W przypadku epizodu depresji umiarkowanej celem leczenia jest doprowadzenie do pełnej remisji - czyli braku objawów. Następnie należy przez 6-12 miesięcy prowadzić leczenie podtrzymujące. Więcej badań przemawia jednak za 12-miesięcznym okresem takiego postepowania profilaktycznego. W każdym przypadku nawrotu objawów depresyjnych po leczeniu lekami przeciwdepresyjnymi, w pierwszej kolejności oceniamy czy jest to nawrót (czyli ponowne wystąpienie objawów po wystarczająco długim okresie ich całkowitej nieobecności), czy może zaostrzenie (nasilenie wcześniej obecnych ale nieidentyfikowanych objawów depresyjnych). W tym drugim przypadku raczej decydujemy się na wznowienie farmakoterapii i na intensywniejsze jej prowadzeni. W przypadku rzeczywistego nawrotu oceniamy realne nasilenie depresji oraz szereg czynników ryzyka progresji depresji do bardziej nasilonych stanów. Optymalnym rozwiązaniem w przypadku opisywanej przez Panią sytuacji byłaby konsultacja psychiatryczna w celu obiektywizacji, czy objawy pozwalają na rozpoznanie depresji łagodnej czy umiarkowanej. Stosownie do rozpoznania dopasowuje się optymalne leczenie. Równocześnie warto i można podjąć inne starania o poprawę swojego samopoczucia, a mianowicie: skorzystanie ze wsparcia bliskiej i zaufanej osoby, redukcja obciążających czynników stresowych, zadbanie o regularny tryb życia i oraz rytm snu i czuwania (optymalna długość i jakość snu jest bardzo ważna), zdrową i lekkostrawną dietę. Korzystne może być włączenie preparatu kwasów tłuszczowych omega-3 (olej rybi), zwłaszcza preparatów zawierających L-tryptofan, witaminy B6 i B12 oraz kwas foliowy (dostępne bez recepty). Zachęcam również do włączenia umiarkowanej aktywności ruchowej minimum 3 razy w tygodniu po 30 minut. Jednak oprócz tych metod warto skorzystać z konsultacji psychiatrycznej, gdyż w razie nawrotu depresji umiarkowanej, im wcześniej wdroży się adekwatne leczenie, tym łatwiej można opanować i usunąć objawy depresji, a równocześnie jej konsekwencje są mniejsze.
