Jak radzić sobie z depresją lękową?

Witam. Kilka lat temu została u mnie zdiagnozowana depresja lękowa, niestety nie przejęłam się tym. Około półtora roku temu urodziłam dziecko, wychowuję je samotnie. Rozmawiając z rodziną czy znajomymi często jestem zdenerwowana, czasem wpadam w szał ( zdarzają się rękoczyny aczkolwiek nigdy w stosunku do mojego dziecka). Mam pernamentne zmiany na stroju ze skrajności w skrajność, tzn jednego dnia jestem bardzo szczęśliwa, wszystko mnie cieszy uśmiech nie schodzi mi z twarzy, następnego samookaleczam się, płaczę lub reaguję agresją. Czuję się martwa w środku a moje emocje są bardzo płytkie (pojawiają się i po paru godzinach nie ma upo nich śladu). Nie mam partnera ani biliższych przyjaciół czy rodziny, która zrozumiałaby z czym się spieram. Zauważyłam że nie radzę sobie już tak naprawdę z niczym
KOBIETA, 21 LAT ponad rok temu

Depresja w chorobach neurologicznych

Witam, proponowałabym aby skontaktowała się Pani z psychoterapeutą i była cały czas pod jego opieką. Sytuacja Pani - samotnej matki jest bardzo trudna i gratuluję Pani, że chroni Pani swoje dziecko. Ono bardzo potrzebuje ciepła i serdeczności. Dobrze byłoby również spróbować na kontakt z ojcem dziecka - bo ono także potrzebuje taty a Pani partnera. Nawet jeżeli emocjonalnie jest to niemożliwe, to formalnie można poprzez sąd wyegzekwować pomoc ojca dla jego dziecka. Wtedy będzie Pani łatwiej. Dobrze byłoby też spróbować nawiązać inny kontakt z rodziną, co jest na pewno trudne ale nie niemożliwe - i tu pomocny może być psychoterapeuta lub mediator.
Podziwiam Panią i życzę powodzenia,
Alicja M. Jankowska
http://psychoterapie-szczecin.pl

0

Witam Panią,
Problemy z kontrolowaniem emocji i nadmierna nerwowość
są reakcją obronną ludzkiej psychiki na stres,
lęk czy traumatyczne przeżycie.
Autoagresja, samookaleczanie to najczęściej problem
natury psychicznej, sposób na wyładowanie
agresji, stresu lub ukojenia lęku.
Zachowania autoagresywne są skutkiem poważnego
napięcia psychicznego.
Występują w takich sytuacjach, gdy ból fizyczny
okazuje się być łatwiejszy do zniesienia niż ten psychiczny.
Jest to zjawisko o złożonym charakterze,
które może prowadzić do poważnych zaburzeń.
Najczęstszą przyczyną autoagresji jest uraz,
trauma spowodowana w dzieciństwie.
Pani problemy z kontrolowaniem emocji, nadmierna
nerwowość, autoagresja i zaburzenia depresyjno-lękowe
prawdopodobnie wynikają z niskiej samooceny
i zapewne przykrych doświadczeń z przeszłości.
Aby Pani pomóc, należy poznać dokładnie naturę Pani problemu,
dotrzeć do jego źródeł i na tej podstawie opracować właściwą
metodę terapii.
Dlatego zachęcam Panią do podjęcia psychoterapii.
Terapeuta pomoże Pani zrozumieć psychiczne konflikty
powstałe na przestrzeni życia oraz odzyskać spokój,
równowagę wewnętrzną i radość życia.
Gdyby chciała Pani ze mną porozmawiać o problemie,
to zapraszam do kontaktu.
Istnieje możliwość konsultacji online,
np. za pośrednictwem komunikatora Skype.
Pozdrawiam serdecznie

Hanna Markiewicz,
psycholog,
konsultacje@psycholog24online.pl
tel. 505 075 298,
http://psycholog24online.pl

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty