Jak być spokojniejszą?

Witam!
Warto, żeby zastanowiła się Pani, co takiego jest przyczyną szybkiego denerwowania się. Ma Pani trudności z wyrażaniem emocji, zamiast powiedzieć o tym, co Pani czuje, zaczyna Pani krzyczeć czy złościć się. Następnie pojawia się poczucie winy i napady płaczu.
Warto, żeby postarała się Pani sama wpływać na swoje zachowanie. Może Pani wziąć udział w warsztatach poświęconych komunikacji społecznej, wyrażaniu emocji i poznawaniu siebie. Takie zajęcia dają możliwość wglądu w swoje wnętrze i uczenia się pozytywnych wzorców zachowań. Oprócz tego warto sięgnąć po poradniki psychologiczne i ćwiczenia w Internecie. Sama może Pani pracować nad poprawą sytuacji i poznawać swoje reakcje i ich przyczyny. Żeby wspomagać zmiany może Pani także skorzystać z treningów relaksacji, wykonywać ćwiczenia relaksacyjne lub zapisać się, np. na jogę.
Jeżeli agresja w Pani jest powodowana nadmiarem energii, wtedy dobrze było by zacząć uprawiać lubiany przez Panią sport. Aktywność fizyczna to nie tylko relaks i dotlenienie, ale także możliwość rozładowania napięcia wewnętrznego i poprawa samopoczucia. Jeśli będzie Pani sama chciała się zmienić i wpłynąć na swoje relacje z otoczeniem, to przy pomocy innych osób oraz własnej pracy może Pani tego dokonać.
Pozdrawiam

Witam,

Spójrzmy na kontinuum, z jednej strony są; spokój, a z drugiej niepokój, czyli jest to stan, jaki każdy organizm doświadcza w określonym kontekście (sytuacji), w momencie, kiedy ocena, czyli myśl automatyczna pojawia się (pozytywna lub negatywna), wpływa na to, co czujemy w danej chwili (emocje pozytywne lub negatywne) adekwatne do treści myśli.
Lęk objawia się zmianami fizjologicznymi; tachykardią (przyspieszonym biciem serca), inne objawy to; nerwobóle, uczucie zdenerwowania, drżenie, napięcie mięśniowe, pocenie się, zawroty głowy, ucisk w klatce piersiowej, klucha w gardle, suchość w jamie ustnej, problemy gastryczne, przyspieszony oddech. Aspekt fizjologiczny jest instynktem samozachowawczym, czyli reakcją organizmu w odpowiedzi na zagrożenie, mobilizuje organizm do walki lub ucieczki, w wyniku pobudzenia układu współczulnego (autonomicznego). Lęk jest reakcją pojawiającą się w sytuacji, w wyniku interpretacji przez osobę zagrożenia, wyróżniamy aspekt; poznawczy (myśli, wyobrażenia), fizjologiczny (doznania w ciele) oraz behawioralny (odnosi się do zachowania).
Aspekt poznawczy bazuje na myślach, wyobrażeniach o treści negatywnej, występuje pierwotnie w stosunku do emocji i aspekt behawioralny - to są przejawiane zachowania, Wszystkie te czynniki wzajemnie na siebie oddziaływają wywołując stany lękowe.
Lęk można zniwelować na dwa sposoby: zmniejszając poczucie zagrożenia (farmakologicznie) lub zwiększając wiarę we własne umiejętności radzenia sobie z trudną sytuacją. Pomocny jest trening relaksacyjny; kiedy jesteśmy fizycznie zrelaksowani – następuje odprężenie psychiczne i odwrotnie, gdy psychicznie się zrelaksujemy – nastąpi odprężenie fizyczne.
Złość może Pani odczuwać wtórnie do lęku, zalecana jest psychoterapia, w celu zrozumienia problemu (profilu złości).

Pozdrawiam serdecznie