Witam serdecznie,
Rozumiem, że może Pani odczuwać przygnębienie, frustrację i rozczarowanie długotrwałym procesem leczenia i kolejnymi problemami. W tej sytuacji może Pani odczuwać złość i rozpacz, a nawet rozważać samobójstwo. Skoro jednak postanowiła się Pani podzielić swoimi emocjami i szukać pomocy i wsparcia, oznacza to, że daje sobie Pani szansę na inne rozwiązanie.
Proszę spróbować znaleźć w tej sytuacji to, co może pomóc w odzyskaniu nadziei. Jedną z tych rzeczy jest to, że - jak sama Pani zauważyła - leczenie pomaga (pozwala np. na wstanie z łóżka i wykonanie choćby niezbędnych czynności). Jeśli leczenie nie pomaga w wystarczającym stopniu, lekarz może skorygować dawkę, zamienić na inny preparat lub zaproponować inne metody zwiększenia skuteczności leczenia (np. dodać inny lek). Do rozważenia jest również zastosowanie elektrowstrząsów jako bezpiecznej metody leczenia dla kobiet w ciąży.
Przede wszystkim jednak, polecam Pani połączenie leczenia farmakologicznego z psychoterapią. Psychoterapia jest podstawową metodą leczenia zwłaszcza w przypadku zaburzeń odżywiania.
Sygnalizuje Pani wiele problemów natury psychologicznej: np. niesatysfakcjonujących relacji z rodzicami i partnerem, warunkowania samooceny przez pryzmat sylwetki i wyglądu, poczucia krzywdy. Tych problemów nie załatwią leki i jeśli dotychczasowe leczenie było jedynie farmakologiczne, to może to być przyczyną jego braku skuteczności.
Leczenie depresji i anoreksji trwa miesiące, a nawet lata. Współistnienie objawów depresyjnych i lękowych dotyczy większości chorych. Jednym z korzystnych czynników jest wczesne rozpoczęcie adekwatnej terapii i jej systematyczność. Szacuje się, że w trakcie leczenia istotną poprawę uzyskuje ok. 30% pacjentek, a u ponad 50% ustępują podstawowe objawy anoreksji.
Tak więc Pani szanse na wyleczenie są duże. Prawdopodobnie jednak, ze względu na objawy depresji trudno jest obecnie dostrzec pozytywne aspekty rzeczywistości.
Proszę, aby jak najszybciej zgłosiła się pani do psychiatry prowadzącego leczenie. Do rozważenia jest skierowanie Pani do oddziału leczenia depresji, aby zapewnić Pani odpowiedni poziom bezpieczeństwa i opieki. Jeśli samopoczucie będzie się nadal pogarszać, może Pani zgłosić się do izby przyjęć najbliższego szpitala psychiatrycznego nawet bez skierowania.
Serdecznie pozdrawiam i życzę szybkiej poprawy samopoczucia
