Gronkowiec złocisty to bardzo szybko rozprzestrzeniająca się bakteria. Można się nią zarazić poprzez styczność z zakażonymi przedmiotami, kontakt z nosicielem bądź drogą kropelkową. Z tego względu szacuje się, że aż 10-50 proc. całej populacji jest nosicielami bakterii, było nim w przeszłości lub dopiero będzie. Widełki są tak szerokie, ponieważ u wielu osób gronkowiec złocisty nie powoduje zakażeń, a samo nosicielstwo nie daje żadnych objawów. Zwykle bakterie bytują w gardle, jamie nosowej, a u kobiet w okolicach intymnych. Na gronkowca złocistego nie ma szczepionki, a sama choroba oporna jest na antybiotyki.
Do zakażenia gronkowcem złocistym dochodzi w prosty i łatwy sposób. Aby doszło do zakażenia wystarczy nawet niewielkie zranienie, które powoduje, że do krwi i tkanek dostają się bakterie gronkowca. Również spożywanie zakażonych pokarmów czy płynów jest bardzo niebezpieczne. Oprócz tego chory może zarazić się gronkowcem przez drogę kropelkową i kontakty płciowe
Należy pamiętać, że zakażenie gronkowcem złocistym wiąże się z niebezpiecznymi powikłaniami zarówno dla matki jak i dla płodu. Kobiety w ciąży zakażone gronkowcem powinny znajdować się pod stałą opieką lekarza. Uwaga! Nie należy w żadnym wypadku leczyć gronkowca na własną rękę. Również w przypadku dzieci i niemowląt, które wykazują objawy gronkowca złocistego, ważne jest natychmiastowe udanie się do lekarza, który przepisze odpowiednie antybiotyki. U niemowląt dotkniętych gronkowcem bardzo często mamy do czynienia z liszajami, zapaleniem spojówek i zatruciem pokarmowymi. Starsze dzieci cierpią na stany zapalne narządów, zespół oparzeniowy i zapalenie mieszków włosowych.
