Jak radzić sobie z psychozą schizoafektywną, ktora właśnie dotknęła moją rodzinę?

Zdaje sobie sprawę, że choroba psychiczna jest chorobą nie tylko samej ofiary, ale także całej rodziny, w tym momencie dotyka mnie to bardzo głęboko. Moja mama zachorowała ponad 20 lat temu, w ciągu tego okresu była w szpitalu psychiatrycznym aczkolwiek ja wtedy byłam dzieckiem i nie rozumiałam tego co się dzieje. Teraz mam 21 lat, choroba mojej mamy wróciła, ma urojenia itd. Wraz z rodziną zrobiliśmy wszystko co w naszej mocy by zgodziła się na leczenie i hospitalizację, bo uznaliśmy, że pomimo braku myśli samobójczych i agresji szpital jest dla niej jedynym ratunkiem. Mama przebywając w szpitalu ma fachową pomoc, której my nie jesteśmy w stanie jej zapewnić. Problem polega na tym, że niezbyt potrafimy poradzić sobie z myślą, że mama jest chora, że jest zamknięta, bo to jest bardzo dobra kobieta, ma ogromne serce dla wszystkich ludzi, a dotknęło ją takie okropne "coś". Nie potrafimy sobie poradzić, bo mama nas obwinia o to, że zostawiliśmy ją w szpitalu. Ubliża nam bardzo dotkliwie - wiemy, że to zło to choroba i że ona naprawdę nie jest taka, a jednak jest nam bardzo ciężko. Mam takie straszne wrażenie, że ta choroba nas wszystkich wykończy. Ja, żeby być przy mamie i się nie załamać, jestem cały czas na lekach, tata jest już starszy i nawala mu serducho, a brat -alkoholik nawet przestał pić z tego przejęcia - zresztą to jedyny pozytywny aspekt. Nie wiem co zrobić żeby było jak zawsze, bo dopóki mama będzie nam wbijać takie "kosy słowne" to będzie bardzo źle, każdy przecież ma jakieś granice wytrzymałości. Z góry dziękuję za poradę.
KOBIETA, 21 LAT ponad rok temu

Witam!

Choroba psychiczna jednego z członków rodziny wpływa na sytuację reszty domowników. Zachowanie osoby chorej może być raniące dla jej bliskich. Dlatego Państwu również potrzebna jest pomoc.
Warto, żebyście wspólnie - Pani, tata i brat - poszukali dla siebie pomocy psychologicznej i wsparcia. Przy szpitalach organizowane są grupy wsparcia dla rodzin osób chorych. Warto dowiedzieć się, czy w Pani okolicy jest możliwość uczestnictwa w takich spotkaniach. Uczestnicy, będący w podobnej do Waszej sytuacji, wymieniają się wzajemnie doświadczeniami i pomysłami, jak sprawnie radzić sobie w trudnych chwilach. Jest to również możliwość uzyskania wsparcia i zrozumienia od innych ludzi.
Możecie Państwo także pracować indywidualnie lub całą rodziną z psychologiem. Jesteście obecnie narażeni na duży stres, co powoduje pogarszanie się samopoczucia i powstawanie trudnych emocji. Praca z psychologiem pozwala na poprawę samopoczucia oraz sprawne funkcjonowanie w życiu codziennym.
Warto byście wzajemnie się wspierali i rozmawiali o uczuciach, jakie rodzą się w Was w związku z chorobą mamy. Wyrażanie emocji i wzajemne wsparcie dają możliwość poprawy sytuacji psychicznej każdego z członków rodziny.

Pozdrawiam 

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty