Czy to choroba psychiczna czy fizyczna?

Witam, obecnie mam 23 lata, 2 lata temu dostałem napadu epilepsji w pracy. Diagnoza neurologa to przemęczenie i wycieńczenie organizmu (miałem wtedy strasznie ciężką pracę, a o zdrowie nie dbałem w ogóle). Zostałem gruntownie zbadany, jednak nic to nie wykazało. Niestety, od tego czasu zacząłem się coraz bardziej wszystkim przejmować, codziennie zastanawiam się nad sensem życia. Od jakiegoś czasu zaczęły się problemu z sercem (nieregularne i przyspieszone bicie, kłucia w klatce). Zdiagnozowano arytmię. Niestety, z dnia na dzień jest coraz gorzej, cierpię na bezsenność, przez moją głowę przechodzi setki myśli na sekundę, tych pozytywnych i tych przygnębiających. Mam wrażenie, że nikt mnie nie rozumie i tylko ja zdaję sobie sprawę, że wiele rzeczy jest po prostu bez sensu (w tym życie). Ciągle prześladują mnie myśli, że życie jest strasznie kruche i można je stracić w mgnieniu oka. Czy to może być depresja? Nerwica? Z góry dziękuję za odpowiedź.

MĘŻCZYZNA, 23 LAT ponad rok temu
Paulina Witek Psycholog, Warszawa
72 poziom zaufania

Witam serdecznie,

Na podstawie Pana opisu można przypuszczać, że problem dotyczy kręgu zaburzeń lękowo-depresyjnych. Jednak bez osobistej rozmowy postawienie dokładnej diagnozy jest trudne. Nie napisał Pan dokładnie jaki styl życia Pan prowadził, czy ma Pan tendencję do przepracowywania się (poświęcania pracy więcej czasu niż inni pracownicy; niż wymagałoby tego Pana stanowisko pracy). U osób z tzw. wzorem zachowania typu A (w dużym uproszczeniu można to określić jako pracoholizm), zaburzenia układu krążenia są psychosomatyczną odpowiedzią na stres i przeciążenie. Pana opis sytuacji wskazuje na kilka możliwych przyczyn problemu. Ponieważ wszystkie mają duży związek z prowadzonym trybem życia, z zarządzaniem stresem, etc., są do przepracowania na psychoterapii.

Proponowałabym Panu zgłosić się w pierwszej kolejności do Poradni Zdrowia Psychicznego lub umówić się na prywatną wizytę do lekarza psychiatry oraz psychologa - psychoterapeuty. Bardzo ważne jest podjęcie psychoterapii, osobiście namawiałabym Pana na poszukanie terapeuty, który pracuje w oparciu o nurt terapii poznawczo-behawioralnej.

Odpowiadając na Pana pytanie w temacie: choroba, czy raczej zaburzenie, o którym Pan napisał, dotyczy związku między napięciem psychicznym, a objawami somatycznymi. Tego rodzaju zaburzenia określa się jako psychosomatyczne. U osób ze skłonnością do tego rodzaju zaburzeń stres manifestuje się pod postacią zaburzeń somatycznych. Najskuteczniejszą metoda pracy z pacjentem jest wówczas psychoterapia, zwłaszcza w nurcie poznawczo-behawioralnym.

Pozdrawiam i życzę szybkiego powrotu do zdrowia!

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty