Jak radzić sobie z ciągłym stresem?

Chciałabym spytać jak mogę z tym walczyć i ogólnie co robić. Jestem młoda, mam 19 lat i problemy ze stresem(?) Na jakiś czas to zniknęło ale wróciło i nie cierpię tego. Nie umiem temu zapobiec, moje ciało mocno odczuwa stres, ból brzucha, głowy, nudności, często nawet wymioty. Drugą, chyba powiązaną rzeczą jest to, że czasami czuję ten stres i ścisk w brzuchu kiedy nie mam powodu do stresu. Przychodzi znikąd. Potrafię się dobrze bawić czy relaksować i nagle będę przygnębiona lub zmartwiona.

KOBIETA, 19 LAT ponad rok temu

Ból głowy Nudności Wymioty Stres Ból brzucha Psychologia

Mgr Bożena Waluś Psychologia, Gliwice

94 poziom zaufania

Witam,

każdy z nas boryka się z sytuacjami, które powodują, że odczuwamy stres (lęk), organizm jest tak skonstruowany, że sam sobie radzi. Jednak, kiedy problem powoduje pewnego rodzaju dyskomfort, dysfunkcje lub cierpienie - to wskazuje na objaw chorobowy z obszaru zaburzeń lękowych i wymaga leczenia. Leczenie farmakologiczne ustala lekarz psychiatra, inną metodą jest psychoterapia. W leczeniu zaburzeń lękowych wysoką skuteczność potwierdzoną badaniami wykazuje podejście poznawczo - behawioralne. Proszę zastanowić się jaka forma pomocy dla Pani byłaby najlepsza.

Pozdrawiam

Mgr Agata Pacia (Katulska) Psycholog, Wrocław

54 poziom zaufania

Dzień dobry warto byłoby zarejestrować się do psychologa. Istotna jest przyczyna tego stresu. Tak doraźnie to warto stosować regularnie różne formy relaksacji. Pomocne może być również wypisywanie na kartce w czym jest Pani dobra i w sytuacjach stresowych przypominać sobie o tym. Jednak te metody nie na wszystkich działają dlatego wizyta u psychologa, diagnoza, być może psychoterapia to najlepsze rozwiązanie.
Pozdrawiam A. Pacia

Mgr Hanna Markiewicz Psychologia, Żelechów

100 poziom zaufania

Witam Panią
Opisane przez Panią objawy zapewne mają podłoże
emocjonalne czyli są natury psychologicznej.
Możliwe, że źródłem Pani frustracji i dyskomfortu
są przeżywane emocje, długotrwały stres, przemęczenie
czy przykre doświadczenia z przeszłości.
Jeżeli często przeżywa Pani sytuacje, które wywołują
dyskomfort i uciążliwe dla Pani dolegliwości,
to warto omówić problem z psychologiem.
Bardzo ważne jest, żeby Pani problem został prawidłowo
zdiagnozowany i żeby Pani rozpoczęła leczenie
ewentualnie psychoterapię.
Zachęcam do konsultacji z psychologiem
Gdyby chciała Pani porozmawiać ze mną o problemie,
to zapraszam do kontaktu.
Istnieje możliwość konsultacji online,
np. za pośrednictwem komunikatora Skype.
Pozdrawiam serdecznie

Hanna Markiewicz
psycholog
konsultacje@psycholog24online.pl
http://psycholog24online.pl

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Nauka radzenia sobie ze stresem – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
Jak radzić sobie z ciągłym stresem i lękiem? – odpowiada Mgr Magdalena Maciejewska
Jak radzić sobie ze stanami lękowymi w wieku 26 lat? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
Jak radzić sobie ze skutkami przewlekłego stresu? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
Czy to nerwobóle z powodu intensywnego stresu? – odpowiada Mgr Agata Pacia (Katulska)
Czy stres może powodować ból w żebrach? – odpowiada mgr Anna Demarczyk
Jak zniwelować ciągły stres, lęk i napięcie? – odpowiada Mgr Hanna Markiewicz
Jak radzić sobie z negatywnymi myślami? – odpowiada Mgr Małgorzata Janusek
Jak reagować na negatywny stres i radzić sobie z krytyką? – odpowiada Mgr Justyna Piątkowska
Jak sobie radzić z objawami nerwicy lękowej? – odpowiada Mgr Bożena Waluś

artykuły

Relaksacja a nerwica

Zaburzenia lękowe, dawniej określane jako nerwica,

Koronawirus: Bezpłatne porady psychologiczne NFZ. Przetestowaliśmy, jak to działa

W związku z pandemią koronawirusa oraz gwałtownym

Jak sobie pomóc w walce z nerwicą? Metody wspomagające leczenie nerwicy

Nerwice są powszechnie stosowaną nazwą na grupę za

Jak radzić sobie z tym ciągłym stresem?

Witam Mam 36 lat. Od okolo pol roku towarzyszy mi uczucie "podenerwowania" jakbym micno nie mogl sie czegos doczekac (nie lek ze np cos sie stanie) czuje sie pobudzony, ale jednoczenie opadniety z sil. Uczucie to pojawia sie bez wyrazniej przyczyny. Pracuje fizycznie jako magazynier. Bedac w pracy ukladajac towar nagle takie cos przychodzi i towarzyszy mi przez jakiś czas. Zaczynam sie wtedy denerwowac, stresować, bo nie wiem dlaczego tak sie dzieje. Zdarza mi sie takie cos w domu, w pracy, na zakupach bez wyraznej przyczyny. Od paru lat dokucza mi kręgosłup, w czerwcu mnie postrzyklo, troche pozniej w rejonie szyjnym bolalo(przed pandemia chodzilem na rehabilitacje i pomoglo) w sierpniu czulem bol w klatce piersiowej, ale badanie nic nie wykazalo. Lekarz zlecil badania krwi i tez byly dobre. Dawniej bylem aktywny fizycznie rower bieganie, wycieczki gorskie(do tego praca fizyczna oo ok 8 lat to samo stanowisko) 2,5 roku temu urodzil mi sie synek. Od tego czasu zycie przyspieszyło. Sport poszedl w odstawke. Zostaly tylko spacery. Teraz tylko praca -dom itd. sporadycznie jakies wyjscie. Od sierpnia od momentu tego ucisku w klatce piersiowej tak sie czuje czasami jak na poczatku opisalem. Bez wyraznej przyczyny pojawia sie takie nieprzyjemne uczucie, a ja sie stresuje. Dodam, ze praca mnie nie stresuje, w domu tez nie mam powodu do stresu(mam szczesliwa rodzine) mieszkam w malej miejscowosci gdzie wszyscy sie znaja-wstydzilemnsie isc do lokalnego psychologa, wiec skorzystalem z porady psychologa telefonicznie. Stwierdzil ze moge miec zaburzenia lekowe(nie rozumiem dlaczego) i poradzil mi kontakt z psychiatra. Podam jeszcze jeden przyklad-budujac hustawke dla synka tak zaabsorbowala mnie praca ze zapomnialem zjesc obiadu-stracilem poczucie czasu szlifujac drewno i myslac jak sie razem bedziemy bawic. Nagle pojawilo sie to uczucie o którym wspominalem. Popatrzylem na zegarek, poszedlem na obiad i znow konczylem szlifowac belki na hustawke. Po zjedzeniu posiłku uczucie zniknelo. Zdarzalo mi sie juz byc czyms zajęty i nie zjadlem,ale zawsze tylko czulem głód, a teraz? Przepraszam za chaotyczny opis sytuacji, ale chce jak najjasniej opisac sytuacje, aby mnie Pan/Pani dobrze zrozumieli. Podsumowujac-dokucza mi nagle uczucie nerwowosci, ktora wywoluje stres. Ciezko jest sie mi zrelaksowac, sypiam dobrze, prace mam spokojna, w domu tez nie ma kłótni, zwad wspieramy sie nawzajem. Gdzies na Panstwa forum w ktoryms temacie pojawila sie kwestia niedoborow pewnych piewiastkow i witamin m.in wit d, b12 i magnezu a odpowiedzi specjalistow wskazuja ze te niedobory wywoluja m.in nerwowosc, wahania nastroju...ale czy to.mnie dotyczy?(badan nie robilem na te niedobory, tylko to co zlecil lekarz. Nie jestem hipochondrykiem,ale lubie wiedziec co mi jest, np jak boli zab wiem, jak mam biegunke rowniez, jak boli kręgosłup takze, atutaj... ) bardzo prosze o porade i ewentualne działania jakie mam podjac... Pozdrawiam serdecznie

MĘŻCZYZNA, 36 LAT ponad rok temu

Ból w klatce piersiowej Stres Zaburzenia nastroju Psychiatria Ból klatki piersiowej Rozdrażnienie Ząb Dziecko Magnez Bieganie Sport Kręgosłup

Lek. Krystyn Czerniejewski Psychiatria, Oświęcim

70 poziom zaufania

Drogi Panie. Sądząc z opisu (n.b. dokładnego i nie chaotecznego) wnoszę, że może Pan mieć zburzenia nerwicowe. A więc nie chorobę somatyczną a objawy nerwicowe jako rekację na niełatwą przecież sytuację - jest Pan ojcem! (chyba pierwszy raz!) To kolosanlna zmiana. Przestał być Pan młodą osobą, która ma prowo oczekiwć od innych (rodziców, innych dorosłych) opieki, troski, wsparcia. A sam powinien troszczyć się, opiekować, dawać wsparcie synowi. Relacje z żona też muszą być inne: z dwójki zrobiła się trójka a więc nie jest Pan jedną osobą, którą żona ma się zajmować. Ta zmiana ról zwykle nie przychodzi łatwo. Ból bycia ojcem. Ale nie tylko - duma, dorosłość pełna, większa odpowiedzialność! Dolegliwości nie trzeba traktować jako choroby a reakcję na zetknięcię się z kryzysem egzystencjalnym jakim jest ojcostwo. Niech Pan spróbuje pobyć z tymi przeżyciami, zaakceptować je, nie odrzucać. Może dorze będzie znależć dla siebie aktywności dające radość. Wrócić do ćwiczeń, roweru. Do znajomych. Ma Pan im teraz dużo więcej do opowiedzenia, do uzyskania porad, sugestii. Warto też zadbać o wolny czas dla żony. A Pan w tym czasie może ćwiczyć się w wykonywaniu nowej roli - ojca. Życie bez stresu byłoby mdłe, mało ciekawe. Pokonywanie trudności wzmacnia, dodaje siły, poprawia samoocenę. Do dzieła!

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Jak leczyć ten nawracający stres? – odpowiada Mgr Magdalena Klekotko
Silny stres i zanik emocji u 22-latka – odpowiada Mgr Marta Pociecha
Ból głowy, nudności i wymioty podczas jazdy rowerem – odpowiada Dr n. med. Maria Magdalena Wysocka-Bąkowska
Osłabienie fizyczne i dużo stresu – odpowiada Marta Osińska-Białczyk
Mrowienie dłoni a stres – odpowiada Mgr Ewa Czernik
Jak radzić sobie z ciągłym stresem w życiu? – odpowiada Mgr Anna Ingarden
Problemy w nawiązywaniu relacji i stres – odpowiada Mgr Zuzanna Starczewska
Jak radzić sobie z uczuciem ciągłego lęku? – odpowiada Paweł Żmuda-Trzebiatowski
Jak radzić sobie z dużą podatnością na stres? – odpowiada Mgr Hanna Markiewicz
Jak leczyć zaburzenia psychiczne u 20-latka? – odpowiada Mgr Alicja Maria Jankowska

artykuły

Koronawirus. Przeszli COVID-19, dziś walczą z powikłaniami. Jak choroba zmieniła ich życie?

Nawet ci, którzy przeszli zakażenie koronawiusem ł

"Poczułam ulgę, gdy już było po". Agnieszka opowiada o aborcji farmakologicznej

27-letnia Agnieszka zdecydowała się na aborcję far

Lekarz walczy z białaczką. "Szukamy rozpaczliwie bliźniaka genetycznego"

Dr Piotr Sołtysiak to ceniony chirurg dziecięcy z

Lek. Jolanta Chojnacka-Wójtowicz Psychiatria, Warszawa

umów wizytę

lek. Danuta Wernicka–Juszczak Psychiatria, Warszawa

umów wizytę

Dr n. med. Justyna Pawęzka Psychiatria, Lublin

umów wizytę

lekarz Izabella Gałan-Żarow Psychiatria, Lublin

umów wizytę

Jak radzić sobie z ciągłym stresem w życiu?

witam , mam problem z codziennym zyciem , wyjscie z domu , do ludzi do sklepow, przebywanie wsrod ludzi sprawia ze sie denerwuje , stresuje , czuje sie bardzo sztywno ,czuje wrecz jakbym caly czas mial zacisnieta szczeke oraz mam wrazenie ze kazdy sie na mnie patrzy ,nasila sie to jak jestem sam , z kims nie jest to az tak mocno odczuwalne nie jest to tak powazne ze nie moge normalnie zyc ale bardzo to przeszkadza poniewaz nie moge zyc pelnia zycia czy jest cos ze mna nie tak ? jak sie zrelaksowac bo tego mi najbardziej brakuje ?

MĘŻCZYZNA, 21 LAT ponad rok temu

Psychologia Emocje

Mgr Anna Ingarden Psychologia, Kraków

80 poziom zaufania

To nie "zwykły" stres. Wygląda to na fobię społeczną, a ta jest zaburzeniem lękowym ze spektrum nerwic. Polecam podjąć psychoterapię Poznawczo-behawioralną, bo niezbędne jest bardziej szczegółowe przyjrzenie się problemowi niż "tylko" działania antystresowe. Pozdrawiam

Mgr Irena Mielnik - Madej Psychologia, Kraków

97 poziom zaufania

Dzień Dobry Panu,

Zacznę od podziękowania Panu, że zechciał Pan podzielić się częścią swoich obaw i słusznie.

Przyznaję, że kontrolowanie siebie w codziennych relacjach oraz brak regeneracji/relaksacji sił, jak również obniżone poczucie własnej wartości, mogą pociągać za sobą poczucie wielu strat, co z kolei wpływa na poczucie życia pełnią.

Samoocena, jako jeden z filarów poczucia własnej wartości odpowiada na pytanie, jak Człowiek postrzega siebie, jak siebie ocenia, jaką posiada wiedzę o sobie, czyli tzw. opinie i sądy na swój temat.
Odnoszą się one szczególnie do tych obszarów życia, którym Człowiek nadaje emocjonalne znaczenie.

Ta niska samoocena jest przyczyną nadmiernego skupiania się na własnych ograniczeniach, słabościach i przez to wycofywanie się z aktywności, jak i uogólnianie niepowodzeń i przez to niedocenianie/nie zauważanie swoich zalet/umiejętności/mocnych stron/zasobów...

Tak nie musi być!
Jestem przekonana, że nie docenia Pan i pewnie nie zauważa, że ma wiele zalet, by móc nimi dzielić się z Innymi i ze Światem, bo Inni są ciekawi Pana.
Być może nie zauważa Pan, że jest lubiany i skupia się na tym, czego nie ma, co się nie dzieje?

Podsumowując, zachęcam Pana mocno do wzbogacania swojej osobowości, do rozwoju, do wyrozumiałego zaprzyjaźnienia się z samym sobą..
Możliwe byłoby to w pracy rozwojowej pod okiem psychologa/psychoterapeuty.

Życzę Panu tylko wartościowych i przyjaznych Ludzi wokół,
irena.mielnik.madej.gmail.com
tel. 502 749 605