Warto przyjrzeć się, co jest powodem płaczu dziecka- czy tylko trudna adaptacja, czy jakieś wydarzenia? Np dokuczanie rówieśników, lęk przed samodzielnym korzystaniem z toalety itp
Warto także porozmawiać z wychowawcą dziecka o jego zachowaniu w przedszkolu, a także przyjrzeć zachowaniu córeczki w innych okolicznościach ( w ludnym miejscu, z rówieśnikami na placu zabaw, z innym niż mama opiekunem itp).
Powinno to nasunąć hipotezy dotyczące lęku Małej przed przedszkolem.
W razie nasilenia trudności można także skorzystać z pomocy i diagnozy psychologa dziecięcego.
Witam, proszę rozmawiać z dzieckiem... pytać się co robi w przedszkolu.... jak spędziła czas.... zachęcić ja do działania np. poprosić dziecko żeby coś narysowała dla mamy jak po nią przyjdzie... czy powiedziec ze teraz idziemy do przedszkola a po przedszkolu porobimy to na co będzie miała ochotę.... przekupić dziecko... tyle, że z tym proszę ostrożnie dysponować. Należy uzbroić sie w cierpliwość. Wszystko po woli małymi kroczkami. Pozdrawiam i życzę sukcesów
Witam
Dziecko, w przedszkolu zostaje samo – bez mamy, taty, babci,
bez swojego pokoju i zabawek. Nie jest już jedyne i najważniejsze
–pani jest jedna dla całej grupy. To, co było akceptowane w domu,
w przedszkolu może być zabronione.
Może chętniej pójdzie do przedszkola ze swoją ulubioną lalką?
Należy przekonać dziecko, że przedszkole to fajne miejsce.
Ma tam mnóstwo zabawek, koleżanek, uczy się ciekawych rzeczy…
A potem przecież zawsze przychodzi mama!
Córka musi dokładnie wiedzieć kiedy Pani ją
zabierze, np. po obiadku, po podwieczorku.
Należy też spokojnie porozmawiać z córeczką.
Może nie tyle nie lubi przedszkola, co np. leżakowania?
Albo posiłków? Może pokłóciła się z koleżanką
albo chciałaby się pobawić zabawką, która stoi wysoko na szafie?
Problem można też wykryć bawiąc się z dzieckiem w przedszkole.
Jeśli trzeba, należy porozmawiać z wychowawczynią dziecka
i wyjaśnić ewentualne problemy.
Proszę opowiedzieć dziecku o tym jak np. tata bał się chodzić
do przedszkola – opowieść musi mieć dobre zakończenie.
Koniecznie należy pochwalić każdą pracę wykonaną w przedszkolu.
Proszę powiedzieć córce, że jest Pani z niej dumna, bo jest mądra,
bo chodzi do przedszkola…
Proszę nie znikać bez pożegnania, po kryjomu.
Nie należy też przeciągać rozstań, gdyż dziecko
traci w ten sposób poczucie bezpieczeństwa.
Jeśli problemy z adaptacją będą trwać zbyt długo, może to być sygnał,
że Pani dziecko nie jest jeszcze dojrzałe do tego, by uczęszczać
do przedszkola i powinno zostawać w domu. Proszę wówczas
zwróć się po radę do psychologa dziecięcego, np. zatrudnionego
w przedszkolu lub w poradni psychologiczno-pedagogicznej.
Pozdrawiam serdecznie
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
Niepokojące doniesienia ze stolicy. W jednym z war
Wszy wcale nie są reliktem przeszłości ani efektem
Pedagog szkolny jest osobą, działania której skupi
