Jak leczyć objawy nerwicy lękowej u 32-latki?

Szanowna Pani,

wymagane są; motywacja i zaangażowanie, konsultacja psychiatryczna nie zaszkodzi.

Zaburzenia nerwicowe, związane ze stresem i pod postacią somatyczną często objawiają się np. tachykardią (przyspieszonym biciem serca) i podwyższone ciśnienie krwi, inne objawy to; nerwobóle, uczucie zdenerwowania, drżenie, napięcie mięśniowe, pocenie się, zawroty głowy, ucisk w klatce piersiowej, klucha w gardle, suchość w jamie ustnej, problemy gastryczne, przyspieszony oddech w wyniku pobudzenia układu autonomicznego (współczulnego). Lęk jest reakcją pojawiającą się w sytuacji, w wyniku interpretacji przez osobę zagrożenia, wyróżniamy aspekt; poznawczy (myśli, wyobrażenia), fizjologiczny (doznania w ciele) oraz behawioralny (odnosi się do zachowania).

Wszystkie te czynniki wzajemnie na siebie oddziaływają wywołując stany lękowe. Aspekt fizjologiczny jest instynktem samozachowawczym, czyli reakcją organizmu w odpowiedzi na zagrożenie, mobilizuje organizm do walki lub ucieczki, w wyniku pobudzenia układu współczulnego (autonomicznego). Aspekt poznawczy bazuje na myślach, wyobrażeniach o treści negatywnej, występuje pierwotnie w stosunku do emocji i aspekt behawioralny - to są przejawiane zachowania, Lęk można zniwelować na dwa sposoby: zmniejszając poczucie zagrożenia (farmakologicznie) lub zwiększając wiarę we własne umiejętności radzenia sobie z trudną sytuacją. Pomocny jest trening relaksacyjny; kiedy jesteśmy fizycznie zrelaksowani – następuje odprężenie psychiczne i odwrotnie, gdy psychicznie się zrelaksujemy – nastąpi odprężenie fizyczne. Zalecana jest psychoterapia poznawczo - behawioralna, techniki relaksacyjne, psychoedukacja, która pomoże zrozumieć mechanizm powstawania objawów.

Z wyrazami szacunku, Bożena Waluś

Dzień dobry,

problem, z jakim się Pani boryka na pewno jest złożony i poważny z uwagi na siłę oddziaływania nerwicy na Pani życie. Nerwica lękowa to nie jest jedno zaburzenie, ale cała grupa zaburzeń, które charakteryzują się różnymi objawami. Zaburzenia przyjmujące postać somatyczną o nieznanej przyczynie, które Pani opisuje, często zmieniają swoją postać i długofalowo utrudniają choremu życie. Znane są one jako zaburzenia lękowe hipochondryczne. U osób cierpiących na nerwicę lękową oprócz zmian nastroju oraz zachowania, w miarę pogłębiania się stanów lękowych, samo życie z tą chorobą staje się coraz trudniejsze i z czasem wręcz niemożliwe, gdyż prowadzi do chronicznej bezsenności lub unikania kontaktów z ludźmi oraz niechęci do wychodzenia z domu.

Oczywiście istnieje kilka sposobów, które mogą złagodzić dolegliwości związane z nerwicą, np. techniki relaksacyjne pomagające kontrolować oddech, zmiana sposobu myślenia (uświadomienie sobie, że myśli to nie fakty i że to, co nas przeraża, to właśnie myśli), skupienie się na tym, co tu i teraz, gdy zaczynamy czuć lęk (tj. koncentrowanie się na tym, co się wydarza wokół nas, np. na liczeniu drzew, przejeżdżających samochodów, a nie na rosnącym lęku). Trzeba jednak pamiętać, że są to półśrodki i tylko pomoc specjalisty może pomóc nam trwale wyleczyć się z nerwicy. Lekarz psychiatra dobierze odpowiednią farmakoterapię, którą warto połączyć z długofalową psychoterapią. Sama farmakoterapia nie jest powodem do wstydu, warto sobie uświadomić, że w ten sposób sobie pomagamy. Z kolei odpowiednia pomoc terapeutyczna pomoże Pani utrzymać stan stabilizacji po odstawieniu leczenia farmakologicznego. Proszę o siebie dbać i nie tracić nadziei. Życzymy dużo zdrowia!

Zapraszamy także do lektury artykułów pod poniższymi linkami.

https://portal.abczdrowie.pl/objawy-nerwicy

https://portal.abczdrowie.pl/leczenie-nerwicy

https://portal.abczdrowie.pl/nerwica-lekowa

Przypominamy, że udzielane informacje stanowią jedynie informację poglądową. W celu uzyskania diagnozy oraz zaplanowania leczenia, prosimy o zasięgnięcie osobistej porady lekarskiej.