Witam,
zwykle o ciąży myślimy, jako o pozytywnym okresie oczekiwania na dziecko. Warto jednak wiedzieć, ze zmiany jakie pojawiają się w tym czasie mogą wiązać się z trudnościami, obawami. Z tego względu również w tym okresie możemy mówić o pojawieniu się objawów świadczących o depresji. Niemniej aby postawić taką diagnozę ważny jest osobisty kontakt ze specjalistą. Dobrze byłoby gdyby Pani córka udała się na konsultację z lekarzem psychiatrą. Lekarz po zebraniu dokładnego wywiadu będzie w stanie postawić diagnozę i zasugerować właściwe oddziaływania.
Pozdrawiam
Agnieszka Nowogrodzka
http://poznacsiebie.pl
Dzień dobry!
Córka powinna osobiście skonsultować się z psychologiem i rozważyć podjęcie psychoterapii. Pomoc znajdzie np. w Poradni Zdrowia Psychicznego.
Pozdrawiam!
Witam, może Pani spróbować namówić córkę na wizytę u psychologa,który pomoże jej przejść ten nietypowy czas, ustabilizuje nastrój (w razie konieczności wdrożenia leków skieruje do lekarza psychiatry), pomoże zrozumieć zachowania i odnaleźć się w tej nowej sytuacji. Pozdrawiam
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
Dane ZUS pokazują, że z roku na rok Polacy opuszcz
Psychiatra diagnozuje i leczy choroby oraz zaburze
Ma zaledwie 33 lata i choruje na alzheimera. - Nie
Proszę pomyśleć, że to tylko 20 dni jeszcze.
Można też udać się na wizytę podbudowującą do terapeuty lub coacha :)
Pozdrawiam serdecznie i życzę wszystkiego dobrego!
http://blog.psychopedagog.eu
http://facebook.com/gabinetdawidkk/
Terapie i konsultacje on-line.
http://psychopedagog.eu/terapia-online/
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
Internet od dwóch dekad sukcesywnie i nieodwracaln
"Szpital psychiatryczny kojarzy się z wariatami, k
NFZ w styczniu wprowadziło "600 plus na dentystę".
Witam, jestem 9 miesięcy po porodzie i zastanawiam się nad moim zachowaniem czasami nie wiem co się ze mną dzieje. Od kilku miesięcy może 5 jestem strasznie nerwowa dosłownie na wszystkich i o wszystko co tylko jest związane z dzieckiem (ale nie na samo dzieciątko). Czasami nawet się nie poznaje, najbardziej cierpi na tym mój mąż bo ciągle o coś obrywa, nie wiem jak sobie z tym poradzić, mało rzeczy mnie cieszy najchętniej siedziała bym z dzieckiem w domu i nigdzie nie wychodziła. Na dodatek 2 miesiące temu musiałam wrócić do pracy i kompletnie sobie z tym nie radzę. Pomimo, że dzieciątko zostaje pod opieką babci to ja przez pierwsze 2 dni pracy mam ściśnięte gardło i biegunka (i tak co tydzień, później się przyzwyczajam). Czy to jest zwykłe przewrażliwienie?
Witam Panią serdecznie,
Znalazła się Pani w nowej dla siebie sytuacji, która może wywoływać pewne obawy a także być przyczyną opisywanych przez Panią problemów. Z opisu nie wynika jednak jednoznacznie, że cierpi Pani na depresję poporodową (łączy się ona na ogół z odrzuceniem dziecka, z niechęcią do Niego), nazwałabym to raczej reakcją adaptacyjną.
Bardzo ważne jest by w pierwszych miesiącach życia dziecka być przy nim, rozumie to każda matka i dąży do tego by jak najdłużej zostać przy dziecku. Niestety realia są nieco inne i okres 20 tygodni urlopu macierzyńskiego (+opcjonalnie 6 dodatkowych tygodni) to niewiele czasu na przyzwyczajenie się do nowej sytuacji. Obudził się w Pani instynkt macierzyński, nie chce Pani opuszczać dziecka, a jednocześnie zdaje Pani sobie sprawę z tego, że jest to nieuniknione. Te przeciwstawne uczucia budzą stres a co za tym idzie także określone reakcje organizmu. Ponadto pojawienie się tak silnego napięcia emocjonalnego może także wpływać na relacje z mężem, co z kolei skutkuje kłótnią. Ważne jest by nauczyła się Pani rozładowywać ten stres w inny sposób, z tej przyczyny proponuję Pani stosowanie różnego rodzaju ćwiczeń relaksacyjnych. Szereg przykładów takich ćwiczeń znajdzie Pani zarówno w internecie jak i w książkowych poradnikach dotyczących walki ze stresem.
Proszę się nie obawiać, dolegliwości, jakie Panią dotknęły są dość powszechne u młodych mam, ważne jest by umiejętnie sobie z nimi radzić. Dlatego też proponuję Pani wizytę u psychologa, taka bezpośrednia rozmowa, pomoże się Pani uspokoić i wyciszyć oraz zaakceptować zaistniałą sytuację. Jestem przekonana, że jeśli uda się Pani uporządkować te wszystkie silne emocje, jakie się rodzą w związku z nową sytuacją z pewnością doskonale sprawdzi się Pani zarówno w roli matki jak i żony.
Pozdrawiam
Witam,
wskazana jest konsultacja i diagnostyka w Poradni Zdrowia Psychicznego.
Pozdrawiam serdecznie
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
