Mam nerwicę - jak się leczyć?

Witam! Proszę o pomoc, co mi dolega. Nerwicę lękową mam od 3 lat. Mam teraz 24. Otóż mój problem zaczął się tylko i wyłącznie od pewnego wydarzenia na osiedlu, gdzie w przeciągu kilku miesięcy parę osób popełniło samobójstwo i wszyscy o tym mówili, i wieczorem położyłam się do łóżka, i wpadłam w panikę, cała się trzęsłam, ponieważ mam dwoje dzieci panikowałam, jak oni je zostawić mogli swoje dzieci. I od tego czasu się zaczęła walka, a w momencie zaczyna boleć mnie żołądek, ściska gardło, słabo mi, czuję, jakbym wariowała i cała się trzęsę, boję się noży, nożyczek.

Była jeszcze taka sytuacja, o Madzi z Sosnowca, pewnie każdy kojarzy, to bałam się swoje dziecko nosić na rękach, bo te natrętne myśli nie dawały spokoju, że mogę je upuścić. Dodam, że miałam spokój 2 lata i znów te lęki powróciły, dlatego że siostra mówi, że się źle czuje, jakaś nerwica, zaczęłam myśleć o niej i znów w łóżku w nocy ta panika, jak sprzed 2 i pół roku temu mnie dopadła. Mam to samo, że upuszczam dziecko, że sobie coś robię i za każdym razem atak lęku. Proszę o odpowiedź, co mi jest, bo jestem tym stanem przerażona.

KOBIETA, 24 LAT ponad rok temu

Przyczyny udaru mózgu

Udar mózgu stanowi 80 proc. wszystkich udarów i jest jednym z powikłań zatorowych chorób serca. Będąc główną przyczyną niesprawności osób po 40 roku życia, stanowi trzecią w kolejności przyczynę zgonów. O przyczynach powstawania udaru mózgu, opowiada prof. Janina Stępińska, kardiolog.

Witam! Opis przeżywanych przez Panią problemów może wskazywać, że cierpi Pani na napady paniki. Trudne doświadczenia mogą wywoływać takie objawy i powodować utrudnienia w codziennym funkcjonowaniu. Myśli, które się pojawiają, podsycają lęk i powodują, że czuje się Pani bardzo źle. Jednak same w sobie nie są groźne dla Pani otoczenia. Rozumiem, że czuje się Pani tak, jakby traciła kontrolę, ale samo przeżywanie lęku powoduje, że kontrola zachowania jest dużo większa niż wtedy, kiedy jest Pani spokojna. Nie sądzę zatem, żeby była Pani zagrożeniem dla siebie czy innych. Jednak warto zająć się tym problemem, by mogła się Pani lepiej czuć i wrócić do normalnego funkcjonowania.

Zalecana byłaby konsultacja z lekarzem psychiatrą, który mógłby zdiagnozować problem i zalecić odpowiednie leczenie. Zachęcam również do skorzystania z pomocy psychoterapeuty. Uczestnictwo w psychoterapii jest pomocne w długotrwałym rozwiązywaniu tego rodzaju problemów. Miałaby Pani wtedy możliwość pracowania nad psychicznymi problemami, a także wyrażać emocje i szukać nowych sposobów radzenia sobie z trudnościami. Pozdrawiam

0

Witam,

przejawiane objawy wskazują na OCD (zaburzenie obsesyjno - kompulsyjne), jednak wskazane są szczegółowe badania (diagnoza), w tym kierunku i specjalistyczne leczenie w Poradni zdrowia Psychicznego. Zalecałabym leczenie farmakologiczne i za pomocą terapii poznawczo - behawioralnej, bardzo wysoka skuteczność, w leczeniu, takich zaburzeń jak: nerwica, depresja, lęk paniczny, agorafobia i inne fobie, fobia społeczna, bulimia, zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne (nerwica natręctw)
zespół stresu pourazowego.
Terapia CBT może pomóc zmienić wzory negatywnego myślenia (aspekt poznawczy) - to pozwala ukształtować emocje (aspekt emocjonalny) i zachowanie (aspekt behawioralny), w określonych sytuacjach, co przyczynia się do poprawy samopoczucia.
Pozdrawiam serdecznie

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty