały kontakt, potrafię z nimi porozmawiać i goszczę ich u nas w domu choć ich mama jest przeciwna, aby one odwiedzały nas. Teraz na 4 listopada planujemy wziąć ślub cywilny. Moje stany nerwicowe wielokrotnie dają o sobie znać, śnię o tym, że mój mężczyzna mnie zostawia z dziećmi i wraca do byłej żony, potem mój ojciec jak bije mamę - co to znaczy? Po takiej nocy wstaję jak pijana. Dodam iż mój mężczyzna od pół roku jeździ do pracy do Niemiec, ale co 4 tyg. jest na tydzień w domu, dzwoni codziennie, jest OK, tylko ja tak tęsknię, że płaczę na zawołanie. Boję się, że jestem chora na coś i ze umrę, zostawię dzieci. Proszę o pomoc, co ze mną się dzieje? Dodam jeszcze, że moja mama jest w szpitalu i choruje od 1986 r. na schizofrenie. Byłoby dobrze, gdyby ona na początku choroby nie zaglądała do kieliszka. Ja opiekowałam się wtedy moją siostrą, która miała 3 latka. Teraz jest to kobieta dorosła, ma swoja rodzinę, ale każda kłótnię odczuwam bardzo boleśnie. Kocham ja bardzo, bo mam ją jedną. Mam wspaniałe dzieci, a synek, który ma 2 latka jest naszym oczkiem w głowie. Co zrobić z tą moją chorobą i co to jest? Pozdrawiam i proszę o odpowiedz.

KOBIETA, 37 LAT ponad rok temu

Witam!
Trudne przeżycia mogą oddziaływać na samopoczucie przez bardzo długi czas. Od wczesnego dzieciństwa musiała Pani patrzeć na przemoc w domu, zajmować się innymi, przeżywać ucieczki z domu i ciągłe napięcie. Dawne traumatyczne przeżycia mogą nadal powracać do Pani w formie lęków, koszmarów sennych i stanów obniżonego nastroju. Przez wiele lat radzi sobie Pan doskonale i przezwycięża swoje trudności. Jednak sądzę, że warto byłoby skorzystać z pomocy specjalisty.
Zima jest trudnym czasem i samopoczucie w tym okresie może obniżać się bardziej niż w pozostałych częściach roku. Zachęcam Panią do rozpoczęcia psychoterapii, która pozwoliłaby na przepracowanie trudnych wspomnień i zamknięcie spraw z przeszłości. W trakcie terapii będzie Pani mogła również pracować nad swoimi lękami i relacjami z rodziną. Są ośrodki i fundacje, które oferują bezpłatną pomoc psychoterapeutyczną i psychologiczną. Informacje na ten temat może Pani uzyskać w Ośrodku Pomocy Społecznej oraz w Internecie.

Pozdrawiam 

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty