O czym świadczy moczenie się 2-letniego dziecka?

Witam, Dzisiaj Córka (2 lata i 7 miesięcy) miała swoje piąty dzień w przedszkolu. Pierwsze cztery dni szła bardzo chetnie, rano niecierpliwiła się, kiedy pójdzie do dzieci i chętnie zostawała z Wychowawcami. Dzisiaj Córka wtuliła się we mnie i na początku nie chciała zostać, jednak udało mi się ja przekonać. Natomiast popołudniu Wychowawczyni zglosiła mi, że córka trzy razy popuściła w majteczki siku. Córka korzysta z nocnika od dopiero od dwóch miesięcy, natomiast w domu nie było takich problemów. Czy powodem może być natłok emocji i nowa sytuacja? Córka nie skarży się na żadne dolegliwości, nie gorączkuje. Badanie moczu mogę wykonać dopiero jutro rano

KOBIETA, 27 LAT ponad rok temu

Badania moczu Gorączka Pediatria Psychologia Dziecko Emocje

Fakty o zdrowiu - Oburęczne dzieci bardziej nadpobudliwe?

Mgr Magdalena Golicz Psycholog, Chorzów

84 poziom zaufania

Rzeczywiście na tak wczesnym etapie- zarówno edukacji przedszkolnej, jak i treningu czystości mogą wystąpić pewne trudności i zwroty. Córeczka dopiero uczy się jednego i drugiego, wymaga to od niej nie tylko opanowania swojego ciała, ale także swoich emocji, adaptacji do nowych sytuacji, ludzi ( w tym rówieśników) itp. To wszystko może powodować okresowe niepowodzenia. Szczególnie, że wiele emocji i wrażeń w przedszkolu nie sprzyjają dobrej obserwacji swojego ciała i przyjmowania (oraz reagowania) na informacje z niego. To znaczy, że być może działo się tak dużo, a córeczka nie chciała "stracić" niczego i za długo zwlekała. Może też być tak, że z jakiegoś powodu obawiała się wyjścia do toalety- być może czegoś się wystraszyła, miała z czymś trudność i to ją zatrzymało, aż było za późno. Warto zatem z nią na spokojnie (bez karania czy złości) porozmawiać o przedszkolnym dniu, tym co fajne, z czym jej trudniej itp. Warto także poprosić o poobserwowanie zachowania córeczki w przedszkolu wychowawczynię- być może wspólnie dojdziecie do przyczyny. Warto na pewno też dać córci czas na adaptację i przymykać oczy na drobne, krótko-trwające "niepowodzenia", ze względu na adaptację. Gdyby jednak problem nie ustępował przez kilka miesięcy, pojawiał się często lub dołączyłyby inne niepokojące objawy- można podjąć konsultację z psychologiem dziecięcym (oczywiście jeśli także wcześniej badania niczego nie wykażą).