Nerwowość u dziecka po zakazach

Czy to autyzm?Synek mało mówi pare słów po angielsku. Lubi cyferki, literki, kolory, znaki drogowe, autka, ksiazeczki. Pokazuje palcem za to rekompensuje brak mowy. Nie kreci sie, nie buja, nie kreci kólkiem od autka (bawi sie autkami normalnie). Jedynie zastanawia mnie jego nerwowosc jak cos mu sie zakazuje nie jest tak jak on chce. bylam u psychologa i dałam do przedszkola na troche, Psycholog powiedział ze jest dobrze, Dzieci woli strasze np swojego 8 letniego kuzyna. Zabawkami potrafi sie po
KOBIETA, 27 LAT ponad rok temu

Witaj,
skoro wizyta u psychologa nie potwierdziła obaw,nie trzeba szukać chorób.Nie wiemy poza tym,jakie stosujesz metody wychowawcze ale zakazy zwykle powodują opór i dlatego wobec dzieci nalezy je ograniczyć do minimum na rzecz negocjowania,wyjaśniania i wyjaśniania powodów niektórych decyzji. Zachęcam,by ponownie zwrócić się do psychologów i poprosić o wskazówki wychowawcze.

0

Witam!

Nie napisała pani wieku synka , poza tym dzieci nie rozwijają się w takim samym tempie, są różnice miedzy chłopcami i dziewczynkami. Jeśli "Psycholog powiedział ze jest dobrze" to zarazie proszę się tego trzymać a po jakimś czasie ustalonym przez psychologa ponowić badanie synka lub pójść skonsultować z innym specjalistą.
Pozdrawiam

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Nerwowość przy dziecku

Witam serdecznie . Od 16mcy kiedy urodził się mój synek stalam sie bardzo nerwowa. Drobne rzeczy mnie denerwują łatwo wpadam w złośc. Bywa że krzycze na malego kiedy coś zróbi nie tak przez co mysle że jestem zła matka. Partner wogole mnie nie wspiera , poświęca mi mało czasu co powoduje zle relacje. Czy mogę mieć problemy emocjonalne i jak sobie z tym radzić. Proszę o pomoc.
KOBIETA, 27 LAT ponad rok temu

Witaj,
Depresja poporodowa/a prawdopodobnie cierpisz na podobny rodzaj zaburzenia/jest już obecnie uznana jako zaburzenie z rzędu nerwic,więc wymaga leczenia.Polecam zatem udanie się do sprawdzonego ośrodka zdrowia psychicznego lub bezpośrednio do psychoterapeuty,/by w razie karmienia dziecka nie zatruwać go lekami/.Dziecko ,jak nie wszyscy chcą wiedzieć,wymaga dla swojego istnienia i bezpieczeństwa...szczęśliwej matki.Oznacza to,że Twoje poczucie satysfakcji,Twoje bezpieczeństwo psychiczne musi być pierwotne wobec macierzyńskiej troski.Tak więc wymaga bezwzględnej pracy nad Twoim życiem i Twoją kondycją psychiczną.Z próznego i Salomon nie naleje,prawda?Tak więc nie zwlekaj.Inaczej zaburzysz dziecko i waszą wzajemną więż albo zaczniesz podupadać na zdrowiu,co także jest dla maluszka niezwykle traumatyczne.
Pozdrawiam serdecznie.

0

Bardzo ważne aby starała się Pani kontrolować swoje emocje, szczególnie wobec dziecka
Musi Pani poważnie przeanalizować sytuację i przyczyny konfliktów w związku z Partnerem.
Warto pomyśleć o przyszłości własnej i dziecka!
Czy ma Pani zawód, kwalifikacje zawodowe, pracę??
Dziecko jest bardzo ważne, może nawet najważniejsze!
Warto poszukać wsparcia Opieki Społecznej, Psychologa, Poradni Rodzinnej
Często ktoś bliski i życzliwy w Rodzinie może dać Pani wsparcie emocjonalne i pomóc "stanąć na własne nogi" aby nie była Pani zależna wyłacznie od partnera
Zły związek bywa gorszy niż samotność, a raczej SAMODZIELNOŚĆ !
Najważniejsze to zachować szacunek dla SIEBIE I DZIECKA! Warto myśleć i planować długoterminowo; zrobić listę rzeczy ważnych.
REGULAMIN dla Siebie: czego nie wolno robić DZIECKU!!! {isać pamiętnik i codziennie dziekować za rzeczy dobre i zapisywać co należy poprawić czy zmienić!
To PANI ŻYCIE I PANI DZIECKO! i PANI SAMA powinna nim dobrze dla WAS OBOJGA POKIEROWAĆ!

0

Witam. to są problemy emocjonalne. Być może widzi Pani, że macierzyństwo zmienia Pani życie. Już nie ejst Pani sama, ma czas tylko dla siebie i "robi co chce i kiedy chce". Może warto pomyśleć o psychoterapii. W dodatku jak partner nie wspiera to tym bardziej trudno. Myślę , ze spokój panią uratuje. Trzeba pomyśleć jak rozplanować sobie dzień, znaleźć czas tylko dla siebie, ustalić pewne zasady z partnerem co do opieki i czasu. A co do dziecka to warto w cieżkich chwilach pomyśleć, ze ono niczemu nie jest winne i jets największym skarbem- może pomoże. Poza tym jak bedzie nerwowo to i dziecko zacznie byc nerwowe i to bardzo szybko.
Magdalena Brabec

0

Witam, może Pani skorzystać z rozmowy z psychologiem, by zrozumieć, skąd pojawia się u Pani nadmierna nerwowość. Ponadto są różne grupy wsparcia dla matek, Kluby dla Rodziców, gzie mogłaby Pani spotkać życzliwe osoby, porozmawiać z innymi o swoich kłopotach, usłyszeć o doświadczeniach innych osób i ich sposobach poradzenia sobie z trudnościami. Pozdrawiam

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Nerwowość od dziecka

Witam.Od kiedy pamiętam byłam nerwowa ,od dziecka obgryzam paznokcie,pod wpływem stresu mam wypieki na twarzy ,szyi i dekolcie .Kiedy się silniej zdenerwuję mam drżenie rąk i mam wrażenie że serce mi wyskoczy (szybsze,mocniejsze bicie).Bardzo ciężko przeżyłam poronienie w 2003 r.Kolejne w 2014 r w grudniu.W 2015r w sierpniu nagle zmarła mama byłam w 14 tyg,tydzień póżniej poroniłam.Bardzo to wszystko przeżywam,koleżanka poleciła mi lekarza neurologa ,aby zdiagnozował nerwicę,a może inny lekarz?
KOBIETA, 33 LAT ponad rok temu

Dzień dobry,

Proszę udać się do lekarza PSYCHIATRY (nie neurologa) i/lub PSYCHOTERAPEUTY, którzy po zbadaniu Pani zaproponują odpowiednią formę / metodę leczenia (psychoterapia i/lub farmakoterapia).
Pomoc może Pani uzyskać w ramach Poradni Zdrowia Psychicznego / Poradni Leczenia Nerwic lub prywatnie. W internecie dostępna jest również lista certyfikowanych psychoterapeutów Polskiego Towarzystwa Psychiatrycznego wg miejscowości.

0

Witam, zalecałbym konsultację u lekarza psychiatry (nie neurologa) lub konsultację u psychoterapeuty i rozpoczęcie odpowiedniego leczenia-psychoterapeutycznego i farmakologicznego. Myślę, że szczególnie kontakt psychoterapeutyczny miałby dużą wartość dla Pani-mógłby pomóc w przeżyciu / przerobieniu emocji związanych z trudnymi doświadczeniami ale także wzmocnić jako osobę w radzeniu sobie z sytuacjami stresowymi. Kontakt ze specjalistami może Pani uzyskać poprzez POZ lub w gabinetach prywatnych

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty