Dzień dobry,
Jeżeli Pani partner cierpi na zab.depresyjne to pozostaje Pani jedynie namówienie go na podjęcie profesjonalnego leczenia (np.: w Poradni Zdrowia Psychicznego).
Rozumiem, że jest Pani bardzo ciężko, bo dostrzega Pani potrzebę pomocy bliskiej osobie, a jednocześnie sytuacja skutecznie to Pani uniemożliwia. Czy Pani chłopak ma zdiagnozowane zaburzenia depresyjne, czy to jedynie Pani przypuszczenie? Osobą, która może rzeczywiście pomóc choremu jest lekarz psychiatra, a w dalszej kolejności także psychoterapeuta - Pani pomoc może ograniczyć się w zasadzie do zachęcania chłopaka do podjęcia leczenia. Może powinna Pani także porozmawiać z jego rodziną, być może wspólnie będzie Wam łatwiej do niego dotrzeć?
Jest Pani w trudnej sytuacji. Chce Pani pomóc ukochanej osobie, a ona na to nie pozwala. Domyślam się, że pani chłopak jest w wojsku. Proszę pamiętać, że nie jest tam sam. Jest tam lekarz, psycholog, przełożeni. Jeśli coś niepokojącego będzie się działo z Pani chłopakiem, ktoś to zauważy. Proszę się nie obwiniać i nie zadręczać. Zrobiła Pani wszystko, co zrobić mogła. Pani chłopak jest dorosły. Ma prawo sam decydować o sobie i jest za siebie odpowiedzialny.
Witam,
jeśli będzie Pani miała okazję, proszę zachęcić partnera do konsultacji z psychologiem/psychiatrą. W leczeniu depresji zaleca się, by równolegle z przyjmowaniem leków (jeśli lekarz uznał, że jest to konieczne) osoba z tego rodzaju trudnościami korzystała z psychoterapii. Współczesne badania wyraźnie wskazują, że połączenie tych dwóch form terapii daje zdecydowanie lepsze długoterminowe rezultaty niż samo stosowanie farmakologii. Choroba ta może być podstawą do zwolnienia Pani chłopaka ze służby wojskowej.
Proszę pamiętać, że Pani możliwości pomocy są bardzo ograniczone i zachęcam, by to ograniczenie Pani zaakceptowała. Z Pani listu wynika, że bardzo się Pani martwi o partnera i w związku z tym, zapewne robi bardzo wiele, by mu pomóc. Proszę zapytać partnera, czego potrzebuje od Pani/jakiego rodzaju wsparcia i na tym się skoncentrować. Być może są aktywności, które Pani podejmuje, a nie są one postrzegane przez niego jako pomocne.
Pozdrawiam,
Elwira Chruściel
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
