Klasyfikację dsm-IV oraz ICD-10

Witam serdecznie,
wymienione przez Panią poszczególne kryteria diagnostyczne zostały zdefiniowane po to, by ułatwiać specjalistom wzajemna komunikację, planowanie terapii i monitorowanie postępów leczenia.
Klasyfikacja zaburzeń psychicznych DSM jest używana przede wszystkim w Stanach Zjednoczonych, podczas gdy, kryteria ICD są międzynarodowym systemem umożliwiającym klasyfikację wszystkich przypadków, w tym także zaburzeń psychicznych. W Polsce specjaliści posługują się ICD.
• uzależnienie od alkoholu - rozpoznanie opiera się na stwierdzeniu ścisłego powiązania objawów psychicznych, takich jak głód; oznak fizjologicznych, takich jak tolerancja i objawy abstynencyjne; charakterystycznych zachowań, takich jak sięganie po alkohol dla uwolnienia się od objawów abstynencyjnych.
ICD podaje, iż:
Ostateczne rozpoznanie uzależnienia wymaga stwierdzenia występowania co najmniej trzech z wymienionych poniżej objawów przez jakiś czas w okresie poprzedzającego roku.
a) Silna potrzeba lub przymus picia alkoholu.
b) Trudności w kontrolowaniu rozpoczęcia lub zakończenia picia lub ilości wypijanego alkoholu.
c) Wystąpienie zespołu abstynencyjnego po odstawieniu lub zmniejszeniu dawki alkoholu, przejawiające się charakterystycznymi objawami alkoholowego zespołu abstynencyjnego lub przyjmowaniem tej samej (lub bardzo podobnej substancji) w celu zmniejszenia nasilenia lub uniknięcia objawów zespołu abstynencyjnego.
d) Objawy tolerancji, takiej jak zwiększanie dawki alkoholu w celu uzyskania efektów, które początkowo były wywołane przez dawki niższe (dobry przykład stanowią osoby uzależnione od alkoholu, które są w stanie wypić ilość alkoholu, jaka u osób nie przyzwyczajonych mogłaby spowodować utratę przytomności lub śmierć).
e) Narastające zaniedbywanie innych przyjemności lub zainteresowań z powodu picia alkoholu; zwiększona ilość czasu poświęcona zdobywaniu alkoholu, jego piciu lub odzyskiwaniu równowagi po wypiciu alkoholu.
f) Kontynuowanie picia pomimo oczywistych dowodów na występowanie szkodliwych następstw, takich jak uszkodzenie wątroby na skutek intensywnego picia lub obniżenie nastroju następujące po okresach picia dużych ilości alkoholu. Należy dołożyć starań w celu ustalenia, czy osoba pijąca jest lub można się spodziewać, że będzie, świadoma natury swojego picia i zakresu jego szkodliwych skutków.
• nadużywanie alkoholu wg DSM to inaczej używanie szkodliwe wg ICD- kategorię tę stworzono po to, by nie zostały pominięte żadne problemy zdrowotne spowodowane piciem alkoholu lub używaniem innych substancji psychoaktywnych. Używanie szkodliwe oznacza picie alkoholu, które wystawia na szwank zarówno zdrowie fizyczne, jak i psychiczne, ale nie nosi jeszcze cech uzależnienia. Według Klasyfikacji ICD-10 to:
a) sposób picia alkoholu niekorzystnie wpływający na zdrowie. Szkodliwe działanie może mieć charakter somatyczny (np. marskość wątroby) lub psychiczny (np. epizody zespołu depresyjnego wtórne do intensywnego picia alkoholu). Dla rozpoznania konieczne jest stwierdzenie aktualnego upośledzenia zdrowia somatycznego lub psychicznego osoby pijącej.
b) rozpoznanie zespołu uzależnienia od alkoholu wyklucza powyższą diagnozę.

Warto zaznaczyć, że każda osoba, która jest uzależniona nadużywa alkoholu, nie jest jednak tak, że każdy, kto nadużywa jest uzależniony. Zasadnicza różnica dotyczy zdolności do samodzielnego ograniczenia i zmiany modelu picia. Osoby nadużywające alkoholu, które nie są jednak uzależnione mogą przestać nadużywać nie rezygnując całkowicie z picia, tj. mogą wrócić do picia w sposób nieszkodliwy. Natomiast, osoby, które są uzależnione stoją przed wyborem: abstynencja lub dalsze picie oznaczające rozwój choroby.
Pozdrawiam.

Witam,
przesyłam link do artykułu:
http://www.psychologia.edu.pl/czytelnia/51-alkohol-i-nauka/281-kryteria-rozpoznawania-naduzywania-alkoholu-i-uzaleznienia-od-alkoholu.html
Pozdrawiam